เรื่องเล่าจากคุณนายฮวงซีเนียร์ (Part 2)

มาแล้วจ้า ตามคำเรียกร้องของแฟนๆคุณนายฮวงซีเนียร์ ที่บอกว่าเรื่องเล่าจากสำเพ็งสนุกดี รออ่านตอนต่อไปอยู่ หลังจากที่คุณนายฮวงจูเนียร์อ่านคอมเมนท์ทั้งหลายให้ฟัง ซีเนียร์เลยชอบอกชอบใจ มีกำลังใจเล่าต่อ😆 แต่ก็มีการถามจูเนียร์ว่า เล่าอะไรต่อดีล่ะ อั๊วนึกไม่ออก จูเนียร์ก็นึกๆ เออ นั่นดิ เล่าอะไรต่อดีน้อ

คุณนายฮวงจูเนียร์ 🙂 : เออใช่ เดี๋ยวนี้สำนักทรัพย์สินฯ เข้ามาปรับปรุง ”เซียงฮูไหล” แล้วนะ สวยงามเชียวล่ะ หม่ามี้ เห็นว่าจะเปิดเป็นที่ท่องเที่ยวแบบโบราณๆ ให้คนมาเดินเที่ยวกันมั้ง ว่าแต่เซียงฮูไหลภาษาแต้จิ๋วนี่แปลว่าอะไรอะหม่ามี้ ทำไมถึงเรียกชื่อนี้ล่ะ ฟังยังไงมันก็ไม่เห็นคล้ายคำว่า “ซอยเลื่อนฤทธิ์” เลย ไม่เหมือนถนนทรงวาดที่เวลาคุณเตี่ยพูด “ซงหวักโหล่ว” ก็ยังพอเดาได้ว่าคือถนนทรงวาด

คุณนายฮวงซีเนียร์ 🤓: ก็เมื่อก่อนนู้นเซียงฮูไหลเป็นบ้านพวกเจ้านายหรือขุนนางอะไรนี่ล่ะ ที่ดินตรงนั้นของเขาทั้งนั้นแหละ คนจีนก็เลยเรียกว่าเซียงฮูไหล แต่ตอนอั๊วเป็นเด็กๆ สักสิบกว่าขวบมั้ง ในเซียงฮูไหลนี่เป็นที่อยู่ของพวกผู้หญิงหยำฉ่าทั้งนั้นเลย

คุณนายฮวงจูเนียร์ 🙂 : ผู้หญิงหยำฉ่าคือใครเหรอ

คุณนายฮวงซีเนียร์ 🤓 : เป็นพวกผู้หญิงหากินคนกวางตุ้งน่ะ หยำฉ่าเป็นภาษากวางตุ้ง ฉ่าก็แปลว่าน้ำชา(茶)ไง แต่หยำนี่ตัวหนังสือจีนตัวไหนก็ไม่รู้นะ (ถึงตรงนี้จูเนียร์เลยต้องใช้วิชาเอก – เดาดิโอโลจี้อีกแล้ว เป็นไปได้ว่าน่าจะเป็นตัว 飲 – อิ่นในภาษาจีนกลางที่แปลว่าดื่ม  飲茶 – อิ่นฉา = ดื่มน้ำชา มาใช้ในกรณีนี้ก็น่าจะหมายถึงเพื่อนดื่มน้ำชา ฉันว่าพอจะเข้าเค้านะ) อั๊วยังจำได้กลางวันในเซียงฮูไหลเงียบๆ พอตกเย็นคึกคักน่าดู พวกผู้ชายขับรถมารับพวกผู้หญิงที่แต่งตัวสวยๆรอ เพื่อนอั๊วคนนึงพี่สาวอีเป็นผู้หญิงหยำฉ่าที่สวยมาก ทุกเย็นจะมีผู้ชายคนนึงมารับ อั๊วยังจำชื่อผู้ชายคนนั้นได้เลยนะ

คุณนายฮวงจูเนียร์ 🙂 : ฮ้า จริงอะ หม่ามี้ เขาชื่อไรๆ (อิฉันหูผึ่งทันที เกือบ 80 ปีแล้วซีเนียร์ยังจำได้อี๊ก)

คุณนายฮวงซีเนียร์ 🤓 : ชื่อ…(หม่ามี้พูดด้วยเสียงกระซิบ😆) แต่อย่าไปเขียนชื่อเขาลงไปนะ ไม่ดีๆ เดี๋ยวเขาเสียชื่อหมด (แหม หม่ามี้อิฉันนี่ไม่ธรรมดานะเนี่ย มีจรรยาบรรณของสื่อซะด้วย🤭😉)

