ของกินเฉพาะฤดูหนาว

นอกจาก นิยายออนไลน์ สนุกๆ แล้ว อ่านเอา ยังมีคอลัมน์ ‘(เรื่องเล่า) 6,200 วันในไต้หวัน’ โดย คุณนายฮวง สาวไทยสุดไฮเปอร์ที่จับพลัดจับผลูมาอยู่ไทเปได้หลายปีดีดักกับเรื่องเล่าเกี่ยวกับการใช้ชีวิตต่างแดนที่เต็มไปด้วยสีสันและมุมมองหลากหลาย เรื่องราวดีๆ ที่ อ่านเอา อยากให้คุณได้ อ่านออนไลน์

***********************************

– ของกินเฉพาะฤดูหนาว –

ช่วงประมาณหนึ่งเดือนที่ผ่านมา อากาศที่ไทเปเป็นอากาศแบบฤดูหนาวไทเปตัวจริงเสียงจริงคือ หนาวและชื้น ฉันไม่ได้เห็นหน้าตาพระอาทิตย์มาจะเดือนนึงได้แล้วค่ะ ฝนตกตลอดเวลา มีหยุดให้บ้างไม่ถึง 48 ชั่วโมงด้วยซ้ำ แล้วถึงแม้ฝนหยุดแต่ก็ฟ้าอึมครึม แถมอากาศก็ออกจะหนาวๆ (อุณหภูมิต่ำสุดอยู่แถวๆ 13 องศาเซลเซียส) คือถ้าลมหนาวมาแต่ไม่มีฝนตกมันก็ยังพอจะโอเคนะ แต่พอมีฝนอุณหภูมิตามที่ร่างกายรับรู้มันจะต่ำกว่านั้นค่ะ ค่าไฟฟ้าคงพุ่งกระฉูดแน่ๆ เพราะเครื่องอบผ้าและเครื่องดูดความชื้นต้องทำงานกันหนักมาก โดยเฉพาะเครื่องดูดความชื้นที่บ้านฉัน ตอนนี้ทำงานแบบร้าน 7-Eleven กันเลยทีเดียว ถ้าวันไหนฝนตกหนักๆ ประเดี๋ยวเดียวเครื่องก็ส่งเสียงบี๊บๆๆ บอกว่าน้ำเต็มแทงก์แล้วจ้า ต้องเทออกแล้ว ชีวิตหน้าหนาวตอนนี้ชวนให้เฉาจริงๆ คุณนายฮวงเลยต้องจำศีลไปโดยปริยาย😢

ตอนเขียนถึงร้านขนมโปรดที่จีหลงเย่ซื่อ ได้เล่าว่าหน้าหนาวมีเฉาก๊วยร้อนขาย เลยทำให้ฉันนึกขึ้นมาได้ว่า ยังไม่เคยเล่าให้ฟังถึงของกินที่มีขายเฉพาะหน้าหนาว หรือที่ชาวไต้หวันนิยมกินกันในหน้าหนาว ก็เลยถือโอกาสนี้เล่าซะเลยดีกว่า ไม่งั้นอาจมีลืมได้ 😅 แล้วอีกอย่างยามคุณนายฮวงเฉา สิ่งเดียวที่จะทำให้กระดี๊กระด๊ามีชีวิตชีวาขึ้นมาได้ก็คือเรื่องกินนี่ล่ะค่ะ แหะๆ😋😁 ประเดิมรายการแรกด้วยเฉาก๊วยร้อนเลยละกันนะ ภาษาจีนกลางเรียกว่า 燒仙草 – เซาเซียนเฉ่า เซียนเฉ่าคือเฉาก๊วย ส่วนเซาแปลได้ประมาณว่าต้ม ปิ้ง ย่าง ฯลฯ สรุปคือมีความร้อนเข้ามาเกี่ยวข้องนั่นล่ะค่ะ เซาเซียนเฉ่าคือเฉาก๊วยที่เรารู้จักกันดี ถูกจับมาต้มตั้งไฟอ่อนๆ ไว้ให้มันกลายสภาพเป็นของเหลว แล้วก็เวลาสั่งว่าเอาเซาเซียนเฉ่า คนขายก็จะบอกว่าใส่เครื่องได้สามหรือสี่อย่าง แล้วแต่ร้านค่ะ ร้านแถวบ้านที่ฉันกินประจำให้ใส่ได้สี่อย่าง โดยปกติฉันก็จะเลือกลูกเดือย บัวลอยเผือก มันเทศต้ม เผือกต้ม คนขายก็ตักเครื่องที่ฉันสั่งใส่ชาม แล้วก็เปิดหม้อเฉาก๊วยที่ตั้งอยู่บนเตา ตักราดลงมาในชาม โรยหน้าเพิ่มด้วยถั่วคั่วอบมันๆ อื้ม อร่อย

คือจริงๆ เฉาก๊วยร้อนไม่มีรสชาติอะไร แต่พวกเครื่องที่ใส่พวกนั้น บางอย่างมีรสชาติหวานนิดๆ อยู่ เหมาะกับคนไม่ชอบกินหวานอย่างฉันจริงๆ นอกจากเฉาก๊วยร้อนแล้ว ในหม้อใหญ่ที่เค้าตั้งเตาอุ่นไว้ตลอดเวลานั้น เปิดฝาออกมาจะเห็นว่าแบ่งเป็นสามหม้อเล็ก อีกสองหม้อคือถั่วแดงต้ม (紅豆湯 – หงโต้วทัง) กับถั่วต้ม (花生湯 – ฮวาเซิงทัง) ถ้าลูกค้าสั่งหงโต้วทังหรือฮวาเซิงทัง คนขายก็ทำแบบเดียวกันค่ะ ที่ไต้หวันนี่ต้มถั่วแดงเขากินกันเหมือนเป็นซุปของหวานน่ะค่ะ (湯 – ทัง แปลว่าซุปหรือน้ำแกง) มีใส่เครื่องลงไปด้วย(ไม่เหมือนที่เมืองไทยขายนะ ที่ไทยคือมีเฉพาะถั่วแดงต้มในน้ำขาย) โดยเราเลือกซุปได้ว่าจะเอา 燒仙草 紅豆湯 หรือ 花生湯 หน้าหนาวก็จะมี 湯 – ทัง สามชนิดนี้ล่ะค่ะ ไม่มีต้มถั่วเขียว เพราะ 綠豆湯 – ลวี่โต้วทัง หรือต้มถั่วเขียวนั้น คนไต้หวันกินตอนหน้าร้อนค่ะ จะได้ช่วยลดร้อนใน พอหน้าหนาวก็กินหงโต้วทัง เพราะถั่วแดงมีสรรพคุณช่วยบำรุงเลือด ร่างกายจะได้อบอุ่น

