สองฝั่งฟ้า

บรรณาภิรมย์ โดย หมอกมุงเมือง คอลัมน์ที่อ่านเอาขอมอบความรื่นรมย์ให้กับผู้อ่านด้วยภาพปกสวยๆ และเนื้อเรื่องในแบบต่างๆ ของนักเขียนชั้นครูที่เคยผ่านมือ ผ่านตาและผ่านใจ เพื่อให้ทุกคนได้ร่วมรำลึกถึงผลงานของนักเขียนแต่ละท่านให้พอหายคิดถึงแม้เวลาจะผ่านไปแล้วเนิ่นนาน ภาพและตัวอักษรจะปรากฏให้เห็นอีกครั้งในยุคของการอ่านออนไลน์

หลายคนรู้จักผลงานแปลของ ‘นิดา’ เป็นอย่างดี รวมถึงสารคดีท่องเที่ยว นิดาทัวร์ และการดัดแปลงผลงานวรรณกรรมเอกระดับโลกถึงสามเรื่อง มาเป็นรูปแบบของนวนิยายแบบไทยๆ คือ คุณหญิงสีวิกา จากเรื่อง รีเบคกา, รักเดียวของเจนจิรา จาก เจนแอร์ และ เสน่หา>พยาบาท จาก วัทเตอริง ไฮทส์ นอกจากงานวรรณกรรมที่หลากหลาย หลากรสแล้ว ในยุคแรกๆ ของท่านเอง ยังมีผลงานนวนิยายอีกสองเรื่อง ที่เป็นงานเขียนของคุณ ‘นิดา’ เอง นั่นก็คือนิยายแนวลึกลับซ่อนเงื่อนสไตล์กอธิค คุ้มผาคำ และนวนิยายแนวไพรัชนิยายในดินแดนพาฝัน สองฝั่งฟ้า เรื่องนี้

ชีวิตของ แคทลียา วีรวิทย์ ทายาทสาวเพียงคนเดียวของท่านอธิบดีคม วิรวิทย์ คงจะไม่เปลี่ยนแปลง ถ้าเธอไม่ตัดสินใจมาเรียนต่อที่นครลอนดอน และมีโอกาสได้ร่วมในพิธีเข้าเฝ้า เจ้าชายโดมินิคที่สี่ แห่งม็องตราซีน

ม็องตราซีน เป็นเพียงรัฐอิสระบนเกาะเล็กๆ กลางทะเลเมดิเตอร์เรเนียน ห่างจากฝั่งเขตแดนของประเทศอิตาลีเพียงห้าสิบไมล์ แต่มั่งคั่งด้วยทรัพยากรธรรมชาติ รัฐอิสระแห่งนี้ ปกครองด้วยเจ้าหญิงอิสเบลลา พระมารดาของเจ้าชายโดมินิคนั่นเอง

การเสด็จมาเยือนอย่างไม่เป็นทางการ ทำให้ทั้งสองมีโอกาสพบกัน และด้วยความสดชื่นด้วยบุคลิกของสาวไทย ทำให้เป็นที่ประทับใจแก่ทุกคน รวมถึงเจ้าชายหนุ่ม จนถึงกับเชื้อเชิญให้เธอเดินทางไปเยือนม็องตราซีน ในฐานะราชอาคันตุกะ คัทลียาเองก็รู้สึกประทับใจความเอาพระทัยของเจ้าชาย รวมถึงพระสิริโฉมอันเป็นเสมือนเจ้าชายในฝันของสาวๆ ทุกคน

คัทลียาและบิดาจึงมีโอกาสได้เข้าเฝ้าพระราชินีอิสเบลลา โดยหารู้ไม่ว่าเหตุการณ์ความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเจ้าชาย ถูกเลอเวิฟ เลขานุการส่วนพระองค์ ถวายการรายงานให้เจ้าหญิงอิสเบลลา รับทราบก่อนแล้ว และโดยมารยาทจึงทรงเก็บงำความไม่พอพระทัย เอาไว้ในสีพระพักตร์

ม็องตราซีน ต้องการมงกุฎแห่งราชินีที่คู่ควร ไม่ใช่สาวไทยต่างแดน ที่ไม่รู้จักแม้แต่หัวนอนปลายเท้า!

