ทัวร์กินทิพย์กับ 3 ร้านบ้านๆ

นอกจาก นิยายออนไลน์ สนุกๆ แล้ว อ่านเอา ยังมีคอลัมน์ ‘(เรื่องเล่า) 6,200 วันในไต้หวัน’ โดย คุณนายฮวง สาวไทยสุดไฮเปอร์ที่จับพลัดจับผลูมาอยู่ไทเปได้หลายปีดีดักกับเรื่องเล่าเกี่ยวกับการใช้ชีวิตในต่างแดนที่เต็มไปด้วยสีสันและมุมมองหลากหลาย เรื่องราวดีๆ ที่ อ่านเอา อยากให้คุณได้ อ่านออนไลน์

***********************************

ช่วงนี้ไต้หวันยังใช้มาตรการระดับสามอยู่ทั้งเกาะ ยืดเวลาต่อไปอีกถึงวันที่ 12 กรกฎาคม ก็มานั่งลุ้นกันไปว่าจะยืดต่อไปอีกรึเปล่า เพราะเมื่อวานนี้ (25 มิถุนายน 2021) อีนี่เดลตามันมาแล้วจ๊ะนายจ๋า😅 เพิ่งพบเคสเดลตาอิมพอร์ตจากคนที่เดินทางกลับมาจากเปรู เห็นว่าคนขับแท็กซี่ที่รับบุคคลนี้ไปส่งบ้านก็ตรวจพบว่าติดเชื้อโควิด-19 ไปด้วย แต่ยังไม่รู้ว่าเป็นพันธุ์ไหน รอผลตรวจอยู่ เฮ้อ คุณนายฮวงก็จิตตกต่อไป😓

ความสุขชนิดเดียวอันเป็นกิเลสที่ยังตัดไม่ได้ นั่นคือการตระเวนหาของอร่อยๆ กิน ซึ่งตอนนี้ก็ทำไม่ได้อีก เพราะไม่มีการนั่งกินในร้านอาหารทั่วเกาะ ให้สั่งกลับบ้านได้อย่างเดียว คือฉันเป็นคนชอบการนั่งกินในร้านน่ะค่ะ ฉันว่ามันได้บรรยากาศดี นั่งดูเมนูแล้วก็เผื่อเห็นอาหารของโต๊ะอื่นๆ จะได้ลองสั่งดูมั่ง ตอนนี้ก็กินทิพย์ (a.k.a. เลียจอ) กันไปก่อนแล้วกันเนอะ😆

เคยเขียนเล่าไปเกี่ยวกับพวกร้านก๋วยเตี๋ยวเจ้าประจำของฉันในบทคุณนายฮวงชวนชิมไปแล้ว วันนี้คุณๆ มาร่วมวงกินทิพย์เสี่ยวหลงเปากับอิฉันกันดีไหมคะ แต่อย่าคิดว่าจะชวนไปกินร้านติ่งไท่ฟง – 鼎泰豐 อันโด่งดังนะ อ้ะอ่า โนๆๆ คุณนายฮวงชวนชิมทั้งที ต้องเป็นร้านที่สามัญชนชาวไทเปเค้ากินกันนะจ๊ะ ท่านผู้ชม 😉 ทั้งสามร้านที่พาไปทัวร์กินทิพย์นี้ จัดเป็นร้านประเภทเดียวกัน เมนูก็ใกล้เคียงกัน มีแตกต่างกันบ้างนิดหน่อย

เริ่มจากร้านแรกที่อยู่ใกล้สถานที่ท่องเที่ยวก่อนละกันนะ คือร้าน “杭州小籠湯包 – หังโจวเสี่ยวหลงทังเปา” ร้านนี้เป็นที่รู้จักกันดีในหมู่ชาวไทเปรุ่นเก๋าและนักท่องเที่ยวชาวญี่ปุ่น ฉันพาเพื่อนๆ ไปยืนต่อคิวกินมาเมื่อครั้งที่เพื่อนๆ มาเยือนครั้งแรกสุด มาครั้งแรกก็ต้องไปชมสถานที่ท่องเที่ยวในลิสต์ที่นักท่องเที่ยวควรไป หนึ่งในนั้นคือ Chiang Kai Shek Memorial Hall แล้วเพื่อความสะดวกก็พาไปกินร้านนี้ซะเลย จะได้ไม่มีคนโมโหหิว ฮ่าๆๆ ปรากฏว่าทุกคนชอบมาก บอกว่าอร่อยหมดเลย ไม่ว่าจะเป็นของคาวของหวาน เสี่ยวไช่นี่เลือกหยิบกันเพลินเลยค่ะ คุณเพื่อนทั้งหลายชอบเสี่ยวไช่จานไหน กินหมดแล้วเดินไปหยิบกันเองจากตู้เลย ไม่รอคุณนายฮวงละ ชักช้าไม่ทันใจ😆

ร้านอยู่ที่เลขที่ 19 ถนนหังโจวหนันลู่ 2 ต้วน – 杭州南路二段 – Hangzhou South Road Section 2 ออกประตูด้านหลังของอนุสรณ์สถานเจียงไคเช็ค ข้ามถนนไปฝั่งตรงข้ามเลยค่ะ ร้านจะอยู่ช่วงกลางๆ ระหว่างสัญญาณไฟจราจรสองหัวถนน ถามคนเดินถนนก็ได้ ส่วนใหญ่รู้จักกันดี หรือไม่ก็มองหาร้านที่คนยืนออกันอยู่หน้าร้านนั่นล่ะ รับบัตรคิวแล้วเขาจะให้ใบสั่งอาหารมาพร้อมเมนูที่มีภาพประกอบ มีภาษาอังกฤษและญี่ปุ่นให้อีกด้วย เลือกภาษาที่ถนัดกันได้เลยนะคะ ฉันเคยถามเพื่อนญี่ปุ่นที่มาทำงานอยู่ไทเปว่า เขาชอบร้านไหนมากกว่ากันระหว่างติ่งไท่ฟงกับหังโจว คงไม่ต้องบอกนะคะว่าเขาตอบว่าอย่างไร😋

ร้านที่สองที่ฉันคิดว่าเสี่ยวหลงเปาอร่อยใช้ได้ ส่วน 肉捲 – โร่วจ่วน ก็โอ คือฉันเป็นคนชอบกินโร่วจ่วนน่ะค่ะ อธิบายซะหน่อยละกันว่าโร่วจ่วนคือหมูหรือเนื้อพะโล้ แล้วก็มีต้นหอมกับแตงกวาหั่นเป็นชิ้นยาวๆ อยู่ข้างในด้วย ราดซอสเค็มๆ หวานๆ นิดนึง เอามาห่อในแป้งคล้ายๆ โรตี คล้ายๆ เป็ดปักกิ่งที่บ้านเราแบบนั้นล่ะค่ะ เพียงแต่แป้งของเป็ดปักกิ่งใช้นึ่ง แต่โร่วจ่วนจะเป็นแป้งคล้ายโรตีที่ทางร้านเอาไปทอดให้กรอบนิดๆ ก่อนเอามาห่อ กลับมาเล่ากันต่อนะ คือฉันไม่ชอบไปกินเสี่ยวหลงเปาที่ติ่งไท่ฟง เพราะว่าไม่มีโร่วจ่วน แล้วข้าวผัดฉันก็ว่าจืดไม่ค่อยมีรสชาติเท่าไหร่ แต่ร้าน 犁園湯包館 – ลี่หยวนทังเปากวั่น เสี่ยวหลงเปาใช้ได้เลยนะคะ ไม่ด้อยไปกว่าติ่งไท่ฟงสักเท่าไหร่ ถ้าใครขี้เกียจต่อคิวกินเสี่ยวหลงเปาของติ่งไท่ฟง ลองร้านนี้ดู ฉันดูรายการทีวีเห็นว่าน่าจะเข้าที พอไปแถวนั้นเลยไปลองกินดู หนิวโร่วจ่วนอร่อย ข้าวผัดแซลมอนซอสเอ็กซ์โอก็ดีไม่เลี่ยน มีกะหล่ำปลีดองเผ็ดๆ ที่อร่อยมากให้ตักเองกินแกล้มฟรีๆ แล้วราคาก็ดีสมเหตุผล เสี่ยวหลงเปาที่ละประมาณ 140 หยวนได้มั้ง ถ้าจำไม่ผิดนะคะ😅

แต่รู้สึกเมนูจะมีแต่ภาษาจีน เพราะเป็นร้านบ้านๆ ที่สามัญชนกินกันน่ะ แต่ฉันว่าไม่น่ายากนะคะ สมัยนี้มีตัวช่วยออกจะเยอะ อากู๋แน่ๆ หนึ่งรายละ ที่ชอบอีกอย่างคือเป็นครัวเปิดด้วย ตอนที่ฉันไปกินครั้งที่สองมั้ง ได้โต๊ะติดครัวที่มีหน้าต่างกระจกบานใหญ่กั้นอยู่ เลยเพลิดเพลินนั่งไปกินไป ดูพ่อครัวทำอาหารกันไปตั้งแต่นวดแป้งกันเลยทีเดียว อยู่แถวสถานี 南京復興 ที่อยู่ตามนี้เลยค่ะ เลขที่ 24  Nanjing East Road Section 3, Lane 256 ร้านนี้อยู่ในใจกลางเมืองไทเปพอสมควร ลูกค้าเลยจะเยอะเหมือนกัน แนะนำให้ไปก่อนเวลามื้ออาหารหรือเลยเวลาไปซะหน่อย จะได้มีโต๊ะนั่งแน่ๆ ตอนคุณหมอพงศกรมาเยือนก็เกือบจะพาไปกินแล้ว เพราะอยู่ใกล้ที่นัดหมายเจอกัน แต่พอดีเวลาไม่ลงตัว ร้านยังไม่เปิดทำการ ฉันเลยพาไปกินร้านชุนสุ่ยถัง เจ้าตำรับชานมไข่มุกซะก่อน

