พาคุณชายไปเที่ยว

นอกจาก นิยายออนไลน์ สนุกๆ แล้ว อ่านเอา ยังมีคอลัมน์ ‘(เรื่องเล่า) 6,200 วันในไต้หวัน’ โดย คุณนายฮวง สาวไทยสุดไฮเปอร์ที่จับพลัดจับผลูมาอยู่ไทเปได้หลายปีดีดักกับเรื่องเล่าเกี่ยวกับการใช้ชีวิตในต่างแดนที่เต็มไปด้วยสีสันและมุมมองหลากหลาย เรื่องราวดีๆ ที่ อ่านเอา อยากให้คุณได้ อ่านออนไลน์

***********************************

คุณอ่านชื่อเรื่องไม่ผิดหรอกค่ะ คุณชายน่ะจะไปไหนในไทเปที ต้องพึ่งอากู๋หรือไม่ก็ถามฉันเอาตลอด ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าใครเป็นคนไต้หวันกันแน่ 😉 คุณชายมีเวลาว่างพอดี อิฉันเลยฉวยโอกาสอันงามที่ไม่ได้มีมาบ่อยๆ นี้ พาฮีไปเที่ยวแบบ one-stop shopping ซะเลย เป็นที่เที่ยวแบบละแวกเดียว เอาใจครบทุกคนในครอบครัว แหะๆ เว่อร์ไปมั้ยเนี่ย😁 ลองฟังกันดูแล้วกันนะคะว่าครบจริงไหม

เรานั่งรถเมล์ต่อเดียวจากบ้านไปถึง Taipei Fine Arts Museum กองทัพต้องเดินด้วยท้อง ไปเที่ยวกับคุณนายฮวงต้องอิ่มก่อน แล้วค่อยเดินเที่ยวย่อยอาหารนะจ๊ะ ฉันให้คุณชายเลือกว่าจะกินตรงแถว Yuanshan MRT Station ที่มีศูนย์อาหารเล็กๆ อยู่ใน Maji Square หรือจะไปกินร้านหรู่โร่วฟั่นชื่อดัง (丸林魯肉飯 – หวันหลินหรูโร่วฟั่น) ที่อยู่บนถนนหมินจู่ตงลู่ ใกล้ๆ กับโรงแรมริเวียร่า (Riviera) ฮีเลือกหรู่โร่วฟั่น ร้านนี้ถ้าจะกินแบบอาหารกล่องก็ได้ ราคาก็ประมาณ 80 หยวนขึ้นไปแล้วแต่ว่าคุณจะเลือกกินอะไรเป็นอาหารหลัก (主菜 – จู่ไช่) จู่ไช่ตรงนี้หมายถึงอาหารที่มีเนื้อสัตว์น่ะค่ะ วิธีสั่งก็แบบร้านข้าวแกงบ้านเราเลย จะกินอะไรก็ไปยืนชี้ๆ เอา คนขายตักใส่กล่องให้ แล้วจะนั่งกินในร้านหรือเอากลับบ้านเลยก็ได้ แต่เราเลือกแบบสั่งเป็นจานๆ ก็ชี้บอกไปว่าจะเอาอะไร เขาตักใส่จานเล็กๆ มาให้ เราไปหาโต๊ะนั่ง แล้วอาเจ๊คนนึงก็เข้ามาถามว่าจะเอาข้าวแบบไหน จะเอาข้าวเปล่า (白飯 – ไป๋ฟั่น) หรือหรู่โร่วฟั่น – 魯肉飯 (ข้าวมีหมูสับพะโล้โปะอยู่) หรือข้าวคลุกน้ำมันหมู (豬油拌飯 – จูโหยวปั้นฟั่น)  หรือข้าวมีเนื้อไก่ฉีกโปะอยู่ (雞肉飯 – จีโร่วฟั่น) แล้วจะสั่งน้ำแกงหรือน้ำผลไม้สดปั่นก็สั่งกะเจ๊เลยก็ได้ เราเลือกสั่งซุปหอยตลับของโปรดฉัน ทั้งหมดนี้เป็นจานเล็กๆ สำหรับกินคนเดียวนะคะ ถ้าไปกันหลายคน ก็ชี้สั่งอาหารลองกันได้หลายอย่างเลย ราคาจ่ายสบายๆ ค่ะ