และที่สำคัญ ทรงเล็งเจ้าหญิงโซฟี อาร์แลนด์ ผู้เป็นเชื้อพระวงศ์และคู่ควร เอาไว้ให้กับเจ้าชายโดมินิคแล้ว…

ทว่าสำหรับเจ้าชายโดมินิคแล้ว

ภาพของโซฟีผู้งามแฉล้ม มิได้หลงเหลืออยู่ในห้วงคำนึงของโดมินิคเลยแม้แต่น้อย ด้วยว่าพระทัยของท่านล่องลอยข้ามน้ำข้ามทะเลไปไกลแสนไกล… คัทลียา วีรวิทย์ หญิงไทยผู้อ่อนหวานต่างหากที่ท่านคำนึงหา

ในช่วงเวลานั้นเอง เป็นช่วงของการจัดงานเฉลิมฉลองวันประสูติของเจ้าชายโดมินิค และมีงานราตรีสโมสร แคทลียาจึงมีโอกาสได้รู้จักกับท่านทูต ท่านรัฐมนตรี รวมถึงเจ้าชายหลุยส์ พระญาติห่างๆ ของเจ้าชายโดมินิค และสตรีสะคราญโฉมที่เธอมารู้ว่า นี่เองคือดัชเชส โซฟี ว่าที่คู่หมายของเจ้าชายโดมินิค

อุบัติเหตุไฟไหม้ที่เกิดขึ้นในระหว่างงานเลี้ยง ทำให้คัทลียาได้รับบาดเจ็บ เจ้าชายยิ่งแสดงท่าทีห่วงใยเธอมากขึ้น จนทำให้เจ้าหญิงอิสเบลลาไม่พอพระทัย และตัดสินพระทัยเล่าความประสงค์ให้สาวน้อยชาวไทยได้รับรู้

คัทลียาตัดสินใจบินกลับมาลอนดอนด้วยความเจ็บปวด แต่แล้วสิ่งไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น เมื่อเจ้าชายโดมินิคเสด็จมาหาเธอที่บ้านพัก ทรงยื่นคำขาดกับพระมารดาและทางรัฐบาลว่า ถ้าไม่ได้แต่งงานกับเธอ จะไม่มีวันแต่งงานกับใครอีก และจากนั้นพิธีหมั้นอย่างไม่เป็นทางการก็เริ่มต้นขึ้น โดยมีเพียงท่านอธิบดีบิดาของเธอที่เป็นประจักษ์พยาน

จากนั้นไม่นาน ข่าวพระราชพิธีอภิเษกของเจ้าชายโดมินิคและหญิงสาวชาวไทย ก็แพร่กระจายออกไปอย่างรวดเร็ว ในพระราชพิธีนั้นเอง เจ้าหญิงอิสเบลลาจำใจเสด็จเข้าร่วมอย่างไม่เต็มพระทัย และหญิงสาวก็พยายามอดทนที่จะทำหน้าที่พระสุณิสาของท่านให้ดีที่สุด

ต่อมา แคทลียาก็ได้รับข่าวร้ายที่สุดในชีวิต เมื่อบิดาของเธอได้เสียชีวิตอย่างกะทันหันด้วยโรคหัวใจ ในฐานะเจ้าหญิงแห่งม็องตราซีน หญิงสาวต้องเข้มแข็งอดทน ในชีวิตของเธอบัดนี้ เหลือแต่เพียงเจ้าชายโดมินิค พระสวามีเพียงผู้เดียวแล้ว แต่เจ้าชายก็ทรงงานอย่างหนัก ซ้ำเธอยังต้องเผชิญกับคำกล่าวหาของเจ้าหญิงอิสเบลลา ที่พยายามย้ำเตือนเรื่องการมีรัชทายาทอยู่ทุกวัน

คำพูดของผู้เป็นบิดาในวันที่เธออภิเษกสมรส ยังดังอยู่ในความคิดเสมอ

“ลูกรัก นับแต่นี้ไป ชีวิตของลูกจะไม่มีวันเหมือนเดิมเป็นอันขาด ตำแหน่งของลูกจะทำให้ลูกวางตัวยากนัก ตามธรรมชาติของมนุษย์น่ะ เวลาถูกทำร้ายก็ต้องจดจำ อาฆาต และจ้องจะทำร้ายตอบเมื่อโอกาสมี แต่สำหรับลูก จะยอมให้ธรรมชาติแบบสามัญนั้นมามีอำนาจเหนือไม่ได้เป็นอันขาด

ลูกต้องยิ้มรับศัตรู ต้องทำเสมือนหนึ่งไม่เจ็บปวดเมื่อเขาทำร้ายด้วยวาจาหรือการกระทำ และเมื่อลูกจะตอบแทนความร้ายของเขา ลูกก็ต้องคิดสองตลบ อย่าให้เขารู้เท่าทันเป็นอันขาด ลูกต้องโหดเหี้ยมเป็นบางครั้ง แต่พ่อขอให้ลูกระลึกอยู่เสมอว่า เราเป็นพุทธศาสนิกชน อะไรที่ไม่ควรร้ายก็อย่าร้ายนะลูก คนใจบริสุทธิ์แน่วแน่ในความดี ไม่มีวันตกต่ำ จำคำพ่อไว้เถอะ”

