市長 – ซื่อจั่ง

นอกจาก นิยายออนไลน์ สนุกๆ แล้ว อ่านเอา ยังมีคอลัมน์ ‘(เรื่องเล่า) 6,200 วันในไต้หวัน’ โดย คุณนายฮวง สาวไทยสุดไฮเปอร์ที่จับพลัดจับผลูมาอยู่ไทเปได้หลายปีดีดักกับเรื่องเล่าเกี่ยวกับการใช้ชีวิตในต่างแดนที่เต็มไปด้วยสีสันและมุมมองหลากหลาย เรื่องราวดีๆ ที่ อ่านเอา อยากให้คุณได้ อ่านออนไลน์

***********************************

วันนี้คุณนายฮวงขอโหนกระแสการเลือกตั้งผู้ว่าราชการกรุงเทพมหานครของเรากันซะหน่อยนะคะ😅 ก่อนอื่นก็คงต้องขอแสดงความยินดีกับชาวกรุงเทพฯ ทุกคน ที่ได้ผู้ว่าฯ คนใหม่จากการเลือกตั้งตามระบอบประชาธิปไตย จะถูกใจแต่ละคนหรือไม่นั่นก็ประเด็นนึง แต่ในเมื่อมาตามระบอบแล้วก็ให้ทำงานไป ถ้าทำไม่ดี สี่ปีให้หลังก็ค่อยเลือกคนใหม่กันนะ

อันคำว่า 市長 – ซื่อจั่ง นี้ในภาษาจีนกลางแปลเป็นภาษาอังกฤษได้ว่า mayor ที่ภาษาไทยเราแปลเป็นว่า นายกเทศมนตรี ถ้าแยกตัวหนังสือจีนออกมา 市 – ซื่อ ตรงกับภาษาอังกฤษว่า city ส่วน 長 ที่อ่านออกเสียงว่าจั่ง ตรงนี้แปลเป็นไทยขอใช้คำว่าหัวหน้าละกันค่ะ (ตัว 長 นี้อ่านออกเสียงอีกอย่างได้ว่า ฉาง ที่แปลว่ายาว) น่าจะตรงสุด ก็อย่างคำว่าหัวหน้าห้องที่เราใช้เรียกกันในโรงเรียน ในภาษาจีนกลางคือ 班長 -ปันจั่ง หรืออย่างซีรีย์เกาหลียอดฮิต Hometown Cha-Cha-Cha หัวหน้าฮงของอิฉัน (เอิ่ม อันนี้อาจจะมีเสียงค้านขึ้นมาเซ็งแซ่ว่า ของชั้นตะหาก คุณนายฮวงอย่าขี้ตู่นะยะ😂) ก็ยังถูกเรียกว่า หงปันจั่ง เลยอะค่ะ😊

แหม คุณนายฮวงออกนอกเรื่องไปไกลอีกแล้ว😅 คุณผู้อ่านคงจะชินกันแล้วนะ😉 อย่าเพิ่ง🙄มองบนกันนะคะ😊 คือจริงๆ จะโหนกระแสเล่าให้ฟังว่า ปลายปีนี้ ที่ไต้หวันก็จะมีการเลือกตั้งผู้นำระดับท้องถิ่นอันได้แก่ บรรดานายกเทศมนตรีของเมืองต่างๆ รวมไปถึงสมาชิกสภาของเมือง อีกทั้งผู้ใหญ่บ้านทั้งหลายอีกด้วยเหมือนกัน (ฉันเคยเล่าเรื่องระบบการปกครองของเกาะนี้ไปแล้ว ในบทชื่อ ระบอบการปกครองของไต้หวัน ถ้าใครสนใจ เข้าไปค้นในคอลัมน์ดูนะ เขียนไว้ตั้งแต่สองปีก่อนน่าจะได้) แล้วก็เหมือนกรุงเทพฯ เมืองฟ้าอมรของเราน่ะ ตำแหน่งที่อยู่ในความสนใจของประชาชนทั้งหลายก็คือ นายกเทศมนตรีไทเป (ที่เป็นเมืองหลวงเหมือนกัน) หรือ 台北市長 – ไถเป่ยซื่อจั่ง นั่นเอง

