隔離 – กักตัว (2)

นอกจาก นิยายออนไลน์ สนุกๆ แล้ว อ่านเอา ยังมีคอลัมน์ ‘(เรื่องเล่า) 6,200 วันในไต้หวัน’ โดย คุณนายฮวง สาวไทยสุดไฮเปอร์ที่จับพลัดจับผลูมาอยู่ไทเปได้หลายปีดีดักกับเรื่องเล่าเกี่ยวกับการใช้ชีวิตในต่างแดนที่เต็มไปด้วยสีสันและมุมมองหลากหลาย เรื่องราวดีๆ ที่ อ่านเอา อยากให้คุณได้ อ่านออนไลน์

***********************************

ขอเมาท์ความเยอะของเกาะนี้ต่อนะคะ วันที่ 16 ก.พ. ซึ่งถือเป็นวันที่สองของการกักตัว ตื่นเช้ามาก็ต้องกรอกฟอร์มออนไลน์กันอีกแล้ว ทางโรงแรมส่งลิงค์ของศปค.ไต้หวันมาให้ฉัน หนนี้เกี่ยวกับ PCR Test ที่จะต้องทำในวันที่หก ก่อนที่จะไปกักตัวต่อที่บ้านอีก 7 วัน (กักตัวเกาะนี้มีเรื่องให้ทำทุกวัน ร.บ.คงกลัวฟุ้งซ่าน😆) ตามด้วยตอนช่วงสายๆ มีโทรศัพท์จากอาเจ๊คนเมื่อวาน (เจ้าหน้าที่ของเขตหนันกั่ง เมืองไทเป) โทรมาเช็คว่าอยู่ดีมีสุขมั้ย ได้รับถุงเอื้ออาทรรึเปล่า แล้วก็เตือนว่าพรุ่งนี้ต้องทำ ATK นะ  ยังค่ะยังไม่จบ พอบ่ายหน่อยๆก็ได้รับโทรศัพท์จากที่ทำการของเขตบ้านฉัน (เขตซี่จื่อ เมืองนิวไทเป) ขอเช็คข้อมูลของบ้านเราที่จะต้องกักตัวช่วงที่ 2 อีก แล้วก็บอกเรื่องจะต้องไปทำ PCR Test ที่จะต้องทำในวันที่สิบสามของการกักตัวที่โรงพยาบาลในเขตซี่จื่อ บอกวิธีนัดให้แท็กซี่เฉพาะกิจมารับที่บ้าน (จำได้ไหมคะ 防疫計程車 – ฝังอี้จีเฉิงเชอ = แท็กซี่ป้องกันเชื้อโรค) เจอแบบนี้ตั้งแต่เช้าจรดบ่ายจากแต่ละหน่วยงานของรัฐ ไอ้ที่ฉันคิดว่าจะชิลๆ ของีบตอนบ่ายนี่ เลยล้มเลิกความคิดไปด้วยความเซ็ง😕

วันที่สามของการกักตัว ฉันตื่นมาตั้งแต่หกโมงครึ่ง วัดอุณฯส่งโรงแรม กินข้าวเช้าเสร็จก็เริ่มรายการแยงจมูก ระหว่างนั่งรอผล มือถือของฉันก็ส่งเสียงติ๊ง คว้ามาดู มีข้อความเข้ามาจากทางศปค.ไต้หวันว่า ให้กดตอบ 1 ถ้าเป็นปกติดี แต่ถ้ามีอาการนี้ๆๆๆ(ไอ เจ็บคอ มีไข้ ฯลฯ) กด 2 อาการอื่นๆกด 3 อิฉันก็กดเบอร์ 1 ตอบกลับไป มีข้อความตอบกลับมาทันทีว่า ขอบคุณที่ให้ความร่วมมือ ถ้ามีปัญหาอะไรให้โทรเบอร์ 1922 ได้ตลอดเวลา (จริงๆข้อความแบบนี้มีเข้ามาตั้งแต่เมื่อวานแล้วค่ะ แล้วก็มีต่อมาเรื่อยๆทุกเช้า) พอประมาณสิบโมงกว่า อาเจ๊คนเดิมก็โทรมาถามว่าแยงจมูกรึยัง ฉันก็รายงานว่าเรียบร้อยผลเป็นลบ จบกันไปสำหรับวันนี้ วันรุ่งขึ้นซึ่งเป็นวันที่สี่ที่ถูกจำกัดอิสรภาพของฉัน ตื่นเช้ามาก็ได้รับอีเมลจากทางโรงแรม แจ้งวิธีการเช็คเอาท์ เพื่อกลับไปกักตัวต่อที่บ้านอีก 7 วัน อ่านแล้วงงเล็กๆ เลยโทรถาม (เพราะคุณชายติดประชุมอยู่) ได้ความว่า ของใช้ทุกชิ้นในห้อง ฉันเอากลับบ้านไปได้ เพราะทางร.ร.จะทิ้งอยู่ดี โอ้โฮ ไวรัสมันทำพิษซะขนาดนี้เลยแฮะ ก่อขยะเยอะเลย นับตั้งแต่เรื่องอาหารการกิน ร.ร.นี้ดีหน่อยตรงที่ใช้ภาชนะกระดาษ ไม่ใช่พลาสติก ส่วนช้อนส้อมตะเกียบมีดให้เป็นแบบสแตนเลสคุณภาพดี ซึ่งฉันต้องล้างเอง โดยทางร.ร.จัดเตรียมน้ำยาล้างจาน น้ำยาซักผ้า น้ำยาล้างสุขภัณฑ์ แอลกอฮอล์ไว้ให้ในขวดหัวปั๊ม+หัวสเปรย์ขนาดสักร้อยซีซีมั้ง แต่ฉันแอบดีใจเพราะติดใจแชมพู ครีมนวด สบู่เหลว สบู่ก้อนรสขิงที่ใช้อยู่เหมือนกัน เอากลับบ้านไปใช้ต่อได้ก็ดี ขวดใหญ่พอควร (260 ม.ล.) แถมขนม เครื่องดื่มในตู้เย็นที่ไม่มีโอกาสได้กินอีก เนื่องจากทุกมื้อ อาหารมาแบบจัดเต็มเยอะมาก อิฉันคงเป็นบ้าหอบฟางกลิ้งออกจากร.ร.แหงๆ😆

วันไร้อิสรภาพวันที่ห้า ตื่นเช้ามาได้รับข้อความในไลน์จากร.ร.แจ้งเรื่องทำ PCR ว่า พรุ่งนี้ร.พ.ในสังกัดเทศบาลนครไทเป จะมาทำให้ที่ร.ร. ไม่รู้เวลาที่แน่นอน เริ่มตั้งแต่ 7 โมงครึ่งเป็นต้นไป ให้เตรียมพาสปอร์ตและใส่หน้ากากไปด้วยตอนไปทำ เอิ่ม ก็ต้องเตรียมตัวไว้ตั้งแต่เช้า รอไปแบบนั้นเลยนะ😅 พอสายๆก็มีโทรศัพท์จากอาเจ๊เขตหนันกั่ง เช็คว่าฉันยังดีอยู่ไหม แล้วก็มีข้อความส่งเข้ามือถือมาจากศปค.ไต้หวันเช็คอาการประจำวัน พอเที่ยงก็มีโทรศัพท์จากคนขับแท็กซี่ที่จะมารับฉันจากร.ร.ไปส่งบ้าน นัดแนะว่าจะมารับกี่โมง ซึ่งฉันก็ต้องแจ้งทางร.ร.ให้รู้ไว้ มีเรื่องให้ทำทุกวันสิน่า นึกว่าจะได้อยู่แบบชิลๆ เขียนนู่นนี่ ดูละครไปสบายๆ ไม่ต้องเป็นอีแจ๋วสักเจ็ดวัน เริ่มเซ็งความเยอะของเกาะนี้แล้วนะ😒 