แต่พระวาจาของเจ้าหญิงอิสเบลลาก็ช่างร้ายกาจเสียเหลือเกิน ทรงกล่าวโทษที่เธอไม่มีรัชทายาท ในขณะที่เจ้าชายหลุยส์ พระญาติวงศ์ กลับมีโอรสถึงสององค์แล้ว และบางทีอาจจะทำให้พสกนิกรชาวม็องตราซีนยอมรับในเจ้าชายหลุยส์มากกว่าโดมินิค ถ้าหากเธอยังเป็นตัวถ่วงอยู่ที่นี่!!

ระหว่างนั้นเอง เจ้าชายโดมินิคก็กำลังยุ่งกับการปราบปรามจลาจลที่มีกลุ่มนักเคลื่อนไหวมาประท้วงก่อความไม่สงบ ทำให้ทั้งสองไม่มีโอกาสได้ปรับความเข้าใจกัน เจ้าหญิงคัทลียาตัดสินพระทัยเดินทางกลับไปลอนดอน เพื่อพักกับมาลินี เพื่อนรุ่นพี่ของเธอ

แต่แล้ว ก็เกิดเหตุการณ์โรคระบาดร้ายแรงขึ้นบนเกาะม็องตราซีน ชาวเมืองและเด็กต่างเสียชีวิตกันจนทำให้ไม่มีการเดินทางไปยังเกาะแห่งนั้น แต่คัทลียาตัดสินใจที่จะเดินทางข้ามไปยังเกาะแห่งนั้นอีกครั้ง ในฐานะเจ้าหญิงของม็องตราซีน ในขณะที่รัฐมนตรีและผู้ใหญ่หลายคน กำลังวางแผนลี้ภัยจากเกาะแห่งนี้ หญิงสาวตัดสินใจอยู่ร่วมทุกข์กับเจ้าชายโดมินิคและเจ้าหญิงอิสเบลลา เพื่อฝ่าพันวิกฤตภัยครั้งนี้ไปด้วยกัน และในที่สุด เหตุการณ์เลวร้ายก็ผ่านพ้น

เธอได้รับการพิสูจน์จากประชาชนม็องตราซีนว่าเป็นเจ้าหญิงเทพธิดาของพวกเขาอย่างแท้จริง และที่สำคัญ เหตุการณ์ในครั้งนี้ ทำให้เจ้าหญิงอิสเบลลาเข้าพระทัยมากขึ้น และมองเธอเป็นพระสุณิสาสุดที่รักไปในเวลาต่อมา

ฉากสุดท้ายของนวนิยายพาฝันโรแมนติกเรื่องนี้ ก็คือเหตุการณ์ในเวลาต่อมา มาลินี สหายรุ่นพี่ของคัทลียา นั่งอยู่เพียงลำพังในบ้านของเธอ ที่ถนนเคนซิงตัน มหานครลอนดอน ด้วยน้ำตาที่คลอเบ้า เมื่อเธอจ้องมองภาพในหนังสือพิมพ์ฉบับเช้า

เป็นภาพชายหนุ่มงามสง่าในเรื่องแบบนายทหารเต็มยศ ยืนคู่กับหญิงสาวชาวตะวันออกหน้าตาสะสวยอ่อนหวานในเครื่องแต่งกายแบบไทยอย่างงามวิจิตร บนเรือนผมอันดำขลับนั้นมีมงกุฎอันน้อยประดับอยู่ สีหน้าของหญิงชายในภาพบอกถึงความรัก ความสุข ภายใต้ภาพนั้น มีคำบรยายสั้นๆ แต่มาลินี อ่านซ้ำแล้วซ้ำอีกไม่ต่ำกว่าสิบครั้ง

รัฐบาลแห่งม็องตราซีนประกาศข่าวที่น่ายินดียิ่งเป็นทางการว่า เจ้าหญิงแคธลีนได้ประทานกำเนิดแก่องค์ทายาทแห่งม็องตราซีนแล้วเมื่อคืนนี้ เวลา 23.00 นาฬิกา ทั้งเจ้าหญิงและพระกุมารมีพระพลานามัยสมบูรณ์เป็นที่พอใจ คณะแพทย์หลวง ประชาชาติม็องตราซีนทราบข่าวนี้ด้วยความปลาบปลื้มยินดีอย่างล้นเหลือ การเฉลิมฉลองครั้งมโหฬารเสียยิ่งกว่างานฉลองวันประสูติของเจ้าชายโดมินิค องค์ประมุขที่เคยจัดอย่างใหญ่โตเป็นประจำทุกปีด้วยซ้ำ

