เกาหลิงฮว้าเซ่อหุ้ย
โดย : คุณนายฮวง
นอกจาก นิยายออนไลน์ สนุกๆ แล้ว อ่านเอา ยังมีคอลัมน์ ‘(เรื่องเล่า) 6,200 วันในไต้หวัน’ โดย คุณนายฮวง สาวไทยสุดไฮเปอร์ที่จับพลัดจับผลูมาอยู่ไทเปได้หลายปีดีดักกับเรื่องเล่าเกี่ยวกับการใช้ชีวิตต่างแดนที่เต็มไปด้วยสีสันและมุมมองหลากหลาย เรื่องราวดีๆ ที่ อ่านเอา อยากให้คุณได้ อ่านออนไลน์
***********************************
– เกาหลิงฮว้าเซ่อหุ้ย –
เมื่อปลายเดือนมีนาคมปี ค.ศ. 2018 ทางกระทรวงมหาดไทยประกาศอย่างเป็นทางการว่า เกาะนี้ได้ก้าวเข้าสู่ ‘สังคมผู้สูงอายุ – 高齡化社會’ (เกาหลิงฮว้าเซ่อหุ้ย) ไปเรียบร้อยโรงเรียนไต้หวันซะแล้ว เพราะประชากรที่มีอายุเกิน 65 ปี มีจำนวนถึงร้อยละ 14.05 ของจำนวนประชากรทั้งหมด ที่ไต้หวันเกษียณอายุการทำงานที่อายุ 65 ปีค่ะ ตอนมาถึงใหม่ๆ รู้ตัวเลขอายุเกษียณยังนึกชอบใจว่าดีจังแฮะ มากกว่าที่อื่นเขาตั้งห้าปี คือในความรู้สึกฉัน คนอายุหกสิบยังมีกำลังวังชาที่จะทำอะไรได้อีกตั้งเยอะ ถ้าไม่ได้ทำอะไร อยู่บ้านเฉยๆ มันก็จะมีแต่ถดถอยทั้งทางร่างกายและสมองนะ แต่ถ้าคนที่เบื่อการทำงาน นั่นก็อีกเรื่องนึง อาจจะอยากเกษียณเร็วๆ จะได้ทำในสิ่งที่ตัวเองอยากจะทำ
พอได้ยินข่าวนี้ คุณชายพูดเลยว่า รุ่นเราเกษียณนี่ท่าทางจะแย่ เนื่องจากถึงเวลานั้น มดงานในระบบมีน้อย เพราะอัตราการเกิดก็ต่ำลงด้วย เงินที่จะส่งเข้าสารพัด ‘เป่า’ มันก็ต้องน้อยตามลงไป บรรดาสวัสดิการสังคมทั้งหลายก็คงจะลดระดับความฟู่ฟ่าลงไป เล่ามาถึงตรงนี้ คงต้องอธิบายเพิ่มเติมเกี่ยวกับบรรดาเป่าทั้งหลายนิดนึง เคยเล่าให้ฟังไปแล้วถึงระบบ National Health Insurance หรือที่ชาวไต้หวันเรียกกันย่อๆ ว่า ‘建保 – เจี้ยนเป่า’ แต่เกาะนี้ยังมีอีกหลาย 保 นะ เป่าแรกคือ ‘國保 – กั๋วเป่า’ ซึ่งก็คือ ระบบประกันสังคมสำหรับคนไต้หวันที่ไม่มีงานทำ สำหรับกั๋วเป่ากับเจี้ยนเป่า ถ้าจ่ายเอง เอกสารแจ้งเก็บเงินจะมาทุกสองเดือน เราเอาใบนี้ไปจ่ายได้แทบจะทุกที่ ตามร้านสะดวกซื้อก็ได้ ธนาคารก็ได้ ไปรษณีย์ก็ได้ หรือจ่ายออนไลน์ก็ยังได้ ทุกช่องทางจะมีระบุเงื่อนไขการจ่ายแนบมาด้วยเสร็จสรรพ เช่น จ่ายที่ไปรษณีย์ก็ไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายเพิ่ม แต่ถ้าไปจ่ายที่ร้านสะดวกซื้อต้องเสียเพิ่ม 4 หยวนให้ร้านสะดวกซื้อเป็นค่าดำเนินการจัดเก็บ
