世界棒球經典賽 – ซื่อเจี้ยปั้งฉิวจิงเตี่ยนไซ่

นอกจาก นิยายออนไลน์ สนุกๆ แล้ว อ่านเอา ยังมีคอลัมน์ ‘(เรื่องเล่า) 6,200 วันในไต้หวัน’ โดย คุณนายฮวง สาวไทยสุดไฮเปอร์ที่จับพลัดจับผลูมาอยู่ไทเปได้หลายปีดีดักกับเรื่องเล่าเกี่ยวกับการใช้ชีวิตในต่างแดนที่เต็มไปด้วยสีสันและมุมมองหลากหลาย เรื่องราวดีๆ ที่ อ่านเอา อยากให้คุณได้ อ่านออนไลน์

ตั้งแต่กลับมาจากเมืองไทยเมื่อต้นเดือน ฉันนั่งดูข่าวทีวีช่องที่ดูข่าวพยากรณ์อากาศประจำ จะเห็นข่าวและโฆษณาเกี่ยวกับ World Baseball Classic หรือ 世界棒球經典賽 (世界 = World  棒球 = Baseball   經典 = Classic  賽 = Competition) ที่คนไต้หวันนิยมเรียกสั้นๆว่า “จิงเตี่ยนไซ่” อยู่บ่อยๆ เพราะช่องนั้นเขาจะถ่ายทอดสดให้ดู World Baseball Classic 2023 ซึ่งจะมีขึ้นระหว่างวันที่ 8-21 มีนาคม โดยมีประเทศเจ้าภาพร่วมกันสามประเทศคือ ญี่ปุ่น ไต้หวัน และสหรัฐอเมริกา มีทีมเบสบอลจาก 20 ประเทศเข้าร่วมการแข่งขัน ตามกำหนดจริงๆควรจะจัดเมื่อปี 2021 (มีการจัดทุก 4 ปีเหมือนบอลโลกและโอลิมปิก) แต่ก็ถูกประกาศยกเลิกไปตอนปี 2020 เพราะสถานการณ์โควิดนั่นล่ะ เห็นโฆษณาคึกคัก มีแม้กระทั่งร้านขายของที่ระลึกของทีมชาติไต้หวัน ที่สินค้าทุกตัวมีโลโก้ทีม Chinese Taipei ปะอยู่ด้วย คุณนายฮวงก็เลยคึกคักไปกับเขาบ้าง😆 ขอเล่าให้ฟังถึงกีฬายอดฮิตของเกาะนี้ซะหน่อยนะ

ก่อนอื่นขอบอกก่อนว่าเวลาเข้าแข่งขันกีฬาระดับโลก ทีมจากไต้หวันจะใช้ชื่อ Chinese Taipei ปักอยู่บนเสื้อทีมเสมอ ก็อย่างที่ทราบๆกันน่ะค่ะว่า เป็นเรื่องของการเมืองระดับโลก แต่เราไม่ยุ่งเรื่องการเมืองให้ปวดหัวดีกว่านะคะ คุยกันเรื่องกีฬาๆเป็นยาวิเศษดีกว่านะ😉 เบสบอลเป็นกีฬายอดฮิตของเกาะนี้ พอๆกับที่ไทยเราฮิตฟุตบอลนั่นแหละค่ะ ทำไมถึงเป็นเบสบอล ถ้าให้ฉันใช้วิชาเดาดิโอโลจี้มาวิแคะก็คงได้ข้อสรุปว่า น่าจะได้รับอิทธิพลมาจากญี่ปุ่นที่ครอบครองเกาะนี้อยู่ช่วงนึง (มีการเล่นเบสบอลครั้งแรกในไต้หวันเมื่อปีค.ศ.1910 ซึ่งเป็นช่วงที่ญี่ปุ่นครอบครองเกาะนี้อยู่) บวกกับอิทธิพลจากวัฒนธรรมของอเมริกาด้วยมั้ง (ก็ First Lady คนแรกของเกาะนี้ – ซ่งเหม่ยหลิง เธอเติบโตในอเมริกานี่นะ) แล้วเบสบอลก็เป็นกีฬาที่ไม่ต้องใช้พื้นที่ใหญ่มาก จึงเหมาะสมกับเกาะนี้ แต่ที่ทำให้กลายเป็นกีฬายอดฮิตสุดๆก็เพราะ 紅葉少棒隊 – หงเย่เส้าปั้งตุ้ย ถ้าให้ฉันแปลเป็นไทยตรงตัวเป๊ะก็คือ ทีมเบสบอลเยาวชนใบไม้แดง 

เดือนสิงหาคมปีค.ศ.1968 หงเย่เส้าปั้งตุ้ยได้สร้างประวัติศาสตร์ในวงการกีฬาของไต้หวัน ด้วยการเอาชนะทีมเยาวชนรวมดาวเด่นของญี่ปุ่น (Japanese all-star team) ได้ ซึ่งไม่เคยมีทีมไหนของไต้หวันทำได้มาก่อน อย่างว่าล่ะนะ เคยอยู่ภายใต้การปกครองของญี่ปุ่นมาก่อน ชนะเขาได้มันก็เลยออกจะภูมิใจมากกว่าปกติ แต่ฉันคิดว่าที่ทำให้ทีมเยาวชนหงเย่นี้เป็นที่สนใจของประชาชนมาก่อนหน้านี้ ก็คงเป็นเพราะเรื่องราวของทีมที่กว่าจะมาถึงการเป็นตัวแทนประเทศได้นั่นด้วยนะคะ

