大同電鍋 – ต้าถงเตี้ยนกัว

นอกจาก นิยายออนไลน์ สนุกๆ แล้ว อ่านเอา ยังมีคอลัมน์ ‘(เรื่องเล่า) 6,200 วันในไต้หวัน’ โดย คุณนายฮวง สาวไทยสุดไฮเปอร์ที่จับพลัดจับผลูมาอยู่ไทเปได้หลายปีดีดักกับเรื่องเล่าเกี่ยวกับการใช้ชีวิตในต่างแดนที่เต็มไปด้วยสีสันและมุมมองหลากหลาย เรื่องราวดีๆ ที่ อ่านเอา อยากให้คุณได้ อ่านออนไลน์

***********************************

คิดอยู่หลายเพลา (เพ-ลา) ว่า จะเล่าเรื่อง ‘ต้าถงเตี้ยนกัว’ นี่ดีไหม เพราะรู้สึกว่ามันเป็นเรื่องที่คุณๆ ผู้อ่าน อ่านแล้วจะได้ประโยชน์ไหมหนอ แต่แล้วเมื่อนึกถึงชื่อคอลัมน์ก็รู้สึกว่าไม่น่าจะผิดกติกาแต่อย่างใด ก็มันเป็นสิ่งที่เกี่ยวข้องกับชีวิตประจำวันของคุณนายฮวงนี่นะ มาค่ะ วันนี้อิฉันขอแนะนำ ‘大同電鍋 – ต้าถงเตี้ยนกัว’ หรือที่อิฉันให้ฉายาว่า ‘หม้อแห่งชาติของไต้หวัน’ 😉 ขออธิบายคำศัพท์นิดนึงนะ ‘大同 – ต้าถง’ คือชื่อยี่ห้อเครื่องใช้ไฟฟ้าเก่าแก่ของเกาะนี้ค่ะ 電 – เตี้ยนแปลว่าไฟฟ้า 鍋 – กัวแปลว่าหม้อ… ใช่แล้วค่ะฉันกำลังจะเล่าเรื่องหม้อไฟฟ้า😊

สืบเนื่องจากต้าถงเตี้ยนกัวของเราสิ้นใจไปเมื่อเร็วๆ นี้ ก็เลยทำให้ฉันเกิดไอเดียปิ๊งขึ้นมาว่า เอ… เราน่าจะเขียนถึงหม้อข้าวที่รับใช้เรามาเกือบยี่สิบปีซะหน่อยนะ (เหลืออีกไม่กี่เดือนก็จะครบยี่สิบปีเต็ม เข้าตำราการนับอายุของชาวจีนเลยเชียวนะเจ้าหม้อเอ๋ย ถ้าใครไม่เข้าใจเรื่องอายุนี้ ไปอ่านบท ‘Birthday Snippets’ มีอธิบายไว้ค่ะ) เพราะหม้อหุงข้าวบ้านอิฉันเนี่ย จัดเป็นหม้อแห่งชาติเชียวนา😁 ตอนที่อพยพกลับมาอยู่นี่กัน พี่ชายของคุณชายให้ของขวัญต้อนรับการกลับมา เป็นต้าถงเตี้ยนกัวสีเขียวหม่น อันเป็นสีคลาสสิกของหม้อแห่งชาตินี้ คลาสสิกขนาดที่คุณสามารถพบเห็นได้ทั่วไปในร้านสะดวกซื้อ ที่ใส่ฉาเย่ตั้นหรือไข่ต้มใบชานั่นล่ะ เออ แต่บางร้านอาจใช้สีส้มที่เป็นสีคลาสสิกอีกหนึ่งสีก็ได้

เมื่อฉันเข้าไปดูเว็บไซต์ของบริษัทต้าถงเพื่อหาข้อมูล โอ้โฮเฮะ หม้อแห่งชาติถือกำเนิดขึ้นตั้งแต่ปี ค.ศ. 1960 แก่กว่าอิฉันซะอีกน่ะ มิน่าคุณชายถึงบอกว่า มันเป็น Iconic Household Item นะยู กว่า 90 เปอร์เซ็นต์ของบ้านประเทศนี้ต้องมีเจ้าหม้อนี้อยู่ในครัว แล้วคนไต้หวันที่ไปอยู่ต่างประเทศ ไม่ว่าจะเป็นคนไปเรียนต่อ หรือคนอพยพย้ายไปตั้งรกรากเลย ส่วนใหญ่จะต้องหอบเอาต้าถงเตี้ยนกัวติดไปด้วย ทำให้ฉันนึกถึงตอนที่อยู่หอพักนักเรียนในอเมริกา เพื่อนไต้หวันคนแรกที่รู้จักชื่อเวนดี้ นางไม่ชอบกินอาหารฝรั่ง แล้วนางก็ทำกับข้าวเก่ง นางหอบหม้อแห่งชาตินี่ไปเรียนต่อจริงด้วยค่ะ😂

คุณๆ อาจจะสงสัยว่า ทำไมเจ้าต้าถงเตี้ยนกัวนี้ถึงได้รับความนิยมขนาดเป็นหม้อแห่งชาติของไต้หวัน ฉันว่าคงเป็นเพราะความทนทานและทำอาหารได้สารพัดชนิด แถมวิธีใช้ก็แสนง่าย แค่ตวงน้ำหนึ่งแก้วใส่ลงในหม้อตัวนอก จากนั้นก็ใส่หม้อตัวในที่บรรจุอาหารที่เราต้องการทำเอาไว้ ปิดฝา กดปุ่ม แล้วก็รอไป พอปุ่มมันเด้งปุ๊งไฟดับลง ก็เจี๊ยะได้แล้วจ้า😊 แถมยังมีหลายขนาดให้เลือกใช้ได้ตามจำนวนสมาชิกในครอบครัว เริ่มตั้งแต่ขนาด 3 คนไปจนถึงขนาด 20 คนขึ้นไป แต่โดยมากที่เห็นใช้กันตามบ้านก็จะเป็นขนาด 10 คนน่ะ ของบ้านฉันก็ใช้ไซซ์นี้ล่ะค่ะ

จะว่าไปเจ้าหม้อสารพัดประโยชน์ (Multifunction) หลายๆ ยี่ห้อที่ฉันเห็นโฆษณาทางทีวีในปัจจุบันนี้ คงได้ไอเดียจากต้าถงเตี้ยนกัวนี่แหงๆ จะใช้หุงข้าวก็ได้ หรือจะต้มน้ำแกงก็แสนง่าย แค่โยนโครงไก่+ผัก+เนื้อสัตว์+เครื่องปรุงลงไป เติมน้ำตามต้องการ กดปุ่ม จบ เดี๋ยวก็ได้กินซุปอร่อยๆ แล้ว หรือจะตุ๋นขาหมูพะโล้ให้เปื่อยนุ่มหม้อนี้ก็ทำหน้าที่เป็น crock pot ให้ได้อีกด้วย หรือจะทำซาลาเปา หมั่นโถวก็ยังได้ เพราะอุปกรณ์เสริมที่มาด้วยในกล่อง มีตะแกรงที่เป็นเหมือนซึ้งนึ่งมาให้ด้วยนะ

ฉันจำได้เลยว่า เวนดี้เคยทำ ‘โหยวฟั่น – 油飯’ ที่คล้ายๆ บ๊ะจ่างน่ะค่ะ (เอ ฉันว่าฉันเคยเอ่ยถึงโหยวฟั่นในบทที่เกี่ยวกับบ๊ะจ่างนะ) แล้วก็ไข่พะโล้ แม้แต่เส้นหมี่ผัดทรงเครื่อง นางก็ทำได้โดยใช้หม้อแห่งชาติใบเดียวนี่ล่ะค่ะเอาอยู่เลย อะเมซิ่งจริงๆ ฉันไม่เห็นตอนนางทำหรอกนะ เพราะนางโทร.เรียกไปห้องนางกินทีไรคือ นางทำเสร็จแล้วทุกที😁 ฉันเองหลักๆ ก็ใช้หุงข้าว บางวันก็ใช้อุ่นข้าวที่เหลืออยู่ พร้อมกับทำหมูสับเห็ดหอมนึ่งซีอิ๊ว แถมต้มไข่ในครั้งเดียวกันอีกด้วย😉 ทำไงเหรอคะ ก็เอาน้ำใส่หม้อตัวนอกพอเรี่ยๆ ก้นหม้อ วางตะแกรงนึ่งลงไป วางชามข้าวที่ต้องการอุ่นร้อน เอาไข่ไก่ที่จะต้มวางบนตะแกรงรอบๆ ชามข้าว จากนั้นก็เอาจานหมูสับกับเห็ดหอมที่คลุกเคล้าเข้ากับซีอิ๊วและพริกไทยเรียบร้อยแล้ว วางบนชามข้าวอีกที เอาฝาปิดกดปุ่มเป็นอันเสร็จพิธี พอคุณชายกลับมา ฉันก็แค่ผัดผักบนเตาแก๊ส แล้วก็ขนทุกอย่างในหม้อแห่งชาติออกมาจัดวาง…That’s it, dinner is served! 😋 ฮ่าๆๆ เจอแม่บ้านจอมขี้เกียจอย่างคุณนายฮวงมึนปะล่ะ😂

ฉันอ่านๆ บล็อกที่เขียนเกี่ยวกับต้าถงเตี้ยนกัว ทุกคนจะบอกแทบเป็นเสียงเดียวกันเลยว่าหม้อเดียวเอาอยู่ มีบางคนทำข้าวโพดคั่ว บางคนใช้ทำโยเกิร์ตก็ยังได้อีก ห้ะ! เอิ่ม คุณคะ ช่วยบอกวิธีทำด้วยค่ะ อย่าเขียนแค่ว่า ใช้ทำได้ เผื่ออิฉันจะได้ลองทำโยเกิร์ตมั่ง😂 อ้อ เกือบลืมอีกฟังก์ชัน ตอนโควิดเริ่มระบาด แล้วหน้ากากอนามัยผลิตไม่ทันขาย ชาวเกาะนี้เขาใช้หม้อแห่งชาติไว้ฆ่าเชื้อบนหน้ากาก เพื่อจะได้เอากลับมาใช้อีกรอบ!! โอ้ ช่วยด้วยกล้วยทอด ความคิดสร้างสรรค์อะไรกันขนาดนี้😳🙄

นี่ล่ะค่ะ สารพัดประโยชน์ขนาดนี้ เมื่อเจ้าคลาสสิกมันสิ้นใจไป อิฉันก็กระดี๊กระด๊ามากที่จะได้เลือกซื้อใบใหม่ให้ไฉไลกว่าเดิม ก็หม้อแห่งชาติเนี่ย เขามีทำรุ่นแบบลิมิเต็ดเอดิชันออกมาขายด้วยนี่คะ มีอยู่ปีนึง ผู้ที่ไปร่วมงานประกาศรางวัลม้าทองคำยังได้รับต้าถงเตี้ยนกัวรุ่นจินหมาเจี่ยงเลยอะ เป็นสีดำเงางาม พร้อมด้วยกราฟิกเป็นลายเส้นหัวม้าจินหมาเจี่ยงสีทองสวยหรูดูดีมีสกุลมาก เช็กราคาดูจากเน็ตเกือบห้าพันหยวนแน่ะ ปล่อยมันจำกัดต่อไป😂 หลังจากหาไปหามา และแล้วในที่สุดอิฉันก็ได้หม้อแห่งชาติใบใหม่ในราคาสมเหตุสมผล (สองพันกว่า) แถมสีสวยดูดีมีสกุลถูกใจมากค่ะ เป็นสีฟ้า TIFFANY ซึ่งฉันปลื้มมากเพราะเป็นคนชอบสีฟ้าและโทนสีพาสเทลอยู่แล้ว อีกทั้งชอบแบรนด์ TIFFANY คุณชายแซวว่า นี่ถ้าใครถามยูว่า มีอะไรของทิฟฟานี่มั้ย… แหวน สร้อยข้อมือ ฯลฯ ยูจะตอบว่า อ๋อ มีสิ มีหม้อ TIFFANY รึไง? อิฉันตอบด้วยใบหน้ายิ้มกริ่มภูมิใจมากว่า แน่น้อน😉😂

ภาพจาก https://24h.pchome.com.tw และ https://www.marieclaire.com.tw/