รายการต่อไปที่กินแล้วช่วยสู้หนาวได้คือ 薑母鴨 – เจียงหมู่ยา 薑 = ขิง 鴨 = เป็ด อธิบายง่ายๆคือซุปเป็ดยาจีนค่ะ ฉันเคยกินอยู่ครั้งสองครั้งมั้ง เพราะว่าในตัวน้ำซุปมีใส่ 米酒 – หมีจิ่ว หรือเหล้าที่หมักจากข้าวน่ะค่ะ ซึ่งฉันไม่ค่อยนิยมกินน้ำแกงที่ผสมเหล้า ครั้งแรกสุดที่กิน รู้สึกจะเป็นตอนหน้าหนาวแรกเลยมั้ง สมัยโน้นเราอยู่กันที่เขตปั่นเฉียว แล้วเพื่อนสนิทคุณชายบอกว่า มีร้านขายเจียงหมู่ยาชื่อดังอยู่ไม่ไกลมากจากบ้านพวกเราชวนไปกินกัน คุณชายก็ด้วยความดีใจเพราะไม่ได้กินมานาน (ที่อเมริกาไม่มีเจียงหมู่ยาขาย😆) เลยลืมบอกฉันไปว่าในซุปมันใส่เหล้า แล้วร้านนั้นเนี่ยคงดังเพราะใส่เหล้าเข้มข้นมั้ง คนนั่งกินเยอะมาก ขนาดร้านใหญ่แบบสามห้อง ยังต้องตั้งโต๊ะเพิ่มล้นออกมาบนถนนหน้าร้านอีก ฉันเห็นแล้วก็คิดในใจว่า มันต้องอร่อยสุดๆ แน่เลย พอฮีตักซุปใส่ถ้วยให้ก็ซดโฮกทันที โอ้โฮ หน้ามืดตาลายมากค่ะ เหมือนซดเหล้าโรงเพียวๆ เข้าไปดีๆ นี่เอง คุณชายเองก็ไม่นึกว่าจะเจอร้านที่ใส่หมีจิ่วในน้ำซุปเยอะขนาดนี้ ฮียังบอกเลยว่า ร้านนี้นี่ให้เด็กกินไม่ได้เลยนะเนี่ย

ตามที่ฉันหาข้อมูลมา เครื่องปรุงมีดังนี้ เป็ด ขิงแก่ น้ำมันงาดำ เหล้าหมีจิ่ว น้ำ เกลือ น้ำตาลกรวด แล้วก็ยาจีนสำหรับทำเจียงหมู่ยา (ประกอบด้วย 紅棗 = พุทราจีน、當歸 = ตังกุย、黃耆 = หวงฉี、枸杞 = เก๋ากี้、川芎 = ชวนฉง、白芎 = ไป๋ฉง、大茴香 = โป๊ยกัก、小茴香 = ยี่หร่า บางชนิดที่ไม่รู้จริงๆ ว่าภาษาไทยเรียกว่าอะไร ฉันขอใส่เป็นคำอ่านเสียงในภาษาจีนกลางนะคะ) ซึ่งยาจีนพวกนี้เป็นพวกสมุนไพรบ้านๆ ค่ะ ในไต้หวันหาซื้อได้ในซุปเปอร์มาร์เกตทั่วไปเลย มีขายเป็นห่อๆ เขียนบอกไว้ว่าสำหรับทำเจียงหมู่ยา หรือเดี๋ยวนี้ฉันเคยเห็นโฆษณาในทีวี มีขายเป็นน้ำซุปสำเร็จรูปให้คนซื้อกลับบ้าน เอาตั้งเตาแล้วก็ใส่เป็ด+เครื่องเคราอย่างอื่นๆ ต้มสุกก็กินได้ทันที ซึ่งตามที่ดูจากเครื่องปรุงนี้ ก็น่าอยู่หรอกค่ะที่จะกินแล้วช่วยทำให้ร่างกายอบอุ่น มีทั้งขิงแก่ ยาจีน แถมเหล้าอีกตะหาก😆

ถ้าไปกินที่ร้าน เขาก็จะตั้งเตาเล็กๆ ไว้ให้บนโต๊ะ แล้วก็เอาหม้อน้ำซุปที่มีเป็ดและเครื่องอย่างอื่น เช่น กะหล่ำปลี ฟองเต้าหู้ เห็ดเข็มทอง ฯลฯ ต้มรวมใส่ลงมาไว้ให้บ้างแล้ว ถ้าเราอยากสั่งเครื่องเพิ่มมาใส่ต้มกินเองอีกก็ได้ แล้วก็จะนิยมสั่งกันปั้นเมี่ยนเซี่ยนหรือหมี่สั่วคลุกน้ำมันงามากินแทนข้าว ฟังดูคล้ายๆ กับการกินหั่วกัวหรือสุกี้หม้อไฟใช่ไหมคะ ต่างกันตรงที่เราไม่มีเนื้อเป็ดมาลวกกินเองค่ะ อีกอย่างก็คือ คนไต้หวันกินสุกี้จะไม่ค่อยกินน้ำซุปกัน แต่ถ้าเป็นเจียงหมู่ยานี่งานหลักคือกินน้ำซุปค่ะ ส่วนน้ำจิ้มที่ใช้จิ้มเป็ดกินนั้น ทำจากเต้าหู้ยี้ (豆腐乳 – โต้วฝูหรู่) ผสมกับซอสเต้าเจี้ยว (豆瓣醬 – โต้วปั้นเจี้ยง) แล้วเติมน้ำนิดหนึ่ง