ร้านที่สามชื่อ 北平田園餡餅粥 – เป่ยผิงเถียนหยวนเซี่ยนปิ่งโจว ร้านอยู่แถว Taipei Main Station ค่ะ ร้านนี้ก๋วยเตี๋ยวเนื้อได้รางวัลจากการประกวดของเทศบาลนครไทเปหลายปีซะด้วย แปะเรียงกันเต็มกำแพงทีเดียว (เวอร์ไปนิด ไม่ถึงขั้นเต็ม แต่ก็หลายปีอยู่ค่ะ ฮิฮิ😋) ที่รู้จักร้านนี้เพราะว่าลูกผู้พี่ของคุณชายที่เกาสงแนะนำมา อาเฮียอีบอกว่า ร้านนี้เซี่ยนปิ่งอร่อยมาก ทำกันสดๆ ตามออเดอร์เลย พอเราไปแถวนั้นก็เลยไปลองเดินหาดู ร้านอยู่ที่ 重慶南路一段 五巷 一號 – ฉงชิ่งหนันลู่อิ๊ต้วน อู่เซี่ยง อิ๊เฮ้า – No.1, 5^th Alley, Chongqing South Road, Section 1 เดินเข้าไปในถนนฉงชิ่งหนันลู่อิ๊ต้วน เดินฝั่งซ้ายของถนนนะคะ ซอยแรกซ้ายมือ ที่หัวมุมเป็นร้านขายหนังสือและเครื่องเขียนใหญ่ๆ เลี้ยวเข้าไปเลยค่ะ ไม่กี่เมตรก็ถึงแล้ว วันนั้นเราสั่งก๋วยเตี๋ยวเนื้อน้ำซุปมะเขือเทศ แหม ก็ของเค้าได้รางวัลก็ต้องลองซะหน่อยสินะ แล้วที่ขาดไม่ได้ตามที่อาเฮียเขาแนะนำมาคือ พายไส้เนื้อวัวหรือ 牛肉餡餅 – หนิวโร่วเซี่ยนปิ่ง

อีกจานที่สั่งก็คือโรตีใส่ต้นหอมหรือ蔥油餅 – ชงโหยวปิ่ง แล้วฉันก็พวกนิยมลองเสี่ยวไช่ บรรดาเสี่ยวไช่ที่นี่มีหลากหลายดี ฉันหยิบมาลองๆ ดูสองสามจาน สำหรับเราก๋วยเตี๋ยวก็อร่อยใช้ได้นะ แต่ที่ติดใจมากคือเซี่ยนปิ่ง อร่อยมากค่ะ แป้งบ๊างบาง เราสั่งแล้วเขาค่อยทำให้ เลยรสชาติสดอร่อย มีไส้หมูด้วยนะคะ ส่วนชงโหยวปิ่งก็ดีไม่มันเลี่ยนแบบบางเจ้า แล้วไม่เค็มเกินไปด้วย ร้านนี้ถึงแม้จะไม่มีเสี่ยวหลงเปาขาย แต่มีเกี๊ยวนึ่งที่เรียกว่าเจิงเจี่ยว – 蒸餃 ซึ่งก็น่าจะใช้ได้นะ เพราะสำหรับฉันแล้ว ถ้าวัตถุดิบดีและสด ทำสดๆ กินเลยเนี่ย มันมีชัยไปกว่าครึ่งแล้วค่ะ ยังไม่ได้กลับไปแถวนั้นกันอีกเลย เพราะฉันหมายตาโร่วจ่วนของร้านนี้ไว้แล้ว กะว่าไปอีกละก็ต้องลองซะหน่อย ตอนนี้เป็นรุ่นหลานดำเนินกิจการแล้วค่ะ ชื่อร้านที่ถ่ายรูปมานี่เป็นลายมือของลูกชายของเจียงไคเช็ค – เจียงเหว่ยกั๋วเชียวนะคะ (เจียงไคเช็คมีลูกชายสองคนคือ เจียงจิงกั๋ว กับเจียงเหว่ยกั๋ว) สงสัยเป็นลูกค้าประจำ😁