คุณนายฮวงจูเนียร์ 🙂 : เออ แล้วสมัยก่อนแถวนี้มีหมอแมะมั้ย หมอยาจีนน่ะ หม่ามี้ หรือมีแต่ค้าขายกัน

คุณนายฮวงซีเนียร์ 🤓 : มี แต่อั๊วไม่เคยไปหา

คุณนายฮวงจูเนียร์ 🙂 : อ้าว แล้วเวลาไม่สบายไปหาหมอที่ไหนล่ะ

คุณนายฮวงซีเนียร์ 🤓 : ก็ไปคลีนิคโซวเล้ยไง ตรงเจริญกรุงน่ะ ที่มีขายเจียมบี่อี๊ใส่น้ำพริกเผา (เกี้ยมอี๋) อร่อยๆ แล้วก็มีบะหมี่จับกังด้วยไง จำไม่ได้เหรอ สมัยลื้อเด็กๆก็พาไปหาหมอที่นี่แหละ

คุณนายฮวงจูเนียร์ 🙂 : เออๆ จำได้แล้ว จำเจียมบี่อี๊กับบะหมี่จับกังได้ (เรื่องกินเราไม่พลาด😆) แต่จำหมอไม่ได้ ฮ่าๆๆ เขาเป็นหมอแผนสมัยใหม่เหรอ หม่ามี้

คุณนายฮวงซีเนียร์ 🤓 : ใช่ อั๊วก็จำไม่ค่อยได้แล้วเหมือนกัน จำได้แค่ว่า อีเป็นหมอจบจากฮ่องกง ใส่แว่นตา

คุณนายฮวงจูเนียร์ 🙂 : พูดถึงเรื่องกิน เคยอ่านพล นิกร กิมหงวน เขาชอบมากินที่ถนนราชวงศ์กัน สมัยก่อนคงของกินเยอะสิ ใช่มั้ย หม่ามี้ หม่ามี้มาเจี๊ยะกะเค้ามั่งรึเปล่า

คุณนายฮวงซีเนียร์ 🤓 : ไม่เคยหรอก แต่รู้ว่ามีอ่อหลัวะ (หอยนางรมทอด – คล้ายๆกับหอยแมลงภู่ทอด) เจ้าดัง แต่อั๊วจำชื่อร้านไม่ได้แล้วนะ จำได้แต่ว่า คนชอบขับรถมากินกันเยอะแยะ ที่บ้านเราอากงลื้อชอบไปกินร้านไท้เฮง ร้านคนไหหลำน่ะ สมัยลื้อเด็กๆก็พาไปกินสุกี้หม้อไฟกันบ่อยๆไง

คุณนายฮวงจูเนียร์ 🙂 : เดี๋ยวนี้ก็ยังอร่อยอยู่นะ หม่ามี้ คุณชายอีก็ชอบกินสุกี้แห้งไท้เฮง มากรุงเทพฯทีไรต้องไปกินทุกที (หมายเหตุ: ตอนนี้หม่ามี้รู้แล้วว่าคุณชาย คุณนายฮวงซีเนียร์คือใคร😉) จะว่าไปแถวบ้านเรานี่แหล่งของกินตั้งแต่สมัยนู้นยันสมัยนี้เลยนิ หม่ามี้ 

คุณนายฮวงซีเนียร์ 🤓: โอ๊ย อยู่แถวนี้ไม่ต้องกลัวอดหรอก สมัยอั๊วเด็กๆน่ะ ในสำเพ็งตอนดึกๆหน่อยมีคนหาบตือฮวนไฉ่มาขาย กินตือฮวนเตียจุกบี้ 

คุณนายฮวงจูเนียร์ 🙂 : มันเป็นยังไง หม่ามี้ จุกบี้นี่ข้าวเหนียวไม่ใช่เหรอ

คุณนายฮวงซีเนียร์ 🤓 : ใช่ๆ มันเป็นไส้กรอกข้าวเหนียวมีถั่วปนอยู่ข้างในด้วย จิ้มซีอิ๊วหวานๆกิน แล้วตือฮวนก็จิ้มน้ำส้มกิน มีใบเกี้ยมไฉ่สับเล็กๆให้กินแกล้ม อร่อยดีนะ