ตานี้มาว่ากันถึงเป่าต่อไป ที่ไต้หวันถ้าคนที่มีงานทำ จะต้องจ่ายค่าเบี้ยประกันสังคมทุกเดือน โดยหักจากเงินเดือนตามอัตรารายได้ของแต่ละคน แล้วหน่วยงานผู้ว่าจ้างก็ต้องช่วยจ่ายอีกเท่าไรก็ว่ากันไปตามกฎ เป่าสำหรับคนทำงานต้องจ่ายนี้ มีแบ่งเรียกกันสามชื่อคือ ‘勞保 – เหลาเป่า’ เป็นของแรงงานทั่วไปตามบริษัทเอกชน พวกแรงงานรายวันก็จัดอยู่ในประเภทนี้ แต่ถ้าของทหารเรียกว่า ‘軍保 – จวินเป่า’ ถ้าของครูและข้าราชการเรียกว่า ‘กงเป่า – 公保’ ระบบประกันสังคมเหล่านี้มีสวัสดิการความช่วยเหลือที่มีรายละเอียดแตกต่างกันไปนิดหน่อย แต่ที่ฉันแปลกใจ (แล้วก็ชอบด้วย) คือ เงินช่วยงานศพในกรณีที่บุพการีหรือคู่สมรสเสียชีวิต โดยเอาเอกสารการจัดงานศพจากทาง funeral home ยื่นขอเบิกได้ เป็นจำนวนเงินไม่น้อยเลยนะ อย่างที่รู้มาคือประมาณแปดหมื่นจากกงเป่า หกหมื่นจากทางเหลาเป่า ซึ่งสำหรับกั๋วเป่าก็มีสวัสดิการนี้ด้วยเช่นเดียวกัน ฉันนึกว่าจะมีแค่เวลาตกงาน หรือได้รับเงินหลังจากเกษียณแล้วแค่นั้นซะอีก เอาเป็นว่าขอออธิบายระบบสารพัด ‘保 – เป่า” ทั้งหลายแต่เพียงแค่นี้ละกันนะ ไม่งั้นจะมึนกันซะก่อน😉
กลับมาว่าเรื่องของสังคมผู้สูงอายุกันต่อ อ้อ! ก่อนจะลืม ตามปฏิทินจีนวันที่ 9 เดือน 9 ถือเป็น วันผู้สูงอายุของไต้หวัน หรือที่เรียกในภาษาจีนกลางว่า ‘重陽節 – ฉงหยังเจี๋ย’ ที่เลือกวันนี้เพราะเลข 9 ในภาษาจีนกลางออกเสียงว่า ‘จิ่ว-九’ ซึ่งพ้องเสียงกับ 久 ที่แปลว่า ‘นาน” ดังนั้น วันที่ 9 เดือน 9 จึงเป็น ‘จิ๋วจิ่ว’ = 久久= นานๆ ความหมายคือ ให้ผู้สูงอายุอยู่กับเรานานๆ ดีไหมคะ 😉 ตอนมาถึงเกาะนี้แรกๆ ก็พอจะรู้ว่ามีสวัสดิการสำหรับผู้สูงอายุบ้าง เช่น พออายุครบ 65 ปี ก็ไม่ต้องจ่ายค่าเจี้ยนเป่าแล้ว แล้วก็ตอนเรียนภาษาจีนที่ซือต้า จำได้ว่าเหล่าซือเคยคุยให้ฟังประมาณว่า ผู้สูงอายุที่บ้านอยู่ในไทเป จะได้บัตรอีซี่การ์ดที่นังรถเมล์ได้ฟรีวันละสองเที่ยว เพราะรัฐบาลสนับสนุนให้ผู้สูงอายุออกมานอกบ้าน พบปะสังสรรค์กับเพื่อนฝูง หรือเดินเล่นไปมาก็ยังดีกว่าอยู่บ้าน เนื่องจากเล็งเห็นว่า จะดีต่อสุขภาพทั้งกายและใจ แบบนี้ก็ไม่เจ็บป่วยง่าย รัฐก็ไม่ต้องมาเสียเงินกับการดูแลสุขภาพของผู้สูงวัยมากนัก ตอนนั้นฟังแล้วก็คิดว่า เออ มันก็ดีนะที่เขาคิดเผื่อไว้ก่อน ให้คนสุขภาพแข็งแรง ดีกว่ามาจ่ายค่ารักษาพยาบาลกัน