หลังจากที่ชนะเลิศได้ครองถ้วยชิวเม่าเปย – 秋茂杯 ในการแข่งขันระดับภาคใต้ในเมืองไถหนันเมื่อเดือนมีนาคมปีค.ศ.1968 ทางทีมก็ประกาศว่า ไม่สามารถมาร่วมแข่งขันชิงแชมป์ระดับชาติที่ไทเปในเดือนเมษายนได้เพราะไม่มีเงิน คือทีมโรงเรียนหงเย่นี้มาจาก 延平鄉 – เอี๋ยนผิงเซียง (Yanping Township) ที่เป็นหมู่บ้านเล็กๆอยู่ในหุบเขาในเขตมณฑลไถตง (Taitung County) ประชากรส่วนใหญ่คือ 台灣原住民 – ไถวันหยวนจู้หมิน หรือชาวพื้นเมืองของไต้หวัน ที่มีฐานะยากจน ทางโรงเรียนก็ไม่ได้มีงบประมาณมากมายอะไร ทีมเกิดขึ้นได้เพราะครูใหญ่ต้องการดึงดูดให้นักเรียนมาเรียนหนังสือ ว่ากันว่าอุปกรณ์ก็ไม่มี ไม้เบสบอลก็ใช้ไม้หน้าสามมาตีแทน ลูกบอลก็เอาก้อนหินมาโยนแทน

ดังนั้นเมื่อเป็นม้ามืดมาชนะทีมโรงเรียนในเมืองได้ ก็ย่อมเป็นจุดสนใจ แถมมีสตอรี่ประกอบอีก แหม มีหรือจะไม่ได้รับความเห็นใจจากชาวประชา ก็เลยเกิดการลงขันช่วยให้ทีมนี้เดินทางมาแข่งระดับชาติได้ ในที่สุดหลังจากได้ตำแหน่งแชมป์ National Youth Tournament ที่ไทเป จึงได้เป็นตัวแทนเข้าแข่งกับทีมรวมดาวของญี่ปุ่น และก็ได้สร้างประวัติศาสตร์ อีกทั้งก่อให้เกิดกระแสเบสบอลฟีเวอร์ในไต้หวัน ว่ากันว่า (อีกแล้ว😅) ตอนที่เอาชนะทีมเยือนจากญี่ปุ่นได้ คนดูในสนามประมาณ 20,000 คนได้โปรยแบงค์ 10 แบงค์ 50 หรือแม้แต่แบงค์ 100 ลงมาให้นักกีฬาเด็กน้อยเหล่านั้นเป็นรางวัลราวกับสายฝนเลยทีเดียว ชัยชนะครั้งนั้นทำให้ชาวไต้หวันภาคภูมิใจกันมาก เพราะกำลังอยู่ในช่วงที่จะถูกคัดออกจากการเป็นสมาชิกสหประชาชาติ เจี่ยงจิงกั๋วที่เป็นรัฐมนตรีกระทรวงกลาโหมในขณะนั้นถึงกับออกปากจะไปเยือนหมู่บ้านด้วยตนเอง กระทรวงศึกษาไม่น้อยหน้าเหมือนกัน ประกาศให้งบประมาณสนับสนุนอุปกรณ์การกีฬาโรงเรียนถึง 10,000 หยวน

นั่นคือจุดเริ่มต้นของทีมเบสบอลเยาวชนไต้หวันที่สร้างชื่อเสียงในระดับชาติ ในปีถัดมาทีม Taichung Golden Dragons ก็ได้ชัยชนะในการแข่งขัน 1969 Little League World Series ที่เมือง South Williamsport รัฐ Pennsylvania และในปีต่อๆมาอีกหลายๆครั้ง ทีมเยาวชนแห่งชาติไต้หวันก็ได้ครองตำแหน่งชนะเลิศในการแข่งขัน Little League World Series อีก ดังนั้นฉันว่าไม่น่าแปลกใจเลยที่เบสบอลจะเป็นกีฬายอดฮิตประจำชาติจนถึงขั้นมี Professional league ทีมเบสบอลในไต้หวันมีพวกบริษัทยักษ์ใหญ่เป็นเจ้าของทีมกัน นักกีฬาฝีมือดีๆถูกซื้อตัวไปเล่นให้กับทีมมืออาชีพในญี่ปุ่นบ้าง อเมริกาบ้างก็เยอะอยู่ ที่ดังสุดน่าจะเป็นหวังเจี้ยนหมิน – 王建民 ซึ่งเป็นมือขว้างบอล (pitcher) ที่ถูกซื้อตัวไปเล่นใน Major League Baseball (MLB) ของอเมริกา ถ้าฉันจำไม่ผิดเขาเริ่มเล่นครั้งแรกให้กับทีม  New York Yankees จากนั้นก็ย้ายไปเล่นให้ Washington Nationals, Toronto Blue Jays และ Kansas City Royals ตามลำดับ

แต่เมื่อชาติต้องการตัว พวกนักเบสบอลมืออาชีพเหล่านี้ก็จะเดินทางกลับมารวมตัวเล่นให้กับทีมชาติไต้หวัน

ช่วงนี้ฉันเลยได้เห็นข่าวฝึกซ้อมของพวกเขาอยู่บ้าง ก็หวังว่าจิงเตี่ยนไซ่ปีนี้ทีมชาติไต้หวันจะทำชื่อเสียงให้กับประเทศอีกครั้ง จะได้รู้กันว่า นอกจากนาโนชิปแล้ว ไต้หวันก็ยังมีดีอย่างอื่นด้วยนะจ๊ะ😉

ภาพ : taiwantoday