กินเสร็จเราก็ข้ามถนนมาสวนสาธารณะ 美術公園 – เหม่ยซู่กงหยวน เดินตัดสวนมาจนเกือบชนตึก Taipei Fine Arts Museum ก็เดินเลี้ยวขวาต่อไปที่ Xinsheng Park อันเป็นที่ตั้งของ Taipei Rose Garden จุดหมายแรกของเราค่ะ เพราะช่วงนี้มีงานเทศกาลดอกกุหลาบประจำปีอยู่ เป็นช่วงที่ดอกกุหลาบกำลังบานสะพรั่งเต็มสวน มีดอกกุหลาบกี่ร้อยสายพันธุ์ก็จำไม่ได้แล้วค่ะ😅  คือบริเวณพาร์กทั้งสองแห่งนี้เคยเป็นบริเวณที่จัดงาน Taipei Floral Expo เมื่อปี 2010 ดังนั้น จึงมีทางเดินเชื่อมต่อกันแบบร่มรื่น มีถนนให้ยืนรอไฟจราจรเดินข้ามแค่เส้นเดียวเองค่ะ ส่วนของสวนกุหลาบมีสองจุด โดยจุดนึงมีประตูปิด-เปิดเป็นเวลา โชคดีค่ะว่าวันที่ฉันพาคุณชายไปนั้น เทศกาลได้เริ่มมาประมาณ 3 สัปดาห์ได้แล้ว คนเลยไม่ค่อยเยอะมาก เราเลยถ่ายรูปกันได้แบบสบายๆ คุณชายเอากล้องไปด้วย ถ่ายรูปผึ้งตอมดอกกุหลาบมาได้หลายรูป ผีเสื้อก็บินกันว่อน แต่จับภาพไม่ทันสักตัว😆 เดินชมทั้งสองสวนจนเมื่อย เลยไปนั่งพักอยู่บริเวณที่มีต้นไม้ใหญ่ๆ ฉันแทบจะนอนหลับตรงนั้นได้เลย ลมพัดเย็นๆ แถมมีเสียงนกร้องจิ๊บๆ

นั่งพักมองไปรอบๆ ไปสะดุดเข้ากับป้าย Maze Garden เฮ้ย มีเขาวงกตด้วยเหรอ ไอ้เราก็นึกว่าเป็นแนวพุ่มไม้เฉยๆ จะรอช้าอยู่ไย ชวนคุณชายทันที ยูเราไปลองดูกันหน่อยสิ ตรงทางเข้ามีแผนที่โชว์ไว้ให้ดูว่าบริเวณเขาวงกตเป็นยังไง แถมพุ่มไม้ก็ไม่ได้สูงมาก โฮ้ย สบายมาก ไปเลยๆยู เข้าไปเลย วิ่งกันไปวิ่งกันมาอยู่ในนั้น จนในที่สุดก็หลุดออกมาอยู่ตรงส่วนกลางสวนจนได้  We made it! ฮ่าๆๆ ตรงส่วนกลางทำเป็นเขาวงกตพุ่มไม้เตี้ยๆ ฉันคิดว่า คงสำหรับเด็กๆ มั้ง แต่ฮีบอกว่า ไม่ช่าย สำหรับ doggy ตะหาก😲 แหม ฮีนี่จินตนาการธรรมดาๆ จริงจริ๊ง😆 จากนั้นก็เข้าไปต่ออีกหนึ่งพุ่ม เดินหลุดพ้นออกมาอีกด้านหนึ่งของสวนเขาวงกตจนได้💪 ฮิฮิ สนุกดีเหมือนกันค่ะ เหมือนกลับไปเป็นเด็กอีกครั้ง

จากนั้นเราก็เดินตามป้ายบอกทางไปที่ Taipei Collectible Botanical Garden ซึ่งเป็นสวนพฤษศาสตร์ในร่ม ที่แบ่งแยกพืชพรรณไม้เป็นโซนๆ แยกตามสภาพภูมิอากาศ ไม่ใหญ่มากหรอกค่ะ แต่ก็จัดว่าใช้ได้ ฉันเลยถ่ายรูปซันซูผักโปรดของฉัน ที่มารู้จักกินก็ตอนมาอยู่เกาะนี้ล่ะค่ะ ถ้าไม่มีป้ายบอกไว้ ฉันก็คงคิดว่าเป็นพืชจำพวกเฟิร์นหรือปรงอะไรสักอย่าง ที่ไม่น่าจะเอามาผัดกับปลาจิ๋ว+เต้าซี่กินได้ แล้วก็มีส่วนที่โชว์ดอกกล้วยไม้ ไต้หวันเป็นประเทศที่ส่งกล้วยไม้เป็นสินค้าออกด้วยนะคะ เคยมีงานเทศกาลดอกกล้วยไม้ รู้สึกจะจัดที่ทางใต้ จำไม่ได้แล้วว่าไถหนันหรือเกาสง ฉันถึงได้รู้ว่า ไต้หวันส่งออกกล้วยไม้ด้วย นึกว่าส่งออกแค่พวกผลไม้

