基隆廟口夜市 – จีหลงเมี่ยวโข่วเย่ซื่อ

นอกจาก นิยายออนไลน์ สนุกๆ แล้ว อ่านเอา ยังมีคอลัมน์ ‘(เรื่องเล่า) 6,200 วันในไต้หวัน’ โดย คุณนายฮวง สาวไทยสุดไฮเปอร์ที่จับพลัดจับผลูมาอยู่ไทเปได้หลายปีดีดักกับเรื่องเล่าเกี่ยวกับการใช้ชีวิตต่างแดนที่เต็มไปด้วยสีสันและมุมมองหลากหลาย เรื่องราวดีๆ ที่ อ่านเอา อยากให้คุณได้ อ่านออนไลน์

***********************************

– 基隆廟口夜市 – จีหลงเมี่ยวโข่วเย่ซื่อ –

เมื่อสองสามวันก่อน วันนี้ในอดีตของเฟซบุ๊กฉันขึ้นบทความ ‘ไปตลาดกันดีกว่า’ ที่เขียนเล่าไปเมื่อปีที่แล้ว ตอนท้ายๆ ฉันเขียนว่าตลาดกลางคืนที่ชอบที่สุดคือจีหลงเย่ซื่อ ก็เลยคิดว่ามาเล่าเพิ่มเติมให้ฟังกันดีกว่า เผื่อใครจะหลงกลไปตามรอยคุณนายฮวง😜 ถ้าพูดถึง Night Market หรือตลาดกลางคืน นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่ก็ต้องไป ‘ซื่อหลินเย่ซื่อ (士林夜市) – Shi Lin Night Market’ เพราะไปง่ายและรัฐบาลโปรโมต เรื่องโปรโมตนี่รัฐบาลไต้หวันเก่งนักแล นี่ชื่นชมจากใจเลยนะคะ เดี๋ยวจะนึกว่าฉันประชด ยกตัวอย่างเช่น ‘พายสับปะรด – ฟ่งหลีซู (鳳梨酥)’ รัฐบาลไต้หวันจับเอามาเป็นสินค้าที่นักท่องเที่ยวควรซื้อติดมือกลับไปฝากคนที่บ้าน จัดประกวดบ้าง ร้านไหนชนะการประกวดก็ขึ้นป้ายโปรโมตซะจนคนยืนรอซื้อต่อแถวยาวไปเป็นร้อยเมตรโน่นแน่ะ สำหรับฉัน ฉันว่ากังหันสับปะรดกวนบ้านเราอร่อยกว่านะ แล้วเวลาเพื่อนพ้องน้องพี่ของฉันมาเที่ยวที่นี่ เขาชิมกันแล้วเขาก็ว่าเฉยๆ น่ะ ฉันเคยแนะนำเพื่อนๆ ที่มาเที่ยว ให้ลองซื้อ ‘ขนมเปี๊ยะเผือก – อวี้โถวซู (芋頭酥)’ กลับไป ปรากฎว่าเขาก็ชอบกัน บอกว่าอร่อยดี แน่นอนค่ะว่าเป็นร้านโปรดของฉันที่พอมีชื่อเสียงอยู่บ้าง แหม! ไม่ได้หรอกค่ะ เดี๋ยวเสียยี่ห้อ ‘คุณนายฮวงชวนชิม’ ฮิฮิ 😊 ต๊าย! ออกนอกเรื่องไปนู่นเลย เอาเป็นว่าอันนี้ก็แล้วแต่ความชอบของแต่ละคนนะคะ นี่แค่เล่าให้ฟังวิธีการทำงานของการท่องเที่ยวไต้หวัน

