รักที่หลุดลอย

บรรณาภิรมย์ โดย หมอกมุงเมือง คอลัมน์ที่อ่านเอาขอมอบความรื่นรมย์ให้กับผู้อ่านด้วยภาพปกสวยๆ และเนื้อเรื่องในแบบต่างๆ ของนักเขียนชั้นครูที่เคยผ่านมือ ผ่านตาและผ่านใจ เพื่อให้ทุกคนได้ร่วมรำลึกถึงผลงานของนักเขียนแต่ละท่านให้พอหายคิดถึงแม้เวลาจะผ่านไปแล้วเนิ่นนาน ภาพและตัวอักษรจะปรากฏให้เห็นอีกครั้งในยุคของการอ่านออนไลน์

ลักษณ์ โรจนา เป็นนักเขียนนวนิยายรุ่นครูผู้มีผลงานมากมายหลายสไตล์ ทั้งแนวลึกลับระทึกขวัญอย่าง คฤหาสน์ปะการัง หรือแนวคอมเมดีชวนหรรษาอย่าง ยอดรักนักสืบ หรือ ยอดรักยอดขวัญ รวมถึงแนวชีวิตผสมพาฝันอย่าง รักที่หลุดลอย เรื่องนี้ด้วยเช่นกัน

รักที่หลุดลอย เริ่มต้นด้วยเรื่องราวของ ปนัดดา ศุภสิทธิ์ สาวใหญ่วัยสามสิบแปดปี ที่แต่งงานอยู่กินกับสินาด ผู้เป็นสามีมากว่าสิบปี จนทั้งคู่มีลูกในวัยรุ่นถึงสามคน คือปวีณวรรณ ปวีณสุดา และ ประนิต ปนัดดาเป็นลูกสาวคนกลางของคุณปรุง ซึ่งมีเปรมจิต เป็นพี่สาวคนโตที่ยังเป็นสาวโสด และมีปรียากมลเป็นน้องสาววัยรุ่นที่กำลังเรียนมหาวิทยาลัย

ชีวิตที่เคยสดใสของหล่อนเปลี่ยนเป็นมืดมนในทันที เมื่อได้มาตรวจสุขภาพกับหมอสุพจน์ และแอบได้ยินเขาคุยกับผู้ช่วยพยาบาล ว่าคนไข้มีอาการของมะเร็งปอดระยะสุดท้ายแล้ว คงเหลือชีวิตอยู่อีกไม่นาน ปนัดดาเกิดความทุกข์ใจ แม้ว่าต่อหน้าเธอ หมอสุพจน์จะไม่ได้บอกอะไรเลยก็ตามที เธอเดินทางกลับมาบ้านด้วยความเศร้าและกังวลใจ คิดว่าอยากจะให้เปรมจิต พี่สาวที่ยังโสดอยู่และรักหลานๆ มาก ได้มาทำหน้าที่ดูแลลูกๆ ของเธอแทน

เปรมจิต เคยมีคนรักชื่อวิทย์มาในสมัยวัยรุ่น แต่แล้วก็ถูกชายหนุ่มหักอกไปมีคนรักใหม่ ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา หล่อนจึงครองตัวเป็นสาวโสดจนเข้าสู่วัยกลางคนในปัจจุบัน

ในขณะที่ปรียากมล น้องสาวของเธอเอง ก็สร้างความหนักใจไม่แพ้กันเลย ปรียากมล ได้มาพักอยู่กับเปรมจิต เธอเป็นเด็กสาวแสนสวย แต่แทนที่จะสนใจเพศตรงข้าม ปรียากมล กลับไปติดใจครูสอนนาฎศิลป์ที่ตนเคยไปเรียนพิเศษด้วย ชื่อเสาวพรรณ

เสาวพรรณเป็นสาวใหญ่ที่ผ่านการมีสามีมาแล้ว และมีลูกติดมาหนึ่งคน หล่อนