ชลาลัย

บรรณาภิรมย์ โดย หมอกมุงเมือง คอลัมน์ที่อ่านเอาขอมอบความรื่นรมย์ให้กับผู้อ่านด้วยภาพปกสวยๆ และเนื้อเรื่องในแบบต่างๆ ของนักเขียนชั้นครูที่เคยผ่านมือ ผ่านตาและผ่านใจ เพื่อให้ทุกคนได้ร่วมรำลึกถึงผลงานของนักเขียนแต่ละท่านให้พอหายคิดถึงแม้เวลาจะผ่านไปแล้วเนิ่นนาน ภาพและตัวอักษรจะปรากฏให้เห็นอีกครั้งในยุคของการอ่านออนไลน์

มีนักอ่านหลายท่าน แนะนำเรื่อง ชลาลัย ของ ศรีฟ้า ลดาวัลย์ ซึ่งเป็นนวนิยายแนวลึกลับ ตื่นเต้นระทึกขวัญ ซึ่งเคยนำมาสร้างเป็นภาพยนตร์ รวมถึงละครโทรทัศน์ มาแล้วหลายต่อหลายครั้ง

ผมเองเคยอ่านนิยายเรื่องนี้มานานหลายปี จนเริ่มเลือนๆ ไปบ้างแล้ว เมื่อมีโอกาส จึงหยิบ  ชลาลัย ขึ้นมาอ่านอีกครั้ง พบว่า เป็นนวนิยายที่สร้างความระทึกขวัญ ชวนติดตาม รวมถึงการสร้างปมเงื่อนของตัวละครจากอดีต ที่ส่งผลกระทบมาถึงปัจจุบัน โดยใช้ช่วงเวลาสองช่วงมาประสานเชื่อมต่อกัน แล้วร้อยเรียงเป็นเรื่องราวได้อย่างต่อเนื่องน่าติดตามเป็นอย่างมาก

ศรีฟ้า ลดาวัลย์ เปิดฉากด้วยบทเริ่มต้นของชลาลัย อย่างชวนพิศวงว่า

น้ำในบ่อลึกนั้นนิ่งสงบ ภายใต้ความใสสะอาดจนไม่อาจจะหยั่งได้ว่ามีอะไรซ่อนอยู่ก้นบึ้งนั้นบ้าง ผิวน้ำเรียบเยือกเย็น ทว่าความลึกทำให้แฝงไว้ซึ่งความน่ากลัวอย่างประหลาด เหมือนดวงตาและสีหน้าของเจ้าหล่อนผู้นั้น อากัปกิริยาอันเยือกเย็น เนิบเนือย คล้ายลักษณะของแม่ชีผู้บริสุทธิ์ สวมทับวิญญาณของงูพิษไว้อย่างแนบเนียน…

ฉับพลันน้ำในบ่อก็เปลี่ยนจากนิ่งสงบ กลายเป็นน้ำสีโคลนแดงเชี่ยวควั่กและหมุนวนไปมา… ภาพดอกไม้สีขาวสะอาด ชูช่ออยู่เหนือน้ำสีแดงขุ่น เหมือนจะเอาความบริสุทธิ์เข้าสู้กับความดุร้าย และในที่สุดความดุร้ายเหี้ยมโหดเป็นฝ่ายชนะ!

ภาพผมสีดำสนิทอันแผ่สยายเหมือนสาหร่ายสีดำ ก่อนที่จมหายลงไปใต้พื้นน้ำ… ความริษยา อาฆาต มักจะจบลงด้วยความพินาศเช่นนี้เสมอ!