แล้วเมื่อครั้งที่ฉันยังสอนภาษาไทยให้โรงเรียนประถมแถวตึกไทเป 101 ตอนกลางวันฉันก็มักเดินออกมาหาข้าวกลางวันกินในบรรดาห้างสรรพสินค้าแถวนั้น มีอยู่ครั้งหนึ่ง นั่งกินข้าวมันไก่อยู่ในฟู้ดคอร์ต เผอิญได้ที่นั่งเป็นโต๊ะยาว เลยแอบได้ยินอาอึ้มคนหนึ่งคุยให้สาวออฟฟิศที่นั่งติดกันฟังว่า แก๊งอาอึ้มที่นั่งเมาท์แตกกันอยู่ตรงนี้น่ะ ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน มารู้จักกันที่นี่แหละ พอพวกลูกๆ ออกไปทำงานกันแล้ว พวกอาอึ้มก็นั่งรถออกมากินข้าวกลางวันกันที่นี่ นั่งเมาท์ๆ กันไปเพลินๆ บ่ายสามบ่ายสี่ก็แยกย้ายกันกลับบ้าน ฉันได้ยินแบบนี้แล้วก็ อิจฉาบรรดาซีเนียร์ที่นี่จริงเลย อย่างว่าล่ะนะคะ การเดินทางสะดวกสบาย ขึ้นรถเมล์ รถไฟฟ้า ก็มีที่นั่งสำหรับคนแก่แน่ๆ อาอึ้ม อาม่าทั้งหลายก็ออกมากันสิ จะอยู่บ้านทำไมให้เฉาเปล่าๆ แล้วก็เคยเจอกับอาอึ้มบ้านติดกัน แกจะไปนั่งรถเมล์ไปเรียนถักโครเชต์ที่โรงเรียนแห่งหนึ่ง แกคุยให้ฟังว่ามีคอร์สสอนนู่นนี่เยอะเลย ถ้าฉันสนใจก็ไปเรียนได้ แต่ต้องจ่ายเงินค่าเรียนเอง สำหรับอาอึ้มไม่ต้อง ซีเนียร์เรียนฟรี แล้วอาอึ้มก็เอาโปรแกรมตารางคอร์สต่างๆ มาให้ฉันในอีกสองสามวันต่อมา เยอะจริงๆ ค่ะ มีทั้งคอร์สพวกงานฝีมือ ภาษาต่างๆ แม้แต่คอร์สสอนคอมพิวเตอร์ก็มี แหม เล่นเอาอยากจะกดไลก์ให้สักล้านครั้ง เตรียมการให้ประเทศเข้าสู่สังคมผู้สูงอายุที่มีคุณภาพกันขนาดนี้
นอกจากที่เล่าประสบการณ์ที่เจอเองมาแล้ว ฉันก็สงสัยว่า แล้วถ้าไม่ใช่ผู้สูงอายุชาวไทเปล่ะ จะมีสวัสดิการอะไรไหม ลองค้นข้อมูลดู โอ้โฮ มีเยอะเชียว เล่นเอาตาลายเลยตอนอ่านเว็บไซต์ของทั้งรัฐบาลกลางและท้องถิ่น😅 ฉันจะจำหมดไหมเนี่ย ถึงเวลาที่มีสิทธิ์ใช้ได้น่ะ แต่ที่คงจะจำได้และได้ใช้แน่ๆ คือ ผ่าต้อกระจกฟรีเนี่ยล่ะค่ะ แฮ่ะๆ เอาเป็นว่า เล่าให้ฟังกันนิดหน่อยละกันนะคะ เริ่มจากสวัสดิการจากรัฐบาลกลางก่อนนะคะ โดยเน้นที่กลุ่มเป้าหมายที่มีรายได้ระดับกลาง-ต่ำ
เรื่องแรกคือ ผู้สูงอายุสามารถยื่นคำร้องขอเงินค่าครองชีพรายเดือนเป็นจำนวนเงิน 3,879 หรือ 7,759 หยวน ขึ้นอยู่กับสถานะทางเศรษฐกิจของครอบครัว
เรื่องที่สองคือ ถ้ามีผู้สูงอายุที่เจ็บป่วยหนัก (หมายถึงที่ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้) และไม่ได้รับความช่วยเหลือทางด้านอื่นจากรัฐ เช่น ไม่ได้เข้าพำนักในสถานพยาบาลของรัฐ (เนื่องจากไม่มีที่ว่างหรือเหตุใดก็แล้วแต่) หรือไม่มีบริการการดูแลรักษาพยาบาลถึงที่บ้าน และทางครอบครัวไม่สามารถจ้างคนมาดูแลแทนได้ คนในครอบครัวต้องดูแลเอง ทำให้ต้องสูญเสียรายได้ ในกรณีเช่นนี้ สามารถยื่นคำร้องขอรับเงินชดเชยช่วยเหลือเดือนละ 5,000 หยวนได้ ที่หน่วยสวัสดิการสังคมในเขตที่มีทะเบียนบ้านอยู่
