หวังอยู่

นอกจาก นิยายออนไลน์ สนุกๆ แล้ว อ่านเอา ยังมีคอลัมน์ ‘(เรื่องเล่า) 6,200 วันในไต้หวัน’ โดย คุณนายฮวง สาวไทยสุดไฮเปอร์ที่จับพลัดจับผลูมาอยู่ไทเปได้หลายปีดีดักกับเรื่องเล่าเกี่ยวกับการใช้ชีวิตในต่างแดนที่เต็มไปด้วยสีสันและมุมมองหลากหลาย เรื่องราวดีๆ ที่ อ่านเอา อยากให้คุณได้ อ่านออนไลน์

***********************************

ขึ้นชื่อบทความมาแบบนี้ คุณผู้อ่านรุ่นเยาว์หน่อยอาจจะแอบคิดว่า คุณนายฮวงหวังอะไรอยู่น้า อิฉันอยากตอบว่า หวังว่ารัฐบาลไต้หวันจะเอาสถานการณ์โควิดให้อยู่นะ😅 ถ้าใครตามข่าวต่างประเทศ อาจจะพอเห็นข่าวบ้างว่า ตอนนี้สถานการณ์โควิดในไต้หวันอลเวงขนาดไหน เราสองคนก็เก็บตัวจำศีลไป ออกเท่าที่จำเป็น จ่ายตลาดทีก็ซื้อแบบอยู่ไปได้อาทิตย์นึง ขอบ่นเล็กน้อยนะคะ ถ้าให้เล่าสถานการณ์จริงๆ เดี๋ยวจะยาว แหะๆ มาค่ะ กลับเข้าเรื่องที่จะเขียนจริงๆวันนี้ดีกว่า

คนที่อายุรุ่นราวคราวเดียวกับสาวน้อยอย่างฉัน (หรือมากกว่า) น่าจะรู้จักภาพยนตร์กำลังภายในเรื่อง “เดชไอ้ด้วน” กันดีนะคะ “หวังอยู่ – 王羽 อ่านออกเสียงว่า หวังอวี่” คือพระเอกหนังจีนเรื่องนี้ค่ะ เขาเพิ่งเสียชีวิตไปเมื่อวันที่ 5 เมษายนที่ผ่านมา หลังจากที่ต่อสู้กับความเจ็บป่วยมาหกปี สิริรวมอายุได้ 79 ปี ที่อยากเล่าให้ฟังกันก็เพราะว่า เขาคือนักแสดงระดับตำนานผู้แผ้วถางทางให้กับหนังกังฟูและดารารุ่นหลังๆอย่างบรู๊ซ ลี, ตี้หลุง, เดวิด เจียง, เฉินหลง ฯลฯ เฉินหลงยังได้โพสท์อำลาหวังอวี่บนเฟซบุ๊กด้วยว่า “Another martial arts hero has left us… The contributions you’ve made to kung fu movies, and the support and wisdom you’ve given to the younger generations will always be remembered in the industry. And your movies will always remain in the hearts of your fans. We will miss you!” เอ มาถึงตรงนี้คุณผู้อ่านรุ่นเยาว์จะหยุดอ่านกันไหมนี่ เอาเป็นว่า วันนี้ป้าขอรำลึกความหลังครั้งยังเป็นจอมยุทธน้อย ที่อุตส่าห์เอาแขนหนึ่งข้างเก็บไว้ในตัวเสื้อ ปล่อยแขนเสื้อข้างนั้นมันห้อยร่องแร่ง แล้วก็เล่นฟันดาบกับพี่น้องอย่างสนุกสนานซะหน่อยนะจ๊ะ😉

หวังอวี่หรือหวังเจิ้งฉวน – 王正權 ที่พ่อแม่ตั้งให้ เกิดเมื่อ 28 มีนาคม ค.ศ. 1943 ที่เซี่ยงไฮ้ และได้อพยพตามครอบครัวมาอยู่ฮ่องกง เริ่มอาชีพนักแสดงราวต้นทศวรรษ 60 จนไปเข้าตากรรมการของบริษัทชอว์บราเดอร์ส – Shaw Brothers Studio (นี่ก็เป็นบริษัทสร้างภาพยนตร์ของฮ่องกงที่คนไทยสมัยก่อนรู้จักกันดี) ที่เพิ่งมาเปิดสาขาใหม่ที่ฮ่องกง (บริษัทชอว์บราเดอร์สเริ่มก่อตั้งที่เซี่ยงไฮ้) จึงได้เซ็นสัญญาเป็นดาราในสังกัดเมื่อปี 1963 และแล้วหวังอวี่ก็ได้กลายเป็นนักแสดงหนังกำลังภายในคู่บุญของชอว์บราเดอร์สนับแต่นั้นมา จำได้ว่าเคยเล่าให้ฟังว่า สมัยเด็กๆ ฉันได้ไปดูหนังจีนรอบมิดไนท์กับคุณเตี่ยและหม่ามี้ที่โรงภาพยนตร์โอเดียนบ่อยๆ ก็หนังของชอว์บราเดอร์สทั้งนั้นล่ะ เจิ้งเพ่ยเพ่ย – นักแสดงหญิงคู่บุญของชอว์ฯ อีกหนึ่งคน ที่ได้แสดงร่วมกับหวังอวี่ จนแทบจะเป็นคู่ขวัญ ประมาณเดียวกับคุณสมบัติ-อรัญญาของไทยเรา คือดาราคนโปรดของฉันสมัยเด็กๆ อยากเป็นจอมยุทธหญิงก็เพราะคนนี้ล่ะค่ะ😁

