อธิษฐานคืนใจ

บรรณาภิรมย์ โดย หมอกมุงเมือง คอลัมน์ที่อ่านเอาขอมอบความรื่นรมย์ให้กับผู้อ่านด้วยภาพปกสวยๆ และเนื้อเรื่องในแบบต่างๆ ของนักเขียนชั้นครูที่เคยผ่านมือ ผ่านตาและผ่านใจ เพื่อให้ทุกคนได้ร่วมรำลึกถึงผลงานของนักเขียนแต่ละท่านให้พอหายคิดถึงแม้เวลาจะผ่านไปแล้วเนิ่นนาน ภาพและตัวอักษรจะปรากฏให้เห็นอีกครั้งในยุคของการอ่านออนไลน์

ธิตินัดดา หรือ ภราดร ศักดา คือนักเขียนนวนิยายรุ่นครูผู้มีผลงานหลากหลายแนว ไม่ว่าจะเป็น แสงเพลิงที่เกริงทอ เสน่ห์นางงิ้ว กลิ่นแก้วตำหนักขาว โดยเฉพาะนามปากกา ‘ธิตินัดดา’ ที่มักจะใช้ ในการเขียนเรื่องราวแนวลึกลับ ภูตผีปีศาจ ผสมผสานกับเรื่องราวคติชนท้องถิ่น เช่น สองชีพวิญญาณเดียว พรายนางแก้ว พิณพระจันทร์ เป็นต้น

สำหรับ อธิษฐานคืนใจ เรื่องนี้ก็เช่นเดียวกัน แกนหลักของเรื่องเป็นนวนิยายรักโรแมนติก ข้ามภพชาติ ที่อาศัยเหตุการณ์ในประวัติศาสตร์ ช่วงราชอาณาจักรลาวเกิดการเปลี่ยนแปลงการปกครองเป็นระบอบสังคมนิยมคอมมิวนิสต์ เกิดการลี้ภัยของบรรดาเชื้อพระวงศ์ข้ามมายังฝั่งไทย และเหตุการณ์ที่เชื่อมโยงระหว่างสองตัวละครเอก คือภูนคร หนุ่มไทยแห่งเมืองนครพนม และเจ้าสร้อยเกษ เจ้าหญิงแห่งเมืองลาว ที่ผูกสมัครรักใคร่กัน จนทั้งคู่ต่างตั้งคำสัตย์สาบานต่อหน้าพระธาตุพนมอันศักดิ์สิทธิ์ ด้วยจุดมุ่งหมายที่จะหนีไปใช้ชีวิตอยู่ร่วมกัน

ภาพของหญิงชายทั้งสอง ผู้ซึ่งไม่มีอะไรจะสามารถมาขีดคั่นความรักอันแนบแน่นได้ เป็นภาพที่ให้ความลึกซึ้งยิ่งนัก ด้วยต่างอยู่ในลักษณะคุกเข่า ยกสองมือขึ้นพนมจรดหน้าผาก ตั้งจิตแน่วแน่โดยยกเอาองค์พระเจดีย์เพระธาตุเบื้องหน้านั้น เป็นที่สำรวมความปรารถนาทั้งปวง ดวงหน้าของฝ่ายหญิงนั้น เป็นดวงหน้าของสตรีที่จัดว่างามยิ่งกว่าจันทร์เพ็ญในราตรีนี้ สง่าราศีย่อมแสดงถึงความสูงศักดิ์อย่างชัดแจ้ง ตรงข้ามกับฝ่ายชาย ซึ่งมีลักษณะของบุรุษที่แกร่งกร้าว เด็ดขาดอันเป็นคุณสมบัติประจำตัว

“ภูนคร ขออธิษฐานว่า หากเราทั้งสองเกิดมาชาติหน้า จงให้เราได้เกิดมาร่วมกันอีกครั้งหนึ่งเถิด…”

“ขอจงให้เราเกิดมาครองรักกันทุกๆ ชาติ!”

แต่แล้ว ฝ่ายของเจ้าหญิงสร้อยเกษก็ตามล่าตัวจนพบ และสังหารภูนครจนดับดิ้นอยู่ที่ริมฝั่งโขงแห่งนั้นเอง ในขณะที่สร้อยเกษถูกจับตัวขึ้นเรือข้ามไปอีกฝั่งหนึ่ง หากแล้วด้วยพระทัยอันเด็ดเดี่ยว สร้อยเกษตัดสินใจ กระโดดลงสู่แม่น้ำ เลือกความตายเป็นสรณะเช่นเดียวกันกับชายคนรัก!