เรื่องที่สามคือ การทำฟันปลอมสำหรับผู้สูงอายุ เพื่อสุขภาพช่องปากและคุณภาพชีวิตของซีเนียร์ รัฐบาลกลางได้มีการจัดตั้งงบประมาณเพื่อช่วยเหลือในเรื่องนี้แก่ผู้สูงอายุที่มีรายได้ปานกลาง-ต่ำ
ตานี้ก็มาถึงสวัสดิการของผู้สูงอายุที่อยู่อาศัยในละแวกไทเป (คือเมืองไทเป+เมืองนิวไทเป) มีหลายเรื่องเช่นกันค่ะ คุยให้ฟังพอเป็นตัวอย่างละกันนะคะ ถ้าให้แจกแจงหมดคงต้องมีภาคสองภาคสามแน่ๆ 😄 เริ่มจากสวัสดิการที่ฉันชอบก่อนเลย ฮิฮิ… เพื่อให้เป็นสังคมผู้สูงอายุแบบมีระดับหน่อย ก็ต้องให้ชาวซีเนียร์เข้าชมพิพิธภัณฑ์ต่างๆ ฟรี (ที่เป็นของรัฐนะคะ) รอหกสิบห้าก่อนเหอะ คุณนายฮวงจะไป National Palace Museum กับ Fine Art Museum ทุกเดือนเลย 😉 รายการลดแลกแจกแถมถัดมาคือ น้องคนหนึ่งคุยให้ฟังว่า เคยพาแม่สามีไปใช้บริการตัดแว่นฟรีที่ร้านแว่นแถวๆ บ้าน จะมีร้านที่ร่วมรายการกับทางเขตแต่ละเขต โดยต้องไปตามเขตทะเบียนบ้านของตน แล้วก็ไม่เคยใช้สิทธิ์นี้มาก่อน แน่นอนค่ะว่า ถ้าของฟรีเลยก็ต้องสเปกตามที่กำหนดเท่านั้น แต่ถ้าไม่ชอบกรอบแบบนี้ เลนส์แบบนั้น อยากได้พิเศษยังไงก็ต้องจ่ายเพิ่มส่วนต่างเอง
แล้วก็อย่างที่เกริ่นไว้ตอนต้นว่า รัฐสนับสนุนให้ซีเนียร์ออกจากบ้านน่ะ ทางเทศบาลนครจะออกบัตรเดินทางผู้สูงอายุ (敬老悠遊卡 – จิ้งเหล่าโยวโหยวข่า) ให้กับพลเมืองสูงวัยที่อายุครบ 65 ปี ในแต่ละเดือนจะมีแต้มอยู่ในบัตรให้ 480 แต้ม โดย 1 แต้มมีค่าเท่ากับ 1 หยวน ใช้บริการรถเมล์ รถไฟ รถแท็กซี่สำหรับซีเนียร์ ฯลฯ ได้หมด ส่วนลดเท่าไหร่หักจ่ายยังไงว่ากันไปตามกฎของแต่ละระบบขนส่งมวลชน ถ้าแต้มหมดก่อนในเวลาหนึ่งเดือนก็เติมเงินเอง นอกจากนี้ยังสามารถใช้ที่ Sport Center ในแต่ละเขตได้อีกเช่นกัน จ่ายค่าเข้าใช้บริการอะไร หักแต้มกี่แต้ม หรือวันเวลาไหนเข้าฟรี อันนี้แล้วแต่เงื่อนไขของแต่ละที่ค่ะ เคยนั่งคุยกะเจ๊คนหนึ่งในห้องซาวน่าตอนไปว่ายน้ำที่ Sport Center ของเขตบ้าน เจ๊แกติดใจอิฉันค่ะ เลยบอกว่า แกมาทุกเช้าวันพฤหัสฯ เพราะเข้าสระฟรีก่อนกี่โมงก็จำไม่ได้แล้ว แหะๆ😅 มาเวลาเดียวกับเจ๊สิ จะได้นั่งคุยกัน เอิ่ม! เจ๊ขา อิฉันยังไม่ซีเนียร์ถึงขั้นจะออกจากบ้านมาร่วมกลุ่มเมาท์แบบพวกกลุ่มอาอึ้มที่เคยเจอในฟู้ดคอร์ตนะคะ😆
- READ คนในอยากออก คนนอกอยากเข้า
- READ เป็ดปักกิ่งสไตล์ไต้หวัน กับ 農曆 (หนงลี่)
- READ "Meet Warbie" เมื่อคุณนายฮวงปะทะเจ้านกอ้วนจอมกวน