วันไร้อิสรภาพวันที่หก ประมาณ 7 โมง 23 นาที ร.ร.ส่งข้อความมาบอกว่า จะเริ่มการตรวจพีซีอาร์ที่เวลา 7 โมง 40 ก็เลยถึงบางอ้อว่า ข้อความภาษาอังกฤษที่ร.ร.ส่งมาบอกเมื่อวาน ท่าทางจะมาจากอากู๋ ฉันอ่านแล้วถึงเข้าใจผิดว่าต้องรอไปไม่รู้จะได้เวลาทำเมื่อไร พอพนักงานมากดกริ่งประตู ฉันก็เดินตามเขาไปชั้น 21 ตั้งโต๊ะตรวจกันหน้าลิฟท์ ตรวจพาสปอร์ต ข้อมูลทุกอย่างถูกต้อง บอกให้ฉันดึงหน้ากากลง ฉันก็จะดึงออกหมดด้วยความเคยชิน เขาร้องกันใหญ่บอกว่า แค่เปิดจมูก ดึงมาสก์ลงเปิดแค่จมูกเฉยๆปิดปากไว้ ใจเย็นๆ ไม่ต้องตื่นเต้นประหม่านักนะจ๊ะ ฉันนึกในใจขำๆว่า ฉันน่ะชิลอยู่แล้ว พวกคุณนั่นล่ะชิลๆหน่อย ร้องซะฉันสะดุ้ง พอแยงเสร็จก็ให้ยืนรอลิฟท์ที่ขึ้นมาส่งคนต่อๆไป พอคนเดินออกมา พนักงานก็สเปรย์ๆในลิฟท์แบบไม่กลัวเปลืองแอลกอฮอล์กันเลย แล้วถึงเรียกให้ฉันเข้าลิฟท์ พามาส่งกลับห้อง รอจนเย็น เอ ทำไมเขาไม่แจ้งผลตรวจซะทีนะ ไลน์ไปถามทางร.ร. เขาส่งลิงค์เดียวกันกับที่ให้ฉันกรอกเมื่อวันกักตัวที่สองมาให้ บอกว่าเช็คผลตรวจได้จากลิงค์นี้ และแล้วคุณนายโลว์เทคยามไร้คุณชายเคียงข้าง ก็คลิกมั่วไปมั่วมาอยู่ในเว็บไซต์นั้นพักนึงจนเจอผลตรวจจนได้😅