เรื่องราวใน ชลาลัย เปิดฉากกลับมา ในช่วงเวลาปัจจุบัน เมื่อ กัลยาณี ธรรมโรจน์ หญิงสาวนักเรียนนอกวัยยี่สิบห้าปีที่กลับมาเมืองไทย โดยมีร้อยโทนักรบ เพื่อนชายคนสนิทของเธอ รับทราบว่ากัลยาณีได้รับมรดก จากเจ้าจอมเข็ม ซึ่งเป็นญาติห่างๆ กับมารดาของเธอ ได้ยกมรดก บ้านพัก ‘ดงอุณากรรณ’ อยู่บนเกาะกลางแม่น้ำโขงให้กับเธอ ซึ่งเป็นทายาทที่เหลืออยู่เพียงผู้เดียว

นอกจากนี้เธอยังมีโอกาสรู้จักกับช่อทิพย์ หญิงสาวรุ่นพี่ที่เดินทางมาจากเวียงจันทน์ ช่อทิพย์เป็นผู้หญิงที่แปลก แม้จะสวยแต่ก็เหมือนมีความลึกลับอยู่ในตัว ในขณะเดียวกัน เธอก็ได้รู้จักเรืองรณ พี่ชายของนักรบ ที่เป็นอดีตทหารอากาศ แต่บัดนี้กลายเป็นคนพิการ สติไม่สมประกอบ ดูเหมือนชายผู้น่าสงสารคนนั้นจะพร่ำเพ้อถึงแต่ผู้หญิงคนหนึ่ง ที่เธอเองก็ไม่รู้ว่าเป็นใคร

กัลยาณีเดินทางมาถึงบ้านดงอุณากรรณ ที่มีต้นไม้กลิ่นหอมนามอุณากรรณ ขึ้นสะพรั่งไปรอบบริเวณ ที่นั่น กัลยาณีได้เผชิญหน้ากับนายคำ ชายแก่หลังค่อมผู้ดูแลบ้าน ซึ่งมีท่าทางไม่เป็นมิตร และเหมือนเก็บซ่อนความลับบางอย่างเอาไว้ บ้านหลังนั้นใหญ่โตกว่าที่หล่อนคาดคิดมากนัก มีรูปของเจ้าจอมเข็มประดับไว้ที่ผนัง คืนนั้น หญิงสาวรู้สึกเหมือนมีใครบางคนผ่านเข้ามาภายในบ้าน และเธอยังพบรอยบุหรี่ทิ้งเอาไว้ในสวน รวมถึงบ่อน้ำลึกที่อยู่ในอาณาเขตของบ้านที่สร้างความรู้สึกแปลกประหลาดแกมหวั่นกลัวให้เกิดขึ้น

เธอสืบจนพบว่าชายหนุ่มพเนจรที่มาอาศัยอยู่กับนายคำคนนั้นมีชื่อว่าคุณแดง แต่บุคลิกของเขานั้นดูมีสง่าราศี เกินกว่าจะเป็นชายจรจัดอย่างที่เขาบอกกับเธอ และกัลยาณียังได้ค้นพบรูปของสตรีสาวอีกผู้หนึ่งที่มีความสวยงามบริสุทธิ์ไม่ต่างกับดอกไม่แรกแย้ม ผู้หญิงที่มีนามว่าหยาดอรุณ รวมถึงจดหมายรักของหยาดอรุณที่เขียนขึ้นมาถึงใครคนหนึ่ง

ในระหว่างที่เธอกำลังรับรู้เรื่องราวต่างๆ จากชายปริศนานาม ‘คุณแดง’ นั่นเอง ช่อทิพย์ ซึ่งภายหลังได้มาที่บ้านดงอุณากรรณกับเธอ ก็เหมือนกับเห็นภาพหลอนของผู้หญิงคนหนึ่งปรากฏขึ้น จนทำให้หล่อนเตลิดลงไปที่ท่าเรือริมแม่น้ำแห่งนั้น ท่ามกลางสายฝนที่พัดกระหน่ำรุนแรง กัลยาณี วิ่งตามไปช่วยพร้อมกับคุณแดง และเขาก็พาช่อทิพย์ที่หมดสติขึ้นมาได้