- READ Road Trip 1 : หรรษา 阿里山 - อาลีซัน (Alishan)
- READ Road Trip 2 : ดูโบสถ์ ชมงานศิลป์ ฟินธรรมชาติ
- READ "擂茶 - เหลยฉา" ของดีมีทีเด็ดที่ประโยชน์เต็มคำ
- READ "Before I Fall in Love" 李玟 - หลี่เหวิน
- READ 國家太空中心 - กั๋วเจียไท่คงจงซิน
- READ ‘台菜 – ไถไช่
- READ 同性婚姻 - ถงซิ่งฮุนอิน
- READ 情人湖 - ฉิงเหรินหู
- READ 糧食危機 - เหลียงสือเหวยจี
- READ One fine day กับ 烏骨雞
- READ 螢火蟲 - อิ๋งหั่วฉง
- READ 千島湖 - เชียนเต่าหู
- READ 陽明書屋 - หยังหมิงซูอู
- READ 媽祖 - มาจู่
- READ 世界棒球經典賽 - ซื่อเจี้ยปั้งฉิวจิงเตี่ยนไซ่
- READ 台灣燈會 - ไถวันเติงหุ้ย
- READ เรื่องเล่าจากคุณนายฮวงซีเนียร์ (Part 3)
- READ เรื่องเล่าจากคุณนายฮวงซีเนียร์ (Part 2)
- READ เรื่องเล่าจากคุณนายฮวงซีเนียร์ (Part 1)
- READ 利息 - ลี่สี
- READ 中藥 - จงเอี้ยว
- READ 剪纸 - เจี่ยนจื่อ
- READ 市長 - ซื่อจั่ง
- READ หวังอยู่ - 王羽
- READ 大同電鍋 - ต้าถงเตี้ยนกัว
- READ ภาษาดอกไม้
- READ 隔離 - กักตัว (2)
- READ 隔離 - กักตัว
- READ 虎爺 - เทพเสือ
- READ ดอกไม้โปรดเจียงไคเช็ค
- READ 核能電廠 - เหอเหนิงเตี้ยนฉั่ง
- READ จากถ้ำสู่วัง
- READ พิพิธภัณฑ์กลางแจ้งที่ใหญ่ที่สุดในไต้หวัน
- READ 針灸 - เจินจิว
- READ ทัวร์กินทิพย์กับ 3 ร้านบ้านๆ
- READ 氣象先生 - ชี่เซี่ยงเซียนเซิง
- READ Mommy and Uan (1) : How a stray dog has changed my life
- READ Mommy and Uan (2) : Unconditional love
- READ วัคซีนแห่งความเสียสละ
- READ ซอกแซกแถวตั้นสุ่ย
- READ ย่ำกรุงเก่าไต้หวัน
- READ ตามล่าหา น้ำตาแสงไต้ (1)
- READ ตามล่าหา น้ำตาแสงไต้ (2)
- READ ถามหาไต้ฝุ่น
- READ 財神 – ไฉเสิน
- READ 累積點數 - เหล่ยจีเตี่ยนซู่
- READ พาคุณชายไปเที่ยว
- READ 圖書館 - ถูซูกวั่น
- READ 麻辣 - หมาล่า
- READ 茶入菜 - ฉารู่ไช่
- READ 三合院 - ซันเหอเยวี้ยน
- READ 梅花 - เหมยฮวา
- READ 茶花 - ฉาฮวา
- READ 溫泉 - เวินเฉวียน
- READ คุณหมอนักเขียน
- READ 冬至 - ตงจื้อ
- READ 鄭和 - เจิ้งเหอ
- READ ของกินเฉพาะฤดูหนาว
- READ 土地公 - ถู่ตี้กง
- READ คุณนายฮวงชวนชิม
- READ 護身符 - หู้เซินฝู
- READ 臺北市動物保護處 - ไถเป่ยซื่อต้งอู้เป่าหู้ฉู้
- READ 基隆廟口夜市 - จีหลงเมี่ยวโข่วเย่ซื่อ
- READ 水燈節 - สุ่ยเติงเจี๋ย
- READ 身份證 - เซินเฟินเจิ้ง
- READ 旗袍 - ฉีเผา
- READ 萬安演習 - วั้นอันเอี่ยนสี
- READ 婚禮 - ฮุนหลี่
- READ Give me an inhalant please!