สามสิบกว่าปีต่อมา วาทิน วิมลวาทิต นักข่าวหนุ่มที่อยู่บางแสน ดินแดนแห่งภาคตะวันออก เขามักจะฝันเห็นเหตุการณ์ประหลาดอยู่บ่อยครั้ง ถึงหญิงสาวที่ร้องเรียกหาเขาโดยเฉพาะในวันนี้ ที่ภาพนั้นยิ่งแจ่มชัด และเธอกำลังขอความช่วยเหลือ

อนิลทิตา ภักดีจำปาศักดิ์ หลานสาวของเจ้าคำอินทร์ หัวหน้าพรรคลาวรักชาติ ที่ลี้ภัยมาอยู่ยังนครพนม พร้อมกับนางคำใส พี่เลี้ยง ในความดูแลของ  ลือฤทธิ์ เดชเกรียงไกร ที่มีเบื้องหลังเป็นพ่อค้าฝิ่น หญิงสาวแสนโสภาที่ฝันเห็นชายหนุ่มปริศนาคนหนึ่งมาตั้งแต่จำความได้ พร้อมกับความรู้สึกผูกพันที่ก่อตัวขึ้นโดยไม่ได้รู้จักว่าเขาคือใคร

การเดินทางมาอยู่เมืองไทย ทำให้เธอถูกจับตาจากบรรดานักข่าวอย่าง สุขสันต์ สรศักดิ์ ที่สงสัยว่าอนิลทิตาจะมีส่วนกับงานทุจริตของนายลือฤทธิ์ ในขณะที่นายลือฤทธิ์เองก็รับอุปการะหญิงสาวเอาไว้ เพราะคุ้นเคยกับเจ้าคำอินทร์ และอีกด้านหนึ่ง เขาเองก็แอบชอบหญิงสาวผู้นี้ จนหวังว่าจะหาโอกาสรวบรัดอนิลทิตาให้ตกเป็นของตัวเองให้ได้

อนิลทิตาเดินทางมาที่พระธาตุเชิงชุม และถูกกลุ่มผู้ก่อการร้ายข้ามแดนจับตัวไป เพื่อเค้นหาความจริงเกี่ยวกับที่อยู่ของเจ้าคำอินทร์ ในเวลานั้นเองที่ภาพเหล่านั้นเกิดเป็นนิมิตในฝันกับ วาทิน นำให้เขาอดไม่ได้ และสืบหาจนรู้ว่าสถานที่เกิดเหตุนั้นคือพระธาตุแห่งหนึ่งในแดนอีสาน ชายหนุ่มนักข่าวตัดสินใจเดินทางจากชลบุรี ไปยังดินแดนตามนิมิตฝันนั้นทันที

อนิลทิตาพร้อมคำใสสามารถหนีออกมาจากสถานที่กักขังได้ แต่ถูกพวกมันตามล่าจนเกือบเสียที หากมีบุรุษหนุ่มผู้หนึ่งมาช่วยเหลือเธอเอาไว้ได้หวุดหวิด และเขาก็ถูกทำร้ายจนหมดสติ

วาทินฟื้นขึ้นมาอีกครั้ง เมื่อพบว่ามีสองสามีชราช่วยเหลือตนไว้ และทั้งคู่ก็ตกตะลึงเมื่อเห็นใบหน้าของเขาชัดเจน

ภูนคร!

นี่คือชื่อที่ชายชราเรียกเขา และตรงกับชื่อในฝันนั้นไม่มีผิด วาทินสืบจนรู้ว่า ชายชราผู้นี้ คือพ่อเฒ่าภูเกศ น้องชายภูนคร ที่ถูกฆ่าตายอย่างโหดเหี้ยมไปเมื่อสามสิบกว่าปีก่อน เช่นเดียวกับ เจ้าหญิงสร้อยเกษที่ฆ่าตัวตายกลางแม่น้ำโขง และเมื่อเขาได้เห็นรูปของเจ้าหญิงอาภัพรักพระองค์นั้น วาทินก็จดจำได้ทันทีว่านี่คือนางในฝัน และตรงกับหญิงสาวที่เขาไปช่วยเหลือเธอ ก่อนจะถูกทำร้ายจนสลบไปนั่นเอง…

อนิลทิตากลับมาที่บ้านของนายลือฤทธิ์ พร้อมคำใส และแล้วลือฤทธิ์ก็คิดว่าถึงเวลาเสียทีที่เขาจะจัดการให้อนิลทิตาตกเป็นเมียของตัวเอง แต่ก็เป็นวาทินที่เข้ามาช่วยเหลือเธอไว้ได้อีกครั้ง แม้ว่าคำใส หญิงรับใช้ผู้ซื่อสัตย์จะถูกจับตัวไป

วาทินพาอนิลทิตาหลบหนีภัยจากลือฤทธิ์ มายังบ้านของเขาที่บางแสน และที่นั่นเอง ทำให้อนิลทิตาได้รู้จักกับเทวินี หญิงสาวที่นายกิตติ บิดาของวาทินวางแผนหมั้นหมายเอาไว้ให้ แต่วาทินปฏิเสธ เพราะเขารู้ตัวเองว่าไม่ได้รักเทวินี หัวใจของเขามีแต่เพียงนางในฝัน ที่เขาได้พบแล้วในเวลานี้

อนิลทิตา ภักดีจำปากศักดิ์!