ออกจากสวนพฤกษศาสตร์ที่ตั้งอยู่ตรงทางออกของสวนสาธารณะด้านถนน 濱江街 – ปินเจียงเจีย เราก็ข้ามถนนปินเจียงไปยังจุดหมายแหล่งสุดท้ายของวันนี้นั่นคือ Lin An Tai Historical House & Museum ซึ่งฉันเคยกล่าวถึงไว้ในบทซันเหอเยวี้ยน ที่นี่ก็เคยเป็นส่วนหนึ่งของงาน Taipei Floral Expo ด้วยเช่นกัน เมื่อสิบปีก่อนที่ฉันมาชมงาน ก็ได้แต่เดินชมดอกไม้ที่จัดโชว์อยู่ในบริเวณสวนของบ้าน จำได้ว่า เห็นตัวบ้านค่อนข้างใหม่ ก็เลยไม่ได้ติดใจอะไรมากนัก แล้วจริงๆ ก็เพิ่งเคยได้ยินชื่อบ้านนี้ก็ตอนที่มีงานเอ็กซ์โปนี่ล่ะ พอเข้าไปชมเมื่อวันก่อนจริงๆ ถึงได้คำตอบว่าทำไมดูใหม่นัก เพราะจริงๆ แล้วบ้านนี้แต่เดิมไม่ได้อยู่ที่ตรงปินเจียงเจียนี่หรอกค่ะ แรกเริ่มเดิมทีน่ะอยู่ที่ถนนซื่อเว่ย ที่อยู่ทางด้านใต้ของตัวเมืองไทเป แล้วก็ได้มีการรื้อส่วนประกอบของบ้านดั้งเดิม มาสร้างใหม่ที่ปินเจียงเจียนี่ เพราะฉะนั้น โดยตัวบ้านจึงเป็นบ้านที่สร้างขึ้นมาใหม่ อาจมีประตู หน้าต่างบางส่วนที่เป็นของดั้งเดิม จริงๆ แล้วรื้อย้ายกันหลายรอบหลายแห่งมากค่ะ กว่าจะมาลงตัวที่บริเวณนี้ ไม่เหมือนหลินเจียที่ปั่นเฉียว ที่ฉันแนะนำให้ไปชมกันในบทซันเหอเยวี้ยน ที่นั่นคือบ้านเก่าจริงๆ ได้รับการอนุรักษ์ไว้ แต่ที่หลินอันไท่กู่ชั่ว (Lin An Tai Historical House & Museum) นี้ ถ้าดูในแง่ของพิพิธภัณฑ์ที่ให้ความรู้เรื่องบ้านสไตล์ฝูเจี้ยน นับว่าทำได้ดีเหมือนกันค่ะ มีการจัดของแสดงให้เห็น และมีข้อมูลอธิบาย แล้วก็การจัดห้องเป็นไปแบบที่ฉันอธิบายไว้ในบทซันเหอเยวี้ยนเป๊ะเลย ถ้าไม่ได้คิดว่า จะต้องเห็นของเก่าแท้ๆ ดั้งเดิม ในแง่ของการศึกษาหาความรู้ ที่นี่ก็จัดได้ว่าไม่เลวทีเดียว

อย่างที่บอกค่ะ ฉันคิดว่าเป็นสถานที่เที่ยวแบบ one-stop shopping ที่ใช้ได้นะ สายกรีน สายมิวเซียม หรือแม้แต่เด็กๆ ก็ได้รับความเพลิดเพลินโดยทั่วหน้า Taipei Fine Arts Museum เองก็มีส่วนสำหรับเด็กด้วยนะคะ แล้วตรงบริเวณสถานีรถไฟฟ้าหยวนซันนี้ ถ้าเป็นเสาร์-อาทิตย์มี Farmer Market อีกด้วย Maji Square มีศูนย์อาหาร ร้านอาหาร ร้านขายของ มีร้าน Maji Food & Deli ที่ขายสินค้าของกินของไต้หวัน

อ้อ แล้วตรงริมถนนจงซันเป่ยลู่ ที่มีสะพานลอยเดินข้ามไปฝั่ง Fine Arts Museum Park – 美術公園 มีตึกที่ทำจากขวดพลาสติกทั้งตึกตั้งอยู่ ตึกนี้สร้างขึ้นเพื่องาน Taipei Floral Expo ตอนปี 2010 น่าจะยังเข้าไปชมข้างในได้ จำได้ว่ามีวิดีโอบอกเล่าวิธีการสร้าง แต่เป็นภาษาจีนนะ ถ้าใครฟังออกก็เชิญเข้าไปชมเลยค่ะ😁