แท้จริงแล้วช่อทิพย์คนนี้ ก็คือ ชลาลัย…

และแล้วเรื่องราวในอดีตก่อนหน้านั้น ก็เปิดฉากขึ้น…

คุณเข็ม ก่อนที่จะถวายตัวเป็นเจ้าจอม เธอมีคนรักคือคุณเทพอยู่แล้ว แต่เพราะความรักในศักดิ์ศรีมีเหนือกว่าความรักต่อชายหนุ่มที่ชวนให้เธอหนีไปใช้ชีวิตร่วมกันกับเขา คุณเข็มจึงเลือกที่จะเป็นเจ้าจอม โดยที่เทพก็ผิดหวังในรักจนออกจากราชการ และต่อมาก็เผลอตัวมีความสัมพันธ์กับนางอ่อน หญิงรับใช้ที่อยู่กับคุณเข็มมาก่อนจนเกิดลูกด้วยกัน

เจ้าจอมเข็มนำเด็กชายผู้นี้มาอุปการะไว้โดยไม่เคยบอกความจริง เขาเติบโตขึ้นมาเป็นเด็กหนุ่มรูปงามที่มีนามว่าคุณแดง หรือเทพรังสรรค์ และเธอก็ส่งเขาไปเรียนต่อที่เมืองนอก ในเวลาต่อมา คุณจอมเข็มก็รับอุปการะเด็กหญิงที่มารดาเคยอยู่ในวังกับคุณจอมคือหยาดอรุณ และ ชลาลัย ซึ่งมีศักดิ์เป็นหลานห่างๆ

หยาดอรุณสนิทกับชลาลัยมาก เพราะเธอเคยช่วยชีวิตหยาดอรุณที่เรือล่มและเกือบจมน้ำเสียชีวิตให้รอดมาได้อย่างหวุดหวิด

เด็กหญิงวัยแรกรุ่นทั้งสองมีความแตกต่างกันราวสีขาวและดำ หยาดอรุณคือความสวยสดใสร่าเริงเบิกบาน ในขณะที่ชลาลัยคือความเงียบขรึม เรียบเฉยและสง่างาม เหมือนมีความเป็นผู้ใหญ่มากกว่า ชีวิตของเด็กสาวทั้งสองที่เติบโตมาภายใต้ร่มเงาความอุปการะของเจ้าจอมเข็ม คงจะไม่ถึงวันเปลี่ยนแปลงครั้งสำคัญ เมื่อเทพรังสรรค์กลับมาถึงเมืองไทย และเจ้าจอมเข็มก็ตั้งใจจะให้เขาแต่งงานกับหญิงสาวหนึ่งในสองคนนี้ เทพรังสรรค์เองแม้มิได้รักใครสักคนเดียว แต่เขาก็ไม่อาจขัดความต้องการของเจ้าจอมที่มีอำนาจอยู่เหนือชีวิตของทุกคนในเรือนหลังนี้ได้ แม้ว่าภายหลังเขาจะรับรู้ความลับสำคัญเกี่ยวกับชาติกำเนิดของตัวเองจากนางอ่อนผู้เป็นมารดาก็ตามที

และผู้หญิงที่เจ้าจอมเข็มเลือกให้มาสมรสกับเทพรังสรรค์ก็คือหยาดอรุณ!

ภายใต้ท่าทีนิ่งเฉย สงบเงียบเหมือนน้ำในบ่อลึก มันซ่อนความปั่นป่วนคลุ้มคลั่งด้วยแรงริษยาของชลาลัย ที่พยายามเก็บซ่อนเอาไว้โดยไม่มีผู้ใดล่วงรู้ ตราบจนถึงเวลาสำคัญ…

ช่วงเหตุการณ์สงครามโลกนั้นเอง เมื่อเกิดการต่อสู้กันของฝ่ายข้าศึกและทหารไทย ที่ทำให้เครื่องบินรบลำหนึ่งตกลงที่บริเวณเกาะกลางแม่น้ำโขงแห่งนี้ นายทหารอากาศผู้หนึ่งรอดชีวิตแต่บาดเจ็บสาหัส โชคดีที่ชลาลัยมาเห็นเข้าพอดี หล่อนช่วยเหลือและพาเขามาพักที่บ้านดงอุณากรรณ