เทวินี เป็นธิดาของหลวงสรกิจ กับนางประทิน โดยที่นางประทินเป็นน้องสาวคนเดียวของ ขุนพิจารณ์ธนาคมผู้ร่ำรวย ในอดีต ท่านมีภรรยาชื่อเจ้าคำหล้า แต่แล้วด้วยแรงยุแหย่ของประทินที่รังเกียจพี่สะใภ้ และกลัวจะมาแย่งมรดกจากพี่ชาย จึงใส่ไฟและทำให้เจ้าคำหล้าต้องหนีจากไป พร้อมกับลูกสาวที่เป็นเพียงทารกแบเบาะ แม้ว่าหลังจากนั้น ท่านจะพยายามติดตามหาตัวภรรยาและลูกน้อยเท่าใดก็ไม่อาจพบ

จากนั้นไม่นาน ประทินก็เสนอยกเทวินี ลูกสาวตนเอง ให้กับขุนพิจารณ์ธนาคม เพื่อเป็นบุตรบุญธรรม และหวังว่าเทวินีจะได้ครอบครองทรัพย์สมบัติมหาศาลของผู้เป็นพี่ชาย

โดยหารู้ไม่ว่า เจ้าคำหล้า คือน้องสาวคนเดียวของเจ้าคำอินทร์ และธิดาของเธอที่เกิดจากขุนพิจารณ์ฯ ก็คือ อนิลทิตา ภักดีจำปาศักดิ์ นั่นเอง!

เรื่อง : อธิษฐานคืนใจ

ผู้เขียน : ธิตินัดดา

สำนักพิมพ์ : โชคชัยเทเวศร์

ปีที่พิมพ์ : 2509

เล่มเดียวจบ

เรื่องราวใน อธิษฐานคืนใจ ดำเนินไปอย่างตื่นเต้นระทึกใจ ทั้งในเรื่องของปมชาติกำเนิดของนางเอก อุปสรรคความรักจากผู้คนรอบข้าง ที่มองเห็นความแตกต่างทั้งเชื้อชาติกำเนิดและความอิจฉาริษยา แต่ทุกสิ่งก็ไม่อาจจะขัดขวางคำอธิษฐานอันแรงกล้าในอดีตชาติของสองหนุ่มสาว ที่ปรารถนาจะมาพบรักกันอีกครั้งในชาติภพนี้ได้

ฉากสุดท้ายของอธิษฐานคืนใจ เมื่อวาทิน ได้พา อนิลทิตา หญิงคนรัก กลับมายังนครพนม อีกครั้ง ต่อหน้าองค์พระธาตุในราตรี ‘ฟ้าชโลมเดือน’

เบื้องหน้าพระธาตุอันศักดิ์สิทธิ์ วาทินกับอนิลทิตาคุกเข่า ยกมือขึ้นพนมในท่าสำรวม

และแล้ว ท่ามกลางความเงียบสงัดของราตรีกาล เสมือนจะมีอะไรดลใจ หนุ่มสาวทั้งสองได้เอ่ยถ้อยคำออกมา คล้ายกับภูนครเคยพูดกับเจ้าสร้อยเกษ เมื่อมาพบกันที่นี่ในคืนที่ทั้งสองจะสิ้นชีวิตไปด้วยอาญาของเจ้าพ่อของเจ้าสร้อยเกษ

สูงขึ้นไปบนยอดเจดีย์ หรือสถูปพระธาตุยืนชะง้ำตระหง่านอยู่ริมฝั่งโขง ต้องแสงจันทร์ดูเลื่อมพราย ชวนให้ฉงนในความศักดิ์สิทธิ์ยิ่งนัก ทอดเงาไปทาบกับเงาไม้ใหญ่ที่ขึ้นอยู่ในบริเวณนั้น ต่ำลงไป สายน้ำโขงอันเวิ้งว้าง คงส่งกระแสไหลอยู่อย่างไม่มีวันหยุด เหมือนกับที่มันเคยไหลมาแล้วนับเป็นศตวรรษ ความนวลใยของดวงศศิธรที่สาดรัศมีอร่ามเรืองลงมาอาบตามริ้วคลื่น ทำให้แลดูแม่น้ำโขงราวกับธารสวรรค์สายมหึมา

และบัดนี้ แรงอธิษฐานแห่งรักนั้น จึงได้กลับคืนมาสู่หัวใจของทั้งคู่อีกครั้ง ที่แม้แต่ห้วงแห่งกาลเวลาก็มิอาจจากพราก!