มีอาหารอีกหนึ่งชนิดที่ชาวเกาะนี้ชอบกินเพื่อบำรุงร่างกายตอนหน้าหนาวก็คือ 羊肉爐 – หยังโร่วหลู เป็นซุปเนื้อแพะที่ใส่ยาจีนเข้มข้นกว่าเจียงหมู่ยา และฉันคิดว่ายาจีนก็น่าจะเป็นคนละชนิดกัน เพราะเท่าที่เคยเห็นและได้กลิ่นหยังโร่วหลูนี่กลิ่นยาจีนโชยมาแต่ไกลเลยค่ะ แต่จากที่เห็น เครื่องเคราที่ใส่ลงมาต้มในหม้อ น่าจะคล้ายๆ กับเจียงหมู่ยานะคะ อ้อ แต่อันนี้สามารถสั่งเนื้อแพะชิ้นบางๆ มาลวกกินแบบกินสุกี้ได้ด้วย ส่วนน้ำจิ้มก็หน้าตาเดียวกับของเจียงหมู่ยา

รายการนี้ต้องขออภัยที่ไม่อาจเล่าให้ฟังได้มากนัก เพราะฉันไม่กินเนื้อแพะค่ะ ฉันทนกลิ่นของเนื้อแพะไม่ได้น่ะ แล้วก็น้ำซุปที่กลิ่นยาจีนแรงอีก ถึงอาปาจะพยายามคะยั้นคะยอให้ฉันกิน โดยโฆษณาสรรพคุณว่าเนื้อแพะนี่ กินแล้วดีนะ บำรุงเลือดทำให้ร่างกายอบอุ่น มีสรรพคุณบำรุงร่างกายมากมาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งผิวพรรณ อันนี้น่าจะเป็นอาหารชนิดเดียวมั้ง (บนเกาะนี้) ที่คุณนายฮวงขอบาย 😁

อ้อ เกือบลืม หยังโร่วหลูนี้ถึงแม้จะมีสรรพคุณบำรุงร่างกาย แต่ถ้าร่างกายมีปัญหาเช่น เป็นหวัดนี่ห้ามกินเลยนะ เพราะจะทำให้การอักเสบในร่างกายมากขึ้น ถ้าเป็นโรคเบาหวาน หรือมีไขมันในเลือดสูง กินเนื้อแพะได้แต่ห้ามกินหนัง แล้วถ้าจะกินน้ำซุป ก็ต้องตักน้ำมัน/ไขมันที่ลอยอยู่ทิ้งเสียก่อนแล้วค่อยกินน้ำซุปได้ แล้วถ้าเป็นโรคเกาท์ หรือโรคไต ห้ามกินน้ำซุป กินได้แต่เนื้อแพะหรือไม่ก็พวกเครื่องเคราอื่นๆ(ผักสด เต้าหู้ ฯลฯ) อย่างที่เคยบอกไปแล้วในบทไหนสักบทค่ะว่า ยาจีนทั่วๆไปที่ว่าบำรุงๆนั้น จะบำรุงร่างกายจริงๆก็ต่อเมื่อร่างกายปกติ ไม่มีโรคใดๆ ดังนั้นการกินยาจีน จะให้ได้ผลดีที่สุด ควรปรึกษาแพทย์แผนยาจีนก่อนค่ะ