ราชสำนักทั่วยุโรปส่งสาส์นแสดงความยินดีไปยังม็องตราซีนโดยพร้อมเพรียงกัน และราชสาส์นแสดงความยินดีที่ยังความปลาบปลื้มตื้นตันพระทัยเป็นล้นพ้นแก่เจ้าหญิงแคธลีน คือพระราชสาส์นจากพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว และพระบรมราชินีนาถแห่งประเทศไทย เป็นที่ทราบกันทั่วไปว่า เจ้าหญิงแห่งม็องตราซีนพระองค์นี้มีเชื้อชาติและสัญชาติไทย และถึงแม้ว่าพระองค์จะทรงมีหน้าที่สำคัญยิ่งต่อรัฐม็องตราซีนถึงเพียงนี้ แต่ก็ไม่เคยลืมความเป็นไทยเลย

ทรงแสดงพระประสงค์อย่างแจ้งชัดว่า ยังทรงมีสัมพันธ์ใกล้ชิดกับประเทศบ้านเกิดเมืองนอนของพระองค์ และจะทรงเริ่มต้นส่งเสริมสัมพันธไมตรีอันดีงามระหว่างประเทศไทยและรัฐม็องตราซีนอย่างเป็นทางการอีกด้วย

ขอถวายพระพรให้ทรงพระเจริญ

เรื่อง : สองฝั่งฟ้า

ผู้เขียน : นิดา

สำนักพิมพ์ : คลังวิทยา

ปีที่พิมพ์ : 2517

เล่มเดียวจบ

ประวัติคร่าวๆ ของคุณนิดา นามจริงของท่านคือ ปราศรัย รัชไชยบุญ ท่านเป็นนักแปลอาวุโสดีเด่นรางวัลสุรินทราชา ปี 2550 และ รางวัลนราธิป ปี 2552 ท่านเป็นคนกรุงเทพฯ เกิดเมื่อวันที่ 3 กุมภาพันธ์ 2572 ในส่วนของผลงานนับร้อยเล่ม ที่ส่วนใหญ่จะเป็นผลงานแปลนั้น ผลงานแปลเรื่องแรกคือ คำสารภาพของมารีอังตัวแนตต์ นวนิยายอิงประวัติศาสตร์ของ ‘วิกตอเรีย โฮลท์’ (Victoria Holt) ซึ่งลงตีพิมพ์ในนิตยสาร สตรีสาร เมื่อปี 2515 และรวมเล่มครั้งแรกเมื่อปี 2518 จนกลายเป็นนักแปลยอดนิยมที่มีผลงานหลากหลายประเภทลงตีพิมพ์ในนิตยสารและรวมเล่มออกมาอย่างต่อเนื่อง ทั้งแนวรักและชีวิต จิตวิทยา สะท้อนสังคม ลึกลับสืบสวน เรื่องผี และอิงประวัติศาสตร์ จากผลงานของนักเขียนที่มีชื่อเสียง เช่น วิกตอเรีย โฮลท์, บาร์บารา คาร์ตแลนด์, แฮโรลด์ ร็อบบินส์, เจมส์ แฮดลีย์-เชส, แดเนียล สตีล, วี.ซี. แอนดรูส์ เป็นต้น โดยเฉพาะผลงานแปลที่หลายคนน่าจะรู้จักกันดี คือ ตามหัวใจไปสุดหล้า ที่เคยนำมาสร้างเป็นละครโทรทัศน์ของช่องสาม เมื่อหลายปีก่อน

สำหรับผมเองนั้น เริ่มต้นจากการอ่านนิยายแปลแนวลึกลับชุด โองการนรก ประกาศิตสวรรค์ ที่เคยนำมาสร้างเป็นภาพยนตร์ ‘อาถรรพ์เลขหก’ หรือ โอเมน นั่นเอง และทำให้ติดใจสำนวนการแปลที่อ่านง่าย สละสลวย และให้อารมณ์ความรู้สึกร่วมไประหว่างการอ่านได้อย่างเพลิดเพลิน ประทับใจ จนมาติดตามอ่านงานแปลชิ้นอื่นๆ ของท่านในเวลาต่อมาครับ