เขาคือเรืองรณ นายทหารอากาศหนุ่มผู้มีรูปร่างหน้าตาหล่อเหลา และด้วยแผนการของชลาลัย ที่รู้ว่าเทพรังสรรค์เองก็ไม่ได้รักใคร่ไยดีหยาดอรุณ จนหล่อนต้องมาระบายความทุกข์ใจให้ชลาลัยฟังอยู่บ่อยครั้ง ชลาลัยจึงวางแผนให้สองหนุ่มสาวมีโอกาสพบปะกันที่ริมบึงน้ำแห่งนั้น จนกระทั่งเจ้าจอมเข็มรู้เรื่อง

เรืองรณจำต้องเดินทางกลับพระนคร และความรักที่ไม่สมหวังของทั้งคู่รวมถึงยาพิษที่ชลาลัยผสมจากเมล็ดอุณากรรณ ก็ทำให้หยาดอรุณล้มเจ็บลง หล่อนเขียนจดหมายรำพันรักถึง เรืองรณ แต่จดหมายฉบับนั้นก็ไม่เคยส่งถึงมือนายทหารหนุ่ม แต่กลับส่งถึงมือเจ้าจอมเข็มแทน!

ความเจ็บป่วยและคิดถึงชายคนรัก ทำให้หล่อนออกมาที่บึงน้ำอันเป็นสถานที่พลอดรักในอดีต และท่ามกลางสายฝนกระหน่ำ ชลาลัยพาหยาดอรุณขึ้นเรือไปกลางบึงน้ำและตัดสินใจล่มเรือ จนทำให้หยาดอรุณจมน้ำเสียชีวิต… ถ้าหยาดอรุณจากไป เทพรังสรรค์จะต้องหันมาหาเธอเพียงคนเดียว!

หล่อนบอกกับเทพรังสรรค์และเจ้าจอมเข็มว่าหยาดอรุณจมน้ำตาย เจ้าจอมเข็มจึงขอร้องให้เทพรังสรรค์แต่งงานกับชลาลัยแทน แม้ว่าการแต่งงานครั้งนี้จะไม่ได้เกิดขึ้นด้วยความรักของเขากับชลาลัยเลยก็ตาม ซ้ำต่อมาเขายังสืบรู้ความจริงจากนายคำ ผู้เห็นเหตุการณ์อีกด้วยว่า ชลาลัยนั่นเองที่เป็นคนล่มเรือสังหารหยาดอรุณอย่างอำมหิต!

ชลาลัยรู้ความลับว่าเขายังแอบอุปการะนางอ่อน ผู้ป่วยระยะสุดท้ายเอาไว้ เมื่อเทพรังสรรค์ปฏิเสธความรักของหล่อน จึงนำเอาความลับนี้ไปเปิดเผยกับเจ้าจอมเข็ม และทำให้ท่านเกิดความโกรธแค้นเทพรังสรรค์จนเอ่ยปากไล่เขาออกจากบ้านอุณากรรณ และต่อมาเจ้าจอมเข็มก็ล่วงรู้ความจริงเรื่องชลาลัยสังหารหยาดอรุณ จนทำให้ท่านเสียชีวิตในเวลาต่อมา

เทพรังสรรค์มางานศพของเจ้าจอมเข็ม ตัดสินใจเดินทางออกจากบ้านดงอุณากรรณ เขาปฏิเสธความรักความภักดีของชลาลัย และหายสาบสูญไป หากความจริงแล้วเขายังติดต่อและแวะเวียนมายังบ้านอุณากรรณที่ตนเองผูกพันอยู่เสมอ โดยติดต่อกับนายคำ ข้ารับใช้ผู้ซื่อสัตย์ที่เรียกเขาว่าคุณแดงนั่นเอง

ส่วนชลาลัยเองก็เดินทางมายังพระนคร และเปลี่ยนชื่อเสียงเรียงนามใหม่เป็นช่อทิพย์ ในขณะที่พินัยกรรมของเจ้าจอมเข็มที่จะยกมรดกบ้านดงอุณากรรณทั้งหมด จึงตกมาเป็นของกัลยาณีในเวลาต่อมานั่นเอง

