ชีวิตคนเดินดิน
โดย : คุณนายฮวง
นอกจาก นิยายออนไลน์ สนุกๆ แล้ว อ่านเอา ยังมีคอลัมน์ ‘(เรื่องเล่า) 6,200 วันในไต้หวัน’ โดย คุณนายฮวง สาวไทยสุดไฮเปอร์ที่จับพลัดจับผลูมาอยู่ไทเปได้หลายปีดีดักกับเรื่องเล่าเกี่ยวกับการใช้ชีวิตต่างแดนที่เต็มไปด้วยสีสันและมุมมองหลากหลาย เรื่องราวดีๆ ที่ อ่านเอา อยากให้คุณได้ อ่านออนไลน์
***********************************
– ชีวิตคนเดินดิน –
ขึ้นชื่อเรื่องขนาดนี้ ฟังแล้วเดี๋ยวจะนึกว่าเป็นเรื่องชีวิตรันทด บาปซ้ำกรรมกระทืบอะไรแบบนั้น จริงๆ คืออยากเล่าให้ฟังถึงการเดินถนนในไทเปน่ะค่ะ แต่มีแอบเศร้าเล็กๆ นิดนึง คือเมื่อประมาณต้นเดือนสิงหาคมที่ผ่านมา มีข่าวหญิงชายคู่หนึ่งถูกรถบรรทุกเล็กชนที่สี่แยกขณะกำลังข้ามถนน โดยที่ทั้งคู่ข้ามตามสัญญาณไฟของคนข้ามถนนที่กำลังเขียวอยู่ รถบรรทุกเลี้ยวซ้ายมาอย่างเร็ว ประมาณฝ่าไฟเหลือง+แดงออกมา (อ้อ ที่ไต้หวันนี่เดินรถทางด้านขวา คนละฝั่งกับเมืองไทยนะคะ) คนขับรถบรรทุกอ้างว่าไม่เห็นคนข้ามถนน😠 แต่จากกล้องวงจรปิดที่สี่แยกแสดงให้เห็นว่า ขับมาอย่างเร็วเพราะกลัวติดไฟแดง เลี้ยวแบบรีบมาก ผู้ชายรอดโดยมีรอยฟกช้ำดำเขียวเล็กน้อย แต่ผู้หญิงเสียชีวิตเนื่องจากการบาดเจ็บที่ศีรษะฟาดพื้น
จากข่าวนี้จึงทำให้ประชาชนคนเดินดินทั้งหลายโกรธแค้นมาก นำมาสู่ประเด็นถกเถียงที่มีกันมานานถึงเรื่องคนขับขี่รถทั้งหลายไม่ให้ความสำคัญกับสัญญาณไฟคนข้ามถนน ซึ่งจริงๆ แล้ว (ตามกฎจราจรสากลเลยนะ) รถทุกชนิดต้องหยุดเมื่อสัญญาณไฟของคนข้ามเป็นเขียว ตามสถิติจากทางกรมตำรวจ 60% ของอุบัติเหตุทางถนนเกิดตรงสี่แยกนี่แหละ เมื่อปีที่แล้วมีคนเดินถนนเสียชีวิตถึง 458 คน เพิ่มขึ้นถึง 12.8% จากปีก่อนหน้า ดังนั้นทางหน่วยงานที่รับผิดชอบเกี่ยวกับการจราจรทั้งหลาย จึงต้องออกมาประกาศว่าจะเอาจริงกับพวกรถและสกูตเตอร์ที่ไม่หยุดให้คนข้ามถนนที่ทางแยกเมื่อสัญญาณไฟของคนข้ามถนนเป็นเขียว โดยเริ่มจับแล้วปรับกันตั้งแต่วันที่ 1 กันยายน 2020 ที่ผ่านมา ค่าปรับขั้นสูงสุดคือ 3,600 หยวน ฉันดูข่าวคืนวันที่ 1 แล้วก็ต้องถอนหายใจ ขนาดเขาประกาศเตือนว่าจะเอาจริงแล้วนะ แค่วันแรกก็เกิดการจับปรับกันไปถึงเจ็ดพันกว่าราย นี่เฉพาะในละแวกไทเปนะคะ ฉันว่าขึ้นค่าปรับสูงกว่านี้ดีกว่านะ อาจจะได้ผลเร็วยิ่งขึ้น