- READ เที่ยวฟาร์มออร์แกนิก
- READ ชาวสีรุ้ง
- READ 中秋節 - จงชิวเจี๋ย
- READ ชีวิตคนเดินดิน
- READ 湘菜 - เซียงไช่
- READ ข่าวจากสำนักข่าวคุณนายฮวง ณ ไทเป
- READ Discovery Center of Taipei City
- READ 月下老人 - เยว่เซี่ยเหล่าเหริน
- READ In and Out
- READ 情人節 - ฉิงเหรินเจี๋ย
- READ 鬼月 - กุ่ยเยว่
- READ โบกมือลา
- READ มังกรนำทาง
- READ เขาดินไทเป
- READ 快炒 - ไคว่เฉ่า
- READ หนีร้อนไปพึ่งเย็น
- READ เกี๊ยว
- READ เจ่าชัน -早餐
- READ Beyond Beauty : Taiwan from Above
- READ ตั้งไข่ (ไม่) ล้ม
- READ เกาหลิงฮว้าเซ่อหุ้ย
- READ วัด วัด วัด
- READ Old Normal
- READ ภาษาจีนวันละหลายคำ
- READ Portable Bubble Milk Tea
- READ Snow Flower
- READ Birthday Snippets
- READ มังกรโบราณ
- READ ภาษาจีนวันละคำ
- READ ชิงหมิงเจี๋ย
- READ ซ่งไอ่หลิง
- READ ว่าด้วยเรื่องความสวยงาม
- READ ซ่งชิ่งหลิง
- READ ไวรัสหลายชื่อ
- READ ซ่งเหม่ยหลิง
- READ ว่าด้วยเรื่องชา (tea นะจ๊ะ มิใช่เหน็บชา😊)
- READ แม่ค้าผักผู้ยิ่งใหญ่
- READ อาหารเพื่อสุขภาพ
- READ เด็กที่ต้องการการดูแลเป็นพิเศษ
- READ Jimmy Liao
- READ ระบอบการปกครองของไต้หวัน
- READ หยวนเซียวเจี๋ย
- READ เอนหลังนั่งคุยเรื่อง 'ตรุษจีน'
- READ ศูนย์พักฟื้นหลังคลอดบุตร
- READ มูลนิธิฉือจี้
- READ 7 - ELEVEN
- READ สีสันบันเทิงฉบับไต้หวัน
- READ เรื่องของศิลปะและวัฒนธรรม
- READ ตัวอักษรจีน
- READ ไปตลาดกันดีกว่า
- READ หวางเหล่าซือ
- READ ทีวีไต้หวัน
- READ Mommy and Uan
- READ ไต้หวันรักษ์โลก
- READ ล็อตเตอรี่ใบเสร็จรับเงิน
- READ Hiking
- READ ภัยธรรมชาติประจำเกาะ
- READ อาหารการกินในไต้หวัน
- READ ชีวิตในไต้หวัน
- READ โรงเรียนในไต้หวัน
- READ ระบบขนส่งมวลชนไต้หวัน
- READ Lost in Translation
- READ บ้านในไต้หวัน 2
- READ บทนำ
- READ คนไต้หวัน
- READ บ้านในไต้หวัน 1