คุณนายฮวงจูเนียร์ 🙂 : อ๋อ ที่ไต้หวันก็มีนะ ไส้กรอกข้าวเหนียวมีถั่วปนข้างในเนี่ย แต่เขากินกันยังไงก็ไม่รุ ไม่ได้สนใจ ไม่นิยมไส้กรอกข้าว😁 ว่าแต่นอกจากตือฮวนแล้วมีไรมาขายอีกมะ หม่ามี้

คุณนายฮวงซีเนียร์ 🤓 : มีอั่งเต่าโจ๊ก อันนี้คนกวางตุ้งหาบมาขาย ลื้อรู้จักมั้ย

คุณนายฮวงจูเนียร์ 🙂 :  รู้ว่าอั่งเต่าแปลว่าถั่วแดง แล้วมันรสชาติยังไงล่ะ เค็มหรือหวาน

คุณนายฮวงซีเนียร์ 🤓 : เค็ม ถ้าจะกินของหวานต้องตอนหัวค่ำหน่อย มีคนหาบเฉาก๊วยกะเต้าฮวยน้ำขิงมาขาย เฉาก๊วยกินใส่น้ำตาลทรายดำ

คุณนายฮวงจูเนียร์ 🙂 : ห้ะ หาบมาเหรอ ตั้งสองอย่างนะ คนขายเค้าหาบมาได้ยังไงน่ะ

คุณนายฮวงซีเนียร์ 🤓 : ก็ข้างหน้าเป็นหม้อต้มน้ำขิง ข้างหลังเป็นถังไม้ใส่เฉาก๊วยอยู่ข้างบน ข้างล่างเป็นเต้าฮวยไง

คุณนายฮวงจูเนียร์ 🙂 : อ้อๆ (รับคำไปแต่ก็แอบมึนว่าเฉาก๊วยกะเต้าฮวยมันซ้อนกันยังไงหว่า🤔😅) เออ หม่ามี้เล่าให้ฟังหน่อยสิ ตอนที่ในหลวงร.8 ร.9 ท่านเสด็จสำเพ็ง บรรยากาศเป็นไงมั่ง หม่ามี้น่าจะอายุแถวๆ 12-13 ขวบสิใช่ปะ

คุณนายฮวงซีเนียร์ 🤓 : อั๊วยังเด็กๆอยู่เลย กี่ขวบจำไม่ได้ แต่จำแม่นเลย คนมากันเยอะแยะ รอรับเสด็จกันเป็นแถวยาวไปสองข้างทางหน้าร้านค้าในสำเพ็งนั่นล่ะ ร.8ท่านเดินหน้า ร.9ท่านก็เดินเยื้องๆมาข้างหลังหน่อย ท่านก็โบกมือทักทายประชาชนยิ้มแย้มแจ่มใส 

คุณนายฮวงจูเนียร์ 🙂 : แล้วมีคนตะโกนทรงพระเจริญแบบสมัยนี้มั้ย 

คุณนายฮวงซีเนียร์ 🤓 : ไม่มีร้อก ก็ยกมือไหว้ท่านกันตอนท่านเดินผ่านไปแค่นั้นแหละ

คุณนายฮวงจูเนียร์ 🙂 : เหรอๆ แล้วท่านเดินไปถึงไหนล่ะ

คุณนายฮวงซีเนียร์ 🤓 : เอ๊ะ ลื้อนี่ก็ถามแปลกจริง อั๊วจะไปรู้ได้ยังไงว่าท่านเดินไปไหน ใครจะไปลุกเดินตามท่านได้ล่ะ มีองครักษ์ เจ้าหน้าที่ตามเสด็จท่านอีกตั้งหลายคนคอยกันขบวนเสด็จท่าน

คุณนายฮวงจูเนียร์ 🙂 : แหะๆ จริงของหม่ามี้ (คุณนายฮวงจูเนียร์หน้าแตกเลยงานนี้ ป้อนคำถามผิดไปหน่อย😅)

วันนี้พอแค่นี้ก่อนแล้วกันนะคะ แฟนๆคุณนายฮวงซีเนียร์ทั้งหลาย แต่จูเนียร์ขอเมาท์ซีเนียร์นิดนึง หลังจากที่ตอนแรกลงเพจอ่านเอาไป แล้วมีคนคอมเมนท์ กดไลค์กันพอสมควร ตอนนี้ซีเนียร์เลยนั่งเฝ้ายอดไลค์ไปซะแล้วค่า🤣

ขอบคุณที่ติดตามกันนะคะ