ที่ฉันชอบ ‘จีหลงเมี่ยวโข่วเย่ซื่อ’ เพราะว่าชอบไปกินอาหารทะเลน่ะค่ะ อ้อ! อธิบายกันนิด จีหลงเป็นเมืองท่าใหญ่ทางตอนเหนือ ตั้งอยู่ยอดเกาะไต้หวันประมาณนั้นค่ะ เคยดูรายการทีวี คือ หลังจากตลาดกลางคืนเก็บแผงกันไปแล้ว สักประมาณตีสามก็จะกลายสภาพเป็นตลาดอาหารทะเล ให้บรรดาพ่อค้าแม่ค้ามาซื้อไปขายต่อที่ตลาดสด ขายกันถึงตีห้า-หกโมงเช้า ก็เก็บแผงกัน (อันนี้ฉันก็เล่าให้ฟังไปในบทไปตลาดฯ ด้วย)  ที่เรียก ‘จีหลงเมี่ยวโข่วเย่ซื่อ (基隆廟口夜市)’ ก็เพราะตั้งอยู่ตรงหน้าวัดเก่าแก่แห่งหนึ่งในตัวเมืองจีหลง เข้าใจว่าแรกเริ่มเดิมทีคงมีแผงไม่มาก เดี๋ยวนี้ขยายกันไปยาวไปอีก 2-3 ช่วงถนนกันเลย แล้วเดี๋ยวนี้เทศบาลเมืองจีหลงจัดระเบียบแผงขายอาหารอย่างดี แต่ละแผงจะมีป้ายบอกว่าขายอะไร แผงเบอร์ที่เท่าไหร่ สะดวกดีนะคะ กินแล้วอร่อย คิดว่าจะกลับมากินอีกก็ถ่ายรูปป้ายแผงเก็บไว้ได้เลย ตอนฉันมาถึงประเทศนี้ใหม่ๆ คุณชายพามาครั้งแรก ยังไม่มีการจัดระเบียบขึ้นป้ายกันอย่างนี้หรอกค่ะ จำได้ว่ามีพวกแผงขายอาหารทะเลตั้งกันอยู่เยอะแยะ เรายังซื้อปูม้านึ่งที่จัดใส่จานวางขาย จานละแค่ 100 หยวนกลับบ้านด้วย ตัวไม่ใหญ่มากประมาณฝ่ามือแค่นั้น จานหนึ่งมีประมาณ 5 ตัวได้ ตอนซื้อก็คิดอยู่ สดไหมนี่ แต่เอาน่ะ ถูกๆ ลองดู อย่างมากก็ท้องเสีย ฮ่าฮ่าฮ่า ปรากฏว่าสดมากค่ะ เนื้อหวานจริงๆ ยังเสียดายว่าน่าซื้อมาสัก 2 จาน😆

ส่วนร้านอาหารทะเลเจ้าโปรดของฉันที่ตลาดนี้ ครั้งแรกที่ไปนั้นไม่ได้ตั้งใจจะไปเลยสักนิด มีอยู่วันหนึ่ง เราสองคนขับรถไปเที่ยวอี๋หลันกัน ขากลับขับรถกินลมชมวิวบนถนนเลียบชายฝั่งทะเลมาเรื่อยๆ คุณชายเธอก็ชวนไปกินอาหารทะเลที่จีหลงเมี่ยวโข่วเย่ซื่อ เธอบอกว่าไปกินร้านที่ Anthony Bourdain (celebrity chef คนโปรดของฉัน ตอนรู้ข่าวเสียชีวิตของ ‘คุณพี่บัวแดง’ ก็เสียใจอยู่บ้างค่ะ😢) กินตอนที่มาถ่ายทำรายการในไต้หวัน ฉันก็บอกว่า โห! ร้านตั้งเยอะ เธอจำได้เหรอว่าอยู่ตรงไหน คุณชายตอบว่า จำหน้าตาเจ้าของร้านได้ เอ้า! ลองดูก็ได้ เดินมองหน้าเจ้าของแต่ละร้านไป ที่จริงไม่ต้องลำบากมองหน้าเจ้าของแต่ละร้านเลยค่ะ เพราะเขาติดรูปตอนที่ Anthony Bourdain มากินเอาไว้ที่แผงอาหารทะเลหน้าร้านเลย แล้วก็เดินเลี้ยวซ้ายเข้ามาจากด้านที่จัดระเบียบแผงร้านอาหารที่มีป้ายชื่อ+เบอร์ร้าน เดินเข้ามานิดเดียวก็เห็นแผงอยู่ด้านขวามือ มีอาหารทะเลวางเต็มยั่วน้ำลาย พร้อมรูปของเจ้าของร้านกับ Anthony Bourdain ติดอยู่เหนือแผงเลย

เหตุผลของคุณชายที่อยากมากินร้านนี้ ฮีบอกว่า คนแนะนำให้ Anthony Bourdain มาลองร้านนี้ ต้องแปลว่ามีอะไรดีสักอย่างน่ะ และหลังจากที่เราลองกินดูแล้ว ข้อสรุปของเราคือ อาหารทะเลสดดี แล้วก็ไม่ซี้ซั้วมั่วอย่างบางร้านที่เคยกิน คือคนขายบอกว่าปูทะเลตัวนี้เนื้อเยอะมันปูก็แยะ (หรือเรียกว่าไข่ปู?) ชั่งน้ำหนักแล้วบอกราคา 1,100 หยวน เอาไหม เราตกลงก็ถามว่าจะทำแบบไหน ผัดกับโหระพา หรือ ทำอย่างอื่น ให้เราเลือกเอง แล้วก็จริงอย่างที่เขาบอกเลย ปูเนื้อหวานแน่น มันปูก็เพียบ เราสองคนกินกันพุงกางเลยค่ะ ฮ่าฮ่า อีกครั้งหนึ่งที่ไป อยากกินปลา เขาก็แนะนำว่าปลาตัวนี้สด เนื้อแน่น แล้วไม่ใช่ปลาเลี้ยง จับจากทะเล เราก็ลองดู แล้วด้วยความที่ปลาตัวใหญ่ เขาก็แนะนำว่าทำเป็น 2 จานได้นะ เราเลยสั่งทำเป็นปลาน้ำแดงกับปลานึ่งซีอิ๊ว ปลาสดมากๆ เลย วันนั้นไปกับน้องคนไทยอีกคนหนึ่ง สามคนกินซะอิ่มแปล้ จนไม่สามารถกินน้ำแข็งไสเจ้าอร่อยที่ฉันอยากกินได้ 😅

ร้านขนมหวานเจ้าอร่อยของตลาดนี้ หน้าร้อนขายน้ำแข็งไสและเต้าฮวยเย็น ส่วนหน้าหนาวก็ขายขนมหวานร้อน อย่างเช่นเฉาก๊วยร้อน เต้าฮวยร้อน ร้านอยู่ใกล้ๆ กับร้านอาหารทะเลร้านโปรดของฉันนั่นล่ะ อยู่ห่างกันไม่เกินสิบห้อง (หมายถึงห้องแถวนะคะ) มองสูงๆ ไว้ เพราะบนชั้นสองของตึกแถวร้านขนม มีถ้วยขนมเต้าฮวยใหญ่ยักษ์ติดอยู่ด้านหน้าตึก พร้อมชื่อร้านสีแดงแจ๋ว่า 三兄弟 เงยหน้ามองหาไปไม่พลาดแน่ค่ะ นอกจากนี้แล้ว ฉันก็ยังมีร้านหลู่เว่ย – 滷味 หรือของพะโล้เจ้าโปรดอยู่ที่จีหลงด้วยค่ะ ร้านขายหลู่เว่ยที่ไต้หวันนี่ถูกจริตอิฉันตรงที่ เราอยากกินอะไรก็เลือกๆ คีบใส่ตะกร้า ส่งให้คนขายเอาลงหม้อพะโล้ แป๊ปนึงก็ได้กินค่ะ ถ้าคนไม่เยอะนะคะ😆 ร้านนี้อยู่ที่ถนน 仁二路 บริเวณตลาดกลางคืนนั่นล่ะ(ถ้าจำไม่ผิด หัวมุมถนนมีร้านแมคโดนัลด์) เดินเข้าไปพอเลยแยกที่เป็นตลาดกลางคืนมาตัดกัน มองซ้ายมือไว้เลยค่ะ ฉันชอบร้านนี้มากเพราะ อร่อย, ร้านสะอาดนั่งสบาย, ไม่ใส่ผงชูรส, น้ำพะโล้หอมเครื่องเทศ (เห็นที่ผนังร้านบอกผสมยาจีนด้วย) ที่แจ่มสุดคือน้ำจิ้มที่ทางร้านทำเอง เผ็ดกำลังดี อร่อยถูกใจคุณนายฮวงนักแล

อาหารขึ้นชื่อของตลาดกลางคืนแห่งนี้คือ ‘ติ่งเปียนฉั้ว – 鼎邊銼’ มันคล้ายๆ เส้นก๋วยจั๊บบ้านเรานั่นล่ะค่ะ แผงขายติ่งเปียนฉั้วกระจุกรวมตัวกันอยู่ตรงด้านหน้าวัด ลองเสี่ยงดวงสุ่มลองกินดูแล้วกันนะคะถ้าสนใจ ฉันเคยลองกินแล้วตอนที่มาครั้งแรก ไม่ค่อยชอบน่ะ ชอบกวยจั๊บเยาวราชหรือกวยจั๊บดำเนินสะดวกมากกว่า😁 จีหลงเมี่ยวโข่วเย่ซื่อนี้ มาไม่ยากหรอกค่ะ นั่งรถไฟก็ได้ หรือรถประจำทางระหว่างเมือง เพราะท่ารถและสถานีรถไฟ ไม่ไกลจากตลาดกลางคืนมากนัก เดินได้สบายๆ ถ้านั่งรถไฟจากสถานีรถไฟหนันกั่ง (南港火車站 )ก็น่าจะประมาณ 30-35 นาที ถ้าจาก Taipei Main station (台北車站 ) คงประมาณ 35-40 นาทีมั้งคะ หรือถ้าไปเที่ยวจิ่วเฟิ่น (九份) นั่งรถกลับมาถึงจีหลงตอนเย็นๆ ก็แวะมากินข้าวเย็นแถวนี้ได้ ไม่ผิดหวังแน่ค่ะ ‘คุณนายฮวงชวนชิม’ นะเออ 😋

ว๊าย! เดี๋ยวๆนะคะ ยังจบไม่ได้ เกือบลืมแนะนำอีกจุดนึง จุดสำคัญซะด้วย😅 ที่อ่าวจีหลง คนมักจะถ่ายรูปโดยมีฉากหลังเป็นตัวหนังสือคำว่า KEELUNG ที่ตั้งอยู่บนเขาลิบๆนู่น (เหมือนกับป้าย HOLLYWOOD ที่ L.A. น่ะค่ะ) ถ้าเผื่อใครอยากชมวิวอ่าวและท่าเรือจีหลงจากมุมสูง แถมไปถ่ายรูปกับป้ายแลนด์มาร์คนี้ ก็ตามคุณนายฮวงมาค่ะ ถ้าคุณไปจีหลงด้วยรถไฟ ก็เดินขึ้นเขาไปชมป้ายชื่อเมืองก่อน แล้วเดี๋ยวค่อยไปจีหลงเมี่ยวโข่วเย่ซื่อ พอออกมาจากสถานีรถไฟ เดินไปทางด้านขวามือ แล้วก็ข้ามถนน Zhongshan 1st Rd. พยายามมองหาซอยเล็กๆหน่อย แถวๆสัญญาณไฟจราจรที่เพิ่งข้ามมานั่นล่ะ มีป้ายบอกทางไป KEELUNG 地標登山步道 เดินเข้าไปเลยค่ะ เดินขึ้นเขาไปเรื่อยๆ เดินสบายๆค่ะเพราะสองฟากเป็นบ้านคน หรือถ้าจะใช้แผนที่ของอากู๋ช่วยนำทางก็ตามนี้เลยจ้า😊
No. 45, Lane 241, Zhongshanyi Road, Zhongshan District, Keelung City, Taiwan 203
203基隆市中山區中山一路241巷45號

แฮ่ะๆ ตานี้จบได้จริงๆละ mission completed😁