เรื่อง : ชลาลัย

ผู้เขียน : ศรีฟ้า ลดาวัลย์

สำนักพิมพ์ : ผดุงศึกษา

ปีที่พิมพ์ : 2504

เล่มเดียวจบ

ชลาลัยหรือช่อทิพย์ฟื้นคืนสติขึ้นอีกครั้งระหว่างที่ฝนกำลังเทลงมาไม่ขาดสาย และกระแสน้ำในแม่น้ำก็ทวีความสูงมากขึ้นเรื่อยๆ จนทุกคนต้องรีบอพยพออกจากเกาะแห่งนี้ ระหว่างขึ้นเรือเพื่อเดินทางข้ามแม่น้ำที่เชี่ยวกรากนั้นเอง เมื่อเรืองรณที่นั่งมาในเรือด้วยมองเห็นภาพหลอนของหยาดอรุณจนทำให้พุ่งตัวจมหายลงไปในแม่น้ำที่เชี่ยวกราก เช่นเดียวกับชลาลัยที่จมดิ่งลงไปพร้อมกัน

น้ำในบ่อลึกนั้นนิ่งสงบ ภายใต้ความใสสะอาดจนไม่อาจจะหยั่งได้ว่ามีอะไรซ่อนอยู่ก้นบึ้งนั้นบ้าง ผิวน้ำเรียบเยือกเย็น ทว่าความลึกทำให้แฝงไว้ซึ่งความน่ากลัวอย่างประหลาด เหมือนดวงตาและสีหน้าของเจ้าหล่อนผู้นั้น อากัปกิริยาอันเยือกเย็น เนิบเนือย คล้ายลักษณะของแม่ชีผู้บริสุทธิ์ สวมทับวิญญาณของงูพิษไว้อย่างแนบเนียน…

และแล้วเรื่องราวของ ชลาลัย ก็ดำเนินย้อนกลับมาสู่บทสรุปนั้นอีกครั้ง ในขณะที่เทพรังสรรค์เอง ภายหลังเขาก็ได้คบหาดูใจกับกัลยาณี สาวน้อยที่อายุต่างจากเขากว่าสิบห้าปี แต่ ความรักความผูกพันในครั้งนี้ ทำให้เขาตัดสินใจแต่งงานกับเธอในที่สุด

สำหรับในฉบับพิมพ์ครั้งแรก พ.ศ. 2504 นั้น ศรีฟ้า ลดาวัลย์ ได้เขียนไว้ในส่วนคำนำของเรื่อง ชลาลัย ไว้ด้วย ซึ่งขอนำมาลงปิดท้ายสำหรับข้อเขียนชิ้นนี้ ครับ

เรื่องชลาลัยนี้ เป็นเรื่องที่แต่งขึ้นเพื่ออ่านสนุก มิได้ตั้งใจจะให้มีสาระ จุดประสงค์ของเรื่องนี้ ก็เพราะใคร่จะเขียนให้ท่านผู้อ่านรู้สึกอย่างไร เค้าโครงเรื่องจะสนุกลึกลับซับซ้อน อย่างที่ตั้งใจไว้หรือไม่ เป็นเรื่องที่ท่านผู้อ่านจะพิจารณาเอาเอง ด้วยเหตุนี้ โครงจึงค่อนข้างลอยๆ ไปหน่อย แต่เมื่ออ่านจบแล้ว จะเห็นได้ว่า สตรีอย่างคุณจอมเข็ม หยาดอรุณ และชลาลัยนั้นอาจจะมีได้ และบุรุษอย่างเทพรังสรรค์ เทวพงศ์ ก็อาจจะมีได้เช่นกัน และนิสัยของตัวละครแต่ละคนในเรื่องนี้ เป็นบุคคลที่ท่านอาจจะเห็นมาเกือบทั้งนั้น