วันรุ่งขึ้นถึงแม้จะเจออากาศทั้งฝนทั้งหนาวแค่ 6 องศาก็ไม่เป็นไร คุณนายฮวงก็ยังดี๊ด๊าดีใจนักหนาว่าจะได้กลับบ้านไปเจอหน้าคุณชายซะที😊 พอ 3 โมงแท็กซี่เฉพาะกิจมารับ สเปรย์แอลกอฮอล์แบบตอนอยู่สนามบินเปี๊ยบถึงให้ขึ้นรถได้ กลับถึงบ้านประมาณ 3 ครึ่ง เข้าบ้านมาก็รีบจัดการรื้อกระเป๋า 4 โมงนิดๆคุณชายกลับถึงบ้าน ฉันเพิ่งเห็นว่ามีข้อความเข้ามาที่มือถือ เลยเอาให้ฮีอ่าน ฮีร้อง เฮ้ย! มันบอกว่ายูออกมาข้างนอกบ้าน รีบกลับเดี๋ยวนี้ ไม่งั้นจะเจอจับปรับ แล้วฮีก็คว้ามือถือฮีมาดู มีข้อความเข้ามาแบบเดียวกันเลย เอาล่ะสิ งานเข้า เพราะยูนิตของเราเนี่ย จีพีเอสมันตรวจจับเป็นหมุดที่แถวทะเลสาบหลังบ้าน ที่รู้เพราะเคยมีประสบการณ์จากการเรียกอูเบอร์ หาข้อมูลในโพยทุกใบที่มีอยู่ ไม่มีข้อมูลระบุเฉพาะกรณีแบบนี้ เลยบอกฮีว่า ยูโทรไป 1922 เบอร์ของ ศปค.ไต้หวันเหอะ ฮีโทรไป บอกว่าเมียเพิ่งออกจากโรงแรมกักตัว เข้าบ้านมากักต่อได้แค่ช.ม.เดียว ก็ได้ข้อความแบบนี้ แล้วก็อธิบายเรื่องปักหมุดของบ้าน ทางโน้นก็บอกว่า มีหลักฐานไหมว่าไม่ได้ออกจากบ้าน ฮีตอบว่า มีกล้องของคอนโดสามารถเช็คได้ ทางโน้นก็บอกเบอร์ให้โทรไปเขตที่บ้านเราตั้งอยู่ พอโทรไปอธิบายสถานการณ์ทุกอย่างที่เกิดขึ้น ทางเขตก็บอกว่า อาจเป็นไปได้ว่า ระบบยังไม่อัพเดทว่าตุณนายฮวงออกจากร.ร.กลับถึงบ้านแล้ว จีพีเอสมันตรวจจับว่าไม่ได้อยู่ที่ร.ร.มั้ง เลยมีข้อความมาแบบนี้ เดี๋ยวพอระบบอัพเดทก็คงมีคนจากสนง.ของผู้ใหญ่บ้านติดต่อมาขอเช็คดู ก็ตัดสายกันไป ฉันก็รื้อของต่อ อีกแป๊ปนึงเสียงกริ่งบ้านดัง ฮีวิ่งไปเปิดประตูแล้วก็ตะโกนเรียกฉันที่ยังรื้อกระเป๋าอยู่ในห้องนอนให้ออกไป เพราะตำรวจมาขอพบ ฉันก็วิ่งไปจะออกประตูบ้าน ตำรวจก็ยกมือห้ามบอกไม่ต้องออกมา เขาแค่ขอถ่ายรูปว่าฉันอยู่ในบ้าน แล้วก็ถามชื่อ เบอร์บัตรปชช. เบอร์มือถือ เบอร์โทรศัพท์บ้าน ฉันก็ตอบไปหมด เขาก็บอกโอเค ห้ามออกนอกบ้านนะ แล้วก็ลากลับ ฉันที่กำลังมึนๆว่า มันจะอะไรกันนักหนาวะ ถึงกับมีตำรวจมาเคาะประตูบ้านเลยเรอะ แล้วก็ได้ตระหนักว่า รูปอิฉันที่ตำรวจถ่ายไปนั้น คือรูปที่อิฉันถือหลอดยาสีฟันคอลเกตในมือซ้าย เดนทัลฟลอสยี่ห้อออรัลบีอยู่ในมือขวา! ก็นับว่าโชคดีที่วันนี้อากาศหนาว ชุดอยู่บ้านของคุณนายฮวงจึงเป็น sweatshirt กะ sweatpant แทนที่จะเป็นกางเกเล+ทีเชิร์ต 😂