เลยทำให้นึกถึงตอนที่เริ่มเรียนภาษาจีนที่ซือต้าใหม่ๆ มีอยู่วันหนึ่งเรียนเสร็จออกมาหาข้าวกลางวันกินเสร็จเรียบร้อย กำลังเดินกลับไปห้องสมุด รอข้ามถนนอยู่ตรงสามแยกหน้ามหาลัยซือต้านั่นล่ะ พอสัญญาณคนข้ามเขียวปุ๊ป ฉันก็ย่างเท้าเพื่อข้ามปั๊บ แล้วก็ต้องชักเท้ากลับด้วยความตกใจทันที เพราะมีสกูตเตอร์ฝ่าไฟแดงเลี้ยวขวามา คนขี่เป็นผู้ชายนั่นหักเบี่ยงออกไปเพื่อหลบฉัน แล้วก็จอดฉึกหันมาด่าฉันล้งเล้งเป็นภาษาจีน โอ้โฮเฮ้ย ทำผิดแล้วมาด่าเค้าอีก มีหรือคุณนายฮวงจะยอม (ไทยนี้รักสงบ แต่ถึงรบไม่ขลาด🎵) ด่ากลับสิคะทั้งไทย จีน อังกฤษนั่นล่ะ นึกคำไหนออกก็ตะโกนไล่หลังมันไปเลย หนอย ด่าเขาแล้วขี่หนีไป เป็นผู้ชายแบบไหนวะ (ขออภัยค่ะ ไม่ค่อยสุภาพ แต่พอนึกถึงตอนนั้นแล้วของขึ้น😅) นี่ฉันก็ได้แต่หวังว่า ตำรวจจะเอาจริง ไม่ใช่แค่ไปดักจับวันสองวันนะ จะให้บ้านเมืองเป็นระเบียบ เคารพกฎหมายกัน ต้องเอาจริง จับปรับกันหนักๆ ไปเลย มันถึงจะได้ผล
ว่ากันถึงเรื่องทำให้ควันออกหูไปแล้ว😆 ตานี้มาเล่าถึงแง่ดีๆที่ฉันชอบมั่งแล้วกันนะคะ ตอนมาถึงใหม่ๆเลยนี่ ฉันออกจะชอบกับวิธีการสร้างตึกแถวของไต้หวัน คือที่ไทยเราพวกตึกแถวตามถนนมักจะไม่ค่อยมีกันสาดกันใช่ไหมคะ บางแห่งอาจจะมีการต่อผ้าใบออกมาบ้าง แต่พอมาถึงเกาะนี้ ห้องแถวตามถนนสร้างหลังคากันออกมาเกือบทั้งนั้น โดยเฉพาะที่เป็นแบบกงอวี้ (เคยอธิบายไว้ในบทบ้านในไต้หวัน) ดังนั้น ฝนตกแดดออก อิฉันก็เดินตามถนนได้แบบชิลๆ หรือถ้าลืมร่ม แล้วเจอฝนตก ก็ยืนหลบฝนได้สบายๆ ไม่ต้องยืนตัวลีบคอยหลบคนที่เขาจะเดินต่อแบบแถวเยาวราช 😁 บางทีอาจจะเจอสกูตเตอร์จอดกันเป็นพรืดบ้าง แต่ก็ยังเดินได้โอเคอยู่
แล้วตอนแรกๆ ที่มาอยู่ อย่างแถวซอยเล็กซอยน้อยด้านหลังมหาลัยซือต้า เวลาฉันเดินไปหาข้าวกิน ก็ต้องคอยหลบรถยนต์ที่วิ่งอยู่บ้าง เพราะถนนเลนเดียว แต่จะมีพวกรถจอดกันเป็นพรืดเต็มไปหมด ก็มาจอดหลบในซอยมันไม่ต้องเสียค่าจอดไงคะ ทำความลำบากให้คนเดินถนนอย่างฉันที่ต้องคอยเดินไปๆ ต้องคอยหลบเข้าไประหว่างรถที่จอดอยู่กัน ซึ่งบางทีจอดกันแบบกันชนติดกันชนก็มี พูดถึงตรงนี้ ขอเมาท์ความไร้สำนึกของคนไต้หวันบางคนหน่อยเหอะ ฉันเคยเห็นด้วยตาตัวเองเลยนะว่า คนขับรถจะเอารถออกจากที่จอดตามซอยเล็กๆแบบนี้ ซึ่งอย่างที่เล่าน่ะว่า จอดกันแบบแทบไม่มีช่องว่างระหว่างคัน ฮีแบบเดินหน้า ถอยหลังเพื่อเอารถออก ในลักษณะที่ขับชนรถคันหน้า-หลัง ปึงไปปึงมาเลยนะ คือรถตัวเองนี่รอยรอบคันไปหมด ฉันไม่ว่าหรอกนะ แต่รถคันที่จอดข้างหน้า-ข้างหลังนี่น่ะ รถเขาดีๆ ก็ต้องมาเกิดรอยขึ้น แบบนี้ไม่ไหวนะ ไปเล่าให้เพื่อนคนไทยฟัง เขาบอกว่าเขาเคยเห็นคือ จะเอารถออก แล้วโยกอยู่นานก็ออกไม่ได้สักที คนขับเปิดประตูลงมา แล้วก็ไปถีบๆ รถคันหน้าที่จอดอยู่ด้วยความโมโหจนบังโคลนบุบเข้าไปหน่อยนึงเลย ฟังแล้วเจ็บหัวไหมคะ ตอนที่เรายังอยู่กงอวี้กันปีแรก คุณชายบอกว่าจะซื้อรถ ฉันถึงบอกว่า ถ้าต้องจอดตามถนน อย่าซื้อเลย อยู่ไทเปใช้ระบบขนส่งมวลชนสะดวกดีแล้ว เอ้า กลับเข้าเรื่องดีๆกันต่อดีกว่า แหะๆ😅