แต่ว่าอำนาจหน้าที่ของซื่อจั่งนี้ มีข้อแตกต่างกับผู้ว่าฯ กทม.ของเรานิดนึงที่ฉันรู้แน่ๆ คือ ทุกอย่างในเมืองไทเปขึ้นกับไถเป่ยซื่อจั่งทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็นตำรวจ รถเมล์ รถไฟฟ้า ดังนั้นจัดได้ว่า ซื่อจั่งสามารถบริหารจัดการได้อย่างราบรื่นมีประสิทธิภาพเต็มที่หน่อย ตัวอย่างที่เห็นชัดๆ ก็เรื่องการจัดการด้านจราจรในเมืองนี่ล่ะ ทั้งตำรวจจราจร และ รถเมล์ รถไฟฟ้า ขึ้นกับซื่อจั่งหมด แบบนี้มันก็สั่งงานง่ายขึ้นแล้วจริงไหมคะ

จนถึง ณ เวลานี้ (ปลายเดือนพ.ค. 2022) ก็ยังไม่ได้มีการประกาศอย่างเป็นทางการจากแต่ละพรรคว่าจะส่งใครลงชิงตำแหน่ง มีแต่ตัวเก็งที่คาดกันว่าพรรคไหนจะส่งใครลงแข่งในสนามนี้ แต่จากกระแสข่าวการเมืองมีอยู่สองคนที่น่าจะมีความเป็นไปได้ว่า จะเป็น 台北市長 คนต่อไปจากนายเคอ เหวิน เจ๋อ – 柯文哲 นายกเทศมนตรีไทเปคนปัจจุบัน คนแรกคือรองนายกเทศมนตรีไทเปในปัจจุบันนี้คนที่ชื่อ 黃珊珊 – หวาง ซัน ซัน สาวเก่งอดีตส.ก.เขตเน่ยหูของไทเป (เขตที่ติดกับเขตบ้านฉันเนี่ยล่ะ) ฉันเคยดูเธอมาออกรายการสัมภาษณ์รายการนึง เธอเล่าว่า สมัยที่เคอซื่อจั่งเป็นนายกเทศมนตรีในสมัยแรก ในการประชุมสภาครั้งหนึ่ง เธอได้เสนอแนวความคิดในการปรับปรุง (อะไรสักอย่างของเมือง ขออภัยค่ะที่จำไม่ได้แล้ว😅) แล้วเคอซื่อจั่งให้ความสนใจรับฟังความคิด นำไปพิจารณาแล้วก็ติดต่อเธอเพื่อถกถึงแนวทางแก้ปัญหานั้นๆ ต่อไป เธอเลยบอกกับเคอซื่อจั่งว่า เธอเป็นส.ก.มาก็นานอยู่ แต่ไม่มีซื่อจั่งคนไหนสนใจรับฟังเธอเลยสักราย มีเคอซื่อจั่งคนแรกนี่ล่ะ ดังนั้นเมื่อเคอซื่อจั่งชวนให้เธอมาช่วยงานในตำแหน่งรองนายกเทศมนตรีไทเป หลังจากใคร่ครวญแล้วว่า น่าจะทำอะไรให้เมืองไทเปได้มากกว่าการเป็นส.ก. เธอจึงตอบรับคำชวนนี้

และจากที่ฉันอยู่เกาะนี้มาเกือบยี่สิบปี เห็นข่าวต่างๆ ของนายกเทศมนตรีไทเปมาสามคน มีหวางซันซันนี่ล่ะค่ะ เป็นรองนายกฯ ไทเปคนเดียวที่ฉันเห็นข่าวการทำงานของเธอ มีโอกาสได้พบปะพูดคุยเล็กน้อยกับเธอในงานลอยกระทงที่เทศบาลนครไทเปจัดขึ้นเมื่อปลายปี 2020 แล้วประทับใจพอสมควร ถ้าพูดในแง่ที่ว่า เธอไม่ได้เรียนจบจากต่างประเทศนะ (เธอจบจากคณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยไถต้า – 國立臺灣大學  หรือ National Taiwan University อันเลื่องชื่อ) ภาษาอังกฤษเธอดีมากค่ะ ทั้งสำเนียงและการใช้คำศัพท์ที่ถูกต้อง และวิธีการพูดจา+กิริยามารยาทก็พอเหมาะพอควร ไม่รู้สึก fake (คุณๆ เป็นไหมคะ เวลาคุยกะใคร แล้วจะมีรายการนึกในใจว่า คนนี้มัน fake จังแฮะ) 😁