พอเช้าวันถัดมา ขณะที่กำลังงัวเงีย ได้ยินเสียงติ๊งจากมือถือ คิดว่าเป็นคุณชายที่คงส่งมาบอกว่าถึงออฟฟิศแล้ว อันเป็นกิจวัตรของบ้านเราเมื่อมีการเดินทางเกิดขึ้น ไม่ว่าจะใกล้หรือไกลก็ต้องแจ้งกัน คว้ามือถือมาดู จึงได้เห็นข้อความจากศปค.ไต้หวันว่า 6 โมงเช้าของวันนี้ คุณออกนอกสถานที่อีกแล้ว รีบกลับไปกักตัว มิฉะนั้นจะโดนจับปรับ โอ๊ย! อะไรกันนักหนา มาอีกแล้ว เมื่อวานก็วุ่นไปรอบนึงแล้ว ขอนอนก่อนแล้วกัน เมื่อคืนยิ่งนอนไม่ค่อยหลับอยู่ด้วย นี่แค่หกโมงเศษๆเอง ทันใดนั้นเสียงโทรศัพท์บ้านก็ดังขึ้น เอื้อมมือไปยกหูกรอกเสียงลงไป อีกฝั่งนึงก็พูดกลับมาว่า โทรมาจากสถานีตำรวจนะ ได้รับแจ้งว่า คุณออกข้างนอกอีกแล้ว ฉันก็ปรี๊ดขึ้นทันที อธิบายแบบรำคาญปนโมโหถึงเรื่องหมุดบ้านกับระบบจีพีเอส ตำรวจตอบกลับมาว่า พอจะเข้าใจละว่าคุณพูดถึงอะไร ขอเช็คหน่อยว่า ใช่คุณแน่ๆ แล้วก็ถามเลขบัตรปชช. วันเดือนปีเกิด เบอร์โทรศัพท์มือถือ จบก็วางหูกันไป ตานี้ก็ตาสว่างแล้ว นอนคิดๆอย่างรำคาญ ระบบติดตามตัวของร.บ.นี่ไม่เวิร์คนะ พลันก็ฉุกคิดขึ้นมาได้ว่า เอ๊ เมื่อกี้ทำไมเราไม่ทันคิดวะว่า ควรต้องพิสูจน์กันหน่อยว่า คนที่โทรมาใช่ตำรวจจริงรึปะ เฮ้อ เป็นแม่บ้านนานเกินไป คิดช้าซะแล้วเดี๋ยวนี้

พอ 7 โมงเช้าคุณชายส่งมาบอกว่าถึงมหาลัยแล้ว ฉันก็เลยเล่าให้ฟังว่าเกิดอะไรขึ้น ฮีบอกว่าเดี๋ยวโทรถามให้ ตกเย็นกลับมาบ้านเล่าให้ฉันฟังว่า โทรไป 1922 คำตอบคือ ทำอะไรไม่ได้มากเพราะมันเป็นเรื่องของระบบที่เซ็ตไว้กับบริษัทมือถือ แล้วก็โยนต่อให้โทรไปทางเขต ซึ่งก็พูดแบบเดียวกัน แล้วก็บอกให้โทรไปเบอร์อื่นต่อ โยนกันไป-มาแบบนี้ทุกหน่วยงาน แต่คุณชายก็โทรมันทุกเบอร์ที่โยนกันนั่นล่ะ จัดเต็มเลยว่า โทรอะไรกันตั้งแต่เช้าตรู่ ทั้งๆที่เมื่อบ่ายสี่-ห้าโมงของเมื่อวานก็ชี้แจงกันไปแล้ว จะมาบอกว่าเป็นเรื่องของระบบโทรศัพท์มือถือ ซึ่งฉันใช้บริการของบริษัทที่รัฐเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่ ทำไมไม่แจ้งกันในระหว่างหน่วยงานของรัฐ แล้วถ้าคิดจะหนีกักตัวกันจริงๆนะ ทิ้งมือถือไว้บ้านก็จบ พวกคุณก็นึกว่าอยู่บ้าน ไม่ได้ออกไปไหนถูกปะ แล้วโทรมาถามข้อมูลส่วนตัวแบบนี้ มันเข้าข่ายละเมิดสิทธิส่วนบุคคลนะ และแล้วหลังจากที่คุณชายจัดการให้ วันรุ่งขึ้นมีแค่โทรศัพท์มาจากเขตตอนบ่ายๆ เช็คว่าฉันปกติดีไหม เตือนเรื่องทำ ATK วันรุ่งขึ้น(นับเป็นวันที่สิบ) แล้วถามว่ามีข้อความเรื่องหนีกักตัวเข้ามาอีกไหม คุณนายฮวงเลยจัดซะอีกชุด ต้องให้โวยมันถึงจะได้การตามที่ควรจะเป็นนะเกาะนี้ 😒