เดชไอ้ด้วนเป็นหนังที่สร้างชื่อเสียงให้กับหวังอวี่ ด้วยการทำสถิติรายได้สูงสุดเป็นประวัติการณ์ในฮ่องกงเมื่อปี 1967 ถึงกับมีภาคสองตามมาในปี ค.ศ. 1969 แต่ภาพยนตร์ที่ทำให้หวังอวี่โด่งดังไประดับอินเตอร์คือเรื่อง The Chinese Boxer (ปี 1970) อาจเป็นเพราะเป็นหนังกังฟูที่ไม่มีการใช้กระบี่หรือดาบหรือวิชาตัวเบา ในหนังเรื่องนี้หวังอวี่ใช้วิชาหมัดมวยต่อสู้กับคาราเต้ของอันธพาลชาวญี่ปุ่น เลยทำให้ชาวต่างชาติเข้าถึงได้ง่ายมั้ง แล้วหนังเรื่องนี้ก็เป็นแรงบันดาลใจให้วัยรุ่นเชื้อสายจีนทั้งหลาย หันมาให้ความสนใจกับกังฟูและเส้าหลิน ฝรั่งเริ่มรู้จัก Martial arts ก็เพราะภาพยนตร์เรื่องนี้ล่ะค่ะ และหนังเรื่องนี้อีกเช่นกันที่ก่อความขัดแย้งระหว่างหวังอวี่กับชอว์ฯ จนถึงขั้นหวังอวี่ฉีกสัญญาการแสดงทิ้ง เป็นเรื่องเป็นราวถึงขั้นฟ้องศาลกัน จบลงด้วยหวังอวี่เป็นฝ่ายแพ้ ถูกแบนห้ามเล่นหนังในฮ่องกงอีกต่อไป เขาจึงอพยพมาอยู่ไต้หวัน ร่วมมือกับคู่แข่งของชอว์บราเดอร์สนั่นคือบริษัท Golden Harvest สร้างและแสดงหนังกังฟูต่อไป

แต่ก็ต้องเป็นไปตามสัจธรรมของชีวิตน่ะ เมื่อมีคลื่นลูกใหม่อย่างตี้หลุง บรู๊ซ ลี ที่ได้รับการฝึกหมัดมวยจากอาจารย์กังฟูอย่างจริงจัง ซึ่งช่วยให้การแสดงดูสมจริงมากยิ่งขึ้น เข้ามาแทนที่หวังอวี่ผู้ที่เป็นนักสู้แบบมวยวัด (ที่ต้องใช้เทคนิคทางด้านตัดต่อเข้ามาช่วยให้ดูสมจริง) และหลังจากที่โกอินเตอร์ไปในช่วงปีค.ศ. 1975 – 1976 มีหนังสองสามเรื่องร่วมกับฝรั่งเช่น The Man From Hong Kong, The Queen’s Ransom แล้ว งานแสดงของเขาจึงค่อยๆ จางหายไปตามลำดับ

แต่มีผลงานของหวังอวี่ในช่วงยุค 70 นี้เรื่องนึงที่ต้องกล่าวถึงนั่นคือ Master of the Flying Guillotine ที่ผู้กำกับหนังชาวฮอลลีวู๊ดอย่างเควนติน ตารันติโน (Quentin Tarantino) ยกให้เป็นหนึ่งในภาพยนตร์โปรดของเขาเชียวนะ และยังมีอิทธิพลต่อหนังฝรั่งอย่าง The Man With the Iron Fists อีกด้วย ในความคิดเห็นของฉัน ถ้าจะบอกว่า บรู๊ซ ลี แจ็คกี้ ชาน (ชื่อของเฉินหลงที่ฝรั่งเรียกกัน) เป็นนักแสดงที่สร้างตำนานกังฟูให้เป็นที่รู้จัก จิมมี่ หวังหรือหวังอวี่ ก็คงต้องเป็นตำนานเหนือตำนานล่ะนะ😉

คุณนายฮวง

เรื่องที่คุณน่าจะชอบ