鄭和 – เจิ้งเหอ

นอกจาก นิยายออนไลน์ สนุกๆ แล้ว อ่านเอา ยังมีคอลัมน์ ‘(เรื่องเล่า) 6,200 วันในไต้หวัน’ โดย คุณนายฮวง สาวไทยสุดไฮเปอร์ที่จับพลัดจับผลูมาอยู่ไทเปได้หลายปีดีดักกับเรื่องเล่าเกี่ยวกับการใช้ชีวิตในต่างแดนที่เต็มไปด้วยสีสันและมุมมองหลากหลาย เรื่องราวดีๆ ที่ อ่านเอา อยากให้คุณได้ อ่านออนไลน์

***********************************

ถ้าเอ่ยชื่อเจิ้งเหอ คิดว่าหลายคนอาจไม่รู้จัก แต่ถ้าเปลี่ยนเป็นซำปอกง ก็คงร้องอ๋อกัน เพราะคนไทยรู้จักกันดีในนาม ‘หลวงพ่อโต – ซำปอกง’ ซึ่งชาวไทยเชื้อสายจีนนิยมไปกราบไหว้เพื่อความเป็นสิริมงคลแก่ตัวเอง ในประเทศไทยมีทั้งหมดสามวัด ที่เป็นที่ประดิษฐานหลวงพ่อโต – ซำปอกง คือวัดพนัญเชิงวรวิหาร อยุธยา วัดกัลยาณมิตรมหาวรวิหาร ที่ฝั่งธนฯ และวัดอุภัยภาติการาม แปดริ้ว ฉันเองตอนสมัยเด็กๆ ก็เคยได้ยินเหมือนกัน ไม่แน่ใจว่าเคยตามคุณหม่ามี้ไปไหว้ที่วัดกัลยาณมิตรบ้างหรือเปล่า แต่ก็เป็นเพียงแค่ความทรงจำประมาณว่า คนจีนในเมืองไทยนิยมไปไหว้ซำปอกงกัน ไม่ได้รู้อะไรมากไปกว่านั้น จนกระทั่งได้มาอ่านหนังสือนิยาย ‘เจิ้งเหอ มหาขันทีแห่งท้องทะเล 1’ ที่แปลจากเรื่อง 鄭和 เขียนโดยคุณจูซูจิ้น กับคุณเฉินหมื่นลี่ แปลโดย คุณเรืองชัย รักศรีอักษร ถึงได้กระจ่างแจ้งว่า เป็นคนคนเดียวกัน

นิยายเล่มนี้แบ่งเป็นสองเล่ม น่าเสียดายว่าที่ห้องสมุดของไทเปมีแค่เล่ม 1 ซึ่งเป็นชีวิตตอนต้นของเจิ้งเหอ เริ่มตั้งแต่ถูกจับตอนเป็นขันที จนถึงกลายมาเป็นขันทีคู่ใจของฮ่องเต้จูตี้แห่งราชวงศ์หมิง ได้รับมอบหมายให้นำกองเรือที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์จีน ออกเดินทางไปเจริญสัมพันธไมตรีกับประเทศต่างๆ ทั่วโลก ฉันเลยไม่ได้อ่านเล่มสองที่เป็นส่วนของการเดินเรือท่องไปทั่วโลก จึงไปถามอากู๋ด้วยความอยากรู้ข้อมูลเพิ่มขึ้น น่าสนใจมากค่ะว่า มีความเป็นไปได้อย่างมากที่เจิ้งเหออาจเป็นผู้ค้นพบทวีปอเมริกา ก่อน คริสโตเฟอร์ โคลัมบัส ซะอีก จากหนังสือชื่อ 1421 : The Year China Discovered the World ที่เขียนโดย Gavin Menzies ซึ่งเป็นอดีตผู้บัญชาการเรือดำน้ำแห่งราชนาวีอังกฤษ เขาได้ค้นหารวบรวมข้อมูลหลักฐานเท่าที่จะหาได้ และได้ข้อสรุปออกมาว่า เจิ้งเหอเดินทางมาถึงอเมริกาก่อนหน้าโคลัมบัสถึง 71 ปี ฉันคิดว่าหลักฐานสำคัญที่ทำให้คุณเมนซีส์เชื่อเรื่องนี้ น่าจะเป็นเพราะเขาได้มีโอกาสเห็นแผนที่ ซึ่งจำลองพื้นที่ในแถบทะเลแคริบเบียนและหมู่เกาะต่างๆ นอกชายฝั่งอเมริกา ซึ่งถูกตีพิมพ์ก่อนหน้าที่โคลัมบัสจะออกเดินทางสำรวจโลก 70 ปี

คุณเมนซีส์ใช้เวลากว่าเก้าปีในการค้นหาข้อมูลหลักฐานต่างๆ จนทำให้เชื่อได้ว่าทฤษฎีที่เขาค้นพบนี้เป็นความจริง เขากล่าวว่า กองเรือของจีนได้เดินทางรอบโลกและได้ทำแผนภูมิการเดินเรือขึ้นก่อนชาวยุโรป และชาวยุโรปได้ค้นพบโลกใหม่โดยใช้แผนภูมิที่คนจีนทำขึ้น นักสำรวจผู้ยิ่งใหญ่ของยุโรปทุกคนล้วนออกเดินทางโดยใช้แผนภูมิในการบอกทางที่พวกเขาจะไปทั้งสิ้น แผนที่ทั้งหมดที่ชาวยุโรปใช้ ล้วนมาจากแผนภูมิแม่บทของโลก (Master Chart) ที่ชาวจีนเป็นผู้ทำขึ้น ฟังแบบนี้แล้วอาหมวยเยาวราชรู้สึกดี๊ด๊าภูมิใจในตาตี่ๆ ของตัวเองจริงๆ ฮ่าๆๆ 😂

แต่ฉันเชื่อนะคะว่า การที่เจิ้งเหอสามารถก้าวขึ้นมาเป็นผู้บัญชาการกองเรือของต้าหมิง ต้องผ่านความยากลำบาก ต้องอดทนอดกลั้นต่อคำเหยียดหยามมากมาย เพราะขันทีในสายตาของชาวจีนสมัยโบราณแทบจะไม่เหลือความเป็นมนุษย์อยู่เลย สังคมชาวจีนนับแต่โบราณมา ก็มีค่านิยมให้ความสำคัญกับลูกชายมากกว่าลูกสาวอยู่แล้ว (ตรงนี้มีคำกล่าวในภาษาจีนแถมให้นิดนึง 重男輕女 – จ้งหนันชิงนวี่) และยังมีความสามารถในการปกครองผู้ใต้บังคับบัญชากว่าสองหมื่นคน นำพากองเรือสำเภา “寶船 – เป่าฉวน = เรือมหาสมบัติ” อันเกรียงไกร (เรือขนาดใหญ่ 60 ลำ ขนาดเล็ก 255 ลำ) ท่องไปค้าขายและผูกสัมพันธ์ทางการทูตทั่วโลกถึง 7 ครั้งในเวลา 28 ปี

ว่ากันว่าท่านมหาขันทีผู้เกรียงไกรท่านนี้เสียชีวิตที่อินเดีย แต่มีการสร้างหลุมฝังศพจำลองอยู่บนภูเขาในเมืองนานกิง ไม่มีศพอยู่ในนั้น มีเพียงเส้นผมและเสื้อผ้าที่เคยใช้เท่านั้น ซึ่งตรงนี้ฉันว่าออกจะแปลกอยู่สักหน่อยว่า ทำไมไม่นำศพท่าน หรือถ้าไม่สะดวก ก็เผาแล้วนำเถ้ากระดูกกลับมาฝังที่เมืองนานกิง ยังดีกว่าที่จะให้ท่านต้องอยู่เดียวดายในแผ่นดินที่ไม่ใช่บ้านเกิดเมืองนอน อย่างไรก็ตาม ความรุ่งเรืองทางทะเลของจีนก็จบสิ้นลงพร้อมกับการจากไปของเจิ้งเหอผู้ยิ่งใหญ่

ชาวจีนโพ้นทะเลให้ความนับถือซำปอกงกันมาก โดยเฉพาะประเทศในแถบเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ (ซึ่งเป็นจุดหมายแรกๆ ของการเดินเรือเพื่อผูกสัมพันธไมตรี) ฉันคิดว่าน่าจะเป็นเพราะจากประวัติของท่าน ที่เป็นคนมีวิริยะอุตสาหะ อดทนต่อความยากลำบากในชีวิต ซื่อสัตย์ รับผิดชอบต่อหน้าที่ ซึ่งสอดคล้องกับคำสอนของนักปราชญ์ชาวจีน (ไม่ว่าจะเป็นขงจื๊อหรือเล่าจื๊อ) อีกทั้งความสำเร็จในการเดินทางไปค้าขายทั่วโลก จึงทำให้ชาวจีนโพ้นทะเลนิยมกราบไหว้ ขอพรจากท่านให้ทำมาค้าขายเจริญรุ่งเรือง ประสบโชคดีในการเดินทาง สำหรับฉันแล้ว หลังจากที่ได้อ่านเรื่องราวของท่าน ก็รู้สึกนับถือในความกล้าหาญของบรรพบุรุษ เพียงแต่เสียดายนิดนึงตรงที่ บันทึกเรื่องราวการเดินทางที่เป็นลายลักษณ์อักษรโดยตรงแทบไม่มีหลงเหลืออยู่เลย

ไม่เช่นนั้นประวัติศาสตร์ที่เรียนตอนเด็กๆ คงจะสอนกันว่า ผู้ค้นพบทวีปอเมริกาคนแรกคือ ‘เจิ้งเหอ’