พออยู่ๆ ไป ก็มีการปรับปรุงเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้น น่าจะประมาณสักสิบปีเศษได้มั้งคะ ทางเทศบาลได้มีการตีเส้นระบายสีวาดรูปบนถนนเล็กๆ ที่ไม่มีทางเดินเท้า แบ่งให้เห็นชัดเจนว่าเป็นแนวทางเดินเท้า ซึ่งถ้ารถจอดก็มีสิทธิ์ถูกลากได้ แล้วคนขับขี่รถก็ต้องระวัง อย่าล้ำเข้ามาให้เป็นอันตรายต่อคนเดินถนน แหม ฉันชอบใจมากเลย คือจะบอกว่ามันปลอดภัยขึ้นร้อยเปอร์เซ็นต์ไหม ก็ไม่เท่ากับเดินบนทางเท้าหรอกนะ เพียงแต่อย่างน้อยไม่มีรถจอดน่ะ หรือถ้าจอดก็คือแบบจอดซื้อของแป๊บๆ มันก็เดินสะดวกขึ้นอีกเยอะ อย่างน้อยรู้สึกว่าเทศบาลให้ความสำคัญกับความปลอดภัยของคนเดินถนนบ้าง มันก็ไม่ค่อยเสียดายภาษีที่เสียแต่ละปีน่ะ
เรื่องสุดท้ายคือสัญญาณไฟข้ามถนนตามสี่แยกใหญ่ๆ ที่มีคนเดินข้ามถนนมากหน่อย คือเป็นสัญญาณแบบให้คนข้ามเฉพาะเลย รถทุกด้านหยุดหมดเพื่อให้คนข้าม ดังนั้นถ้าฉันจะเดินข้ามถนนแบบทแยงมุมก็สามารถทำได้ อันนี้ตอนมาใหม่ๆ ก็ยังไม่เห็นหรอกค่ะ แต่พออยู่ๆ ไปก็เห็นมีเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ซึ่งสำหรับฉัน ฉันว่าสะดวกดีเหมือนกัน จะได้ไม่ต้องข้ามไปครั้งหนึ่ง แล้วก็ต้องไปยืนรอเพื่อข้ามต่ออีกครั้ง แต่บางครั้งเวลารีบๆ แล้วพลาดการข้ามไป ก็ต้องรออีกนานพอควร อิอิ ถ้าใครมาเที่ยวไทเป ลองสังเกตุดูนะคะ แถวบริเวณแหล่งช้อปปิ้งที่เขตซิ่นอี้นั่นน่ะ เกือบทุกสี่แยกเลยที่จะเป็นแบบนั้น บนถนนมีเวลาของการเดินข้ามถนนแบบทแยงมุมเขียนบอกไว้ชัดเจน คือถ้าช่วงเวลาที่คนเดินถนนน้อยหน่อย ก็เป็นสัญญาณการข้ามแบบปกติคือ ข้ามทีละฝั่งถนน อ้อ แล้วถนนบางสายโดยเฉพาะแถวแหล่งช้อปปิ้งซิ่นอี้ บนทางเท้าจะมีการแบ่งเขตสำหรับคนเดินถนนกับคนขี่จักรยานด้วยนะ
ถ้ายังไงสังเกตกันสักนิดละกัน เพื่อความปลอดภัยในการเดินถนนนะคะ คุณนายฮวงจริงจังจริงใจ ห่วงใยทุกเวลาค่ะ (ปิดท้ายด้วยสโลแกนประจำตัวซะหน่อย ฮ่าๆ😄)
- READ 台灣飲食系列展 - ไถวันอิ่นสือซี่เลี่ยจั่น
- READ 大稻埕+迪化街 - ต้าเต้าเฉิง+ตี๋ฮว้าเจีย
- READ 基隆塔 - จีหลงถ่า
- READ คนในอยากออก คนนอกอยากเข้า
- READ เป็ดปักกิ่งสไตล์ไต้หวัน กับ 農曆 (หนงลี่)