ส่วนตัวเก็งอีกหนึ่งรายคือนายเจี่ยง วั่น อัน –  蔣萬安 ซึ่งเป็นส.ส.จากพรรคกั๋วมินตั่ง – 國民黨 หรือที่คนไทยรู้จักในภาษาจีนแต้จิ๋วว่า ก๊กมินตั๋ง พ่อหนุ่มคนนี้เป็นที่จับตามองของบรรดาสื่อมวลชนมากค่ะ นับตั้งแต่วันแรกที่ก้าวเท้าเข้าสู่แวดวงการเมืองนั่นเลยทีเดียว นั่นก็เพราะว่า เขาเป็นเหลนของเจียงไคเช็ค หลานของเจี่ยงจิงกั๋วกับภรรยาลับ เจี่ยงจิงกั๋วคือลูกชายของเจียงไคเช็คที่เกิดจากภรรยาคนแรกสุดที่หย่ากันไป เพื่อเจียงไคเช็คจะได้มาแต่งงานกับซ่งเหม่ยหลิง เจี่ยงจิงกั๋วแต่งงานกับสาวรัสเซียที่เขาพบในขณะที่ถูกส่งไปทำงานในโรงงานเหล็กชื่อ Ural Heavy Machinery Plant ในเมือง Yekaterinburg ในประเทศรัสเซีย และหลังจากที่กลับมาประเทศจีนก็ได้มีภรรยาลับหนึ่งคน ซึ่งก็คือย่าของเจี่ยงวั่นอันค่ะ เขาไม่เคยทราบชาติกำเนิดของตัวเอง เพราะใช้แซ่ตามย่ามาตลอด จนกระทั่งอยู่มัธยมปลาย พ่อของเขาจึงบอกให้รู้ และทั้งครอบครัวก็ได้เปลี่ยนจากแซ่จางมาเป็นแซ่เจี่ยงนับแต่นั้นมา (จริงๆประวัติความเป็นมา เรื่องราวของตระกูลเจี่ยงนี้ ดราม่าเอาเรื่องอยู่ แต่ไม่อยากกล่าวถึง เดี๋ยวจะยาวววว เอาเป็นว่า ใครสนใจใคร่รู้ ไปถามอากู๋กันเอาเองละกันนะ) 

หลังจากที่เจี่ยงวั่นอันเรียนจบจากคณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยเจิ้งต้า – 國立政治大學 (National Chengchi University) ก็ได้เข้าทำงานกับสำนักกฎหมายชื่อดังของไต้หวันระยะหนึ่ง แล้วจึงไปเรียนต่อที่ University of Pennsylvania Law School ในปี 2002 เมื่อเรียนจบได้ทำงานอยู่ที่สำนักกฎหมายชื่อดังในรัฐแคลิฟอร์เนีย จนปี 2013 จึงได้กลับมาไต้หวัน และเริ่มก้าวเข้าสู่แวดวงการเมืองโดยสังกัดพรรคกั๋วมินตั่ง ได้รับการเลือกตั้งให้เป็น ส.ส.ตั้งแต่ที่ลงรับสมัครเลือกตั้งครั้งแรกในปี 2016 

ก็คงต้องรอดูกันไปนะคะว่าใครจะมารับช่วงนั่งเก้าอี้ตำแหน่งไถเป่ยซื่อจั่งกันต่อจากเคอซื่อจั่งที่เป็นมาสองสมัยแล้ว อีกประมาณหกเดือนก็จะได้ทราบกันล่ะค่ะ แล้วสำนักข่าวคุณนายฮวงจะมารายงานผลให้ทราบกันอีกทีนะคะ ถ้าไม่ลืมไปซะก่อน 😅