- READ "Meet Warbie" เมื่อคุณนายฮวงปะทะเจ้านกอ้วนจอมกวน
- READ Road Trip 1 : หรรษา 阿里山 - อาลีซัน (Alishan)
- READ Road Trip 2 : ดูโบสถ์ ชมงานศิลป์ ฟินธรรมชาติ
- READ "擂茶 - เหลยฉา" ของดีมีทีเด็ดที่ประโยชน์เต็มคำ
- READ "Before I Fall in Love" 李玟 - หลี่เหวิน
- READ 國家太空中心 - กั๋วเจียไท่คงจงซิน
- READ ‘台菜 – ไถไช่
- READ 同性婚姻 - ถงซิ่งฮุนอิน
- READ 情人湖 - ฉิงเหรินหู
- READ 糧食危機 - เหลียงสือเหวยจี
- READ One fine day กับ 烏骨雞
- READ 螢火蟲 - อิ๋งหั่วฉง
- READ 千島湖 - เชียนเต่าหู
- READ 陽明書屋 - หยังหมิงซูอู
- READ 媽祖 - มาจู่
- READ 世界棒球經典賽 - ซื่อเจี้ยปั้งฉิวจิงเตี่ยนไซ่
- READ 台灣燈會 - ไถวันเติงหุ้ย
- READ เรื่องเล่าจากคุณนายฮวงซีเนียร์ (Part 3)
- READ เรื่องเล่าจากคุณนายฮวงซีเนียร์ (Part 2)
- READ เรื่องเล่าจากคุณนายฮวงซีเนียร์ (Part 1)
- READ 利息 - ลี่สี
- READ 中藥 - จงเอี้ยว
- READ 剪纸 - เจี่ยนจื่อ
- READ 市長 - ซื่อจั่ง
- READ หวังอยู่ - 王羽
- READ 大同電鍋 - ต้าถงเตี้ยนกัว
- READ ภาษาดอกไม้
- READ 隔離 - กักตัว (2)
- READ 隔離 - กักตัว
- READ 虎爺 - เทพเสือ
- READ ดอกไม้โปรดเจียงไคเช็ค
- READ 核能電廠 - เหอเหนิงเตี้ยนฉั่ง
- READ จากถ้ำสู่วัง
- READ พิพิธภัณฑ์กลางแจ้งที่ใหญ่ที่สุดในไต้หวัน
- READ 針灸 - เจินจิว
- READ ทัวร์กินทิพย์กับ 3 ร้านบ้านๆ
- READ 氣象先生 - ชี่เซี่ยงเซียนเซิง
- READ Mommy and Uan (1) : How a stray dog has changed my life
- READ Mommy and Uan (2) : Unconditional love
- READ วัคซีนแห่งความเสียสละ
- READ ซอกแซกแถวตั้นสุ่ย
- READ ย่ำกรุงเก่าไต้หวัน
- READ ตามล่าหา น้ำตาแสงไต้ (1)
- READ ตามล่าหา น้ำตาแสงไต้ (2)
- READ ถามหาไต้ฝุ่น
- READ 財神 – ไฉเสิน
- READ 累積點數 - เหล่ยจีเตี่ยนซู่
- READ พาคุณชายไปเที่ยว
- READ 圖書館 - ถูซูกวั่น
- READ 麻辣 - หมาล่า
- READ 茶入菜 - ฉารู่ไช่
- READ 三合院 - ซันเหอเยวี้ยน
- READ 梅花 - เหมยฮวา
- READ 茶花 - ฉาฮวา
- READ 溫泉 - เวินเฉวียน
- READ คุณหมอนักเขียน
- READ 冬至 - ตงจื้อ
- READ 鄭和 - เจิ้งเหอ
- READ ของกินเฉพาะฤดูหนาว
- READ 土地公 - ถู่ตี้กง
- READ คุณนายฮวงชวนชิม
- READ 護身符 - หู้เซินฝู
- READ 臺北市動物保護處 - ไถเป่ยซื่อต้งอู้เป่าหู้ฉู้
- READ 基隆廟口夜市 - จีหลงเมี่ยวโข่วเย่ซื่อ
- READ 水燈節 - สุ่ยเติงเจี๋ย
- READ 身份證 - เซินเฟินเจิ้ง
- READ 旗袍 - ฉีเผา
- READ 萬安演習 - วั้นอันเอี่ยนสี
- READ 婚禮 - ฮุนหลี่
- READ Give me an inhalant please!
- READ เที่ยวฟาร์มออร์แกนิก
- READ ชาวสีรุ้ง
- READ 中秋節 - จงชิวเจี๋ย
- READ ชีวิตคนเดินดิน
- READ 湘菜 - เซียงไช่
- READ ข่าวจากสำนักข่าวคุณนายฮวง ณ ไทเป
- READ Discovery Center of Taipei City
- READ 月下老人 - เยว่เซี่ยเหล่าเหริน
- READ In and Out
- READ 情人節 - ฉิงเหรินเจี๋ย
- READ 鬼月 - กุ่ยเยว่
- READ โบกมือลา
- READ มังกรนำทาง
- READ เขาดินไทเป
- READ 快炒 - ไคว่เฉ่า
- READ หนีร้อนไปพึ่งเย็น
- READ เกี๊ยว
- READ เจ่าชัน -早餐
- READ Beyond Beauty : Taiwan from Above
- READ ตั้งไข่ (ไม่) ล้ม
- READ เกาหลิงฮว้าเซ่อหุ้ย
- READ วัด วัด วัด
- READ Old Normal
- READ ภาษาจีนวันละหลายคำ
- READ Portable Bubble Milk Tea
- READ Snow Flower
- READ Birthday Snippets
- READ มังกรโบราณ
- READ ภาษาจีนวันละคำ
- READ ชิงหมิงเจี๋ย
- READ ซ่งไอ่หลิง
- READ ว่าด้วยเรื่องความสวยงาม
- READ ซ่งชิ่งหลิง
- READ ไวรัสหลายชื่อ
- READ ซ่งเหม่ยหลิง
- READ ว่าด้วยเรื่องชา (tea นะจ๊ะ มิใช่เหน็บชา😊)
- READ แม่ค้าผักผู้ยิ่งใหญ่
- READ อาหารเพื่อสุขภาพ
- READ เด็กที่ต้องการการดูแลเป็นพิเศษ
- READ Jimmy Liao
- READ ระบอบการปกครองของไต้หวัน
- READ หยวนเซียวเจี๋ย
- READ เอนหลังนั่งคุยเรื่อง 'ตรุษจีน'
- READ ศูนย์พักฟื้นหลังคลอดบุตร
- READ มูลนิธิฉือจี้
- READ 7 - ELEVEN
- READ สีสันบันเทิงฉบับไต้หวัน
- READ เรื่องของศิลปะและวัฒนธรรม
- READ ตัวอักษรจีน
- READ ไปตลาดกันดีกว่า
- READ หวางเหล่าซือ
- READ ทีวีไต้หวัน
- READ Mommy and Uan
- READ ไต้หวันรักษ์โลก
- READ ล็อตเตอรี่ใบเสร็จรับเงิน
- READ Hiking
- READ ภัยธรรมชาติประจำเกาะ
- READ อาหารการกินในไต้หวัน
- READ ชีวิตในไต้หวัน
- READ โรงเรียนในไต้หวัน
- READ ระบบขนส่งมวลชนไต้หวัน
- READ Lost in Translation
- READ บ้านในไต้หวัน 2
- READ บทนำ
- READ คนไต้หวัน
- READ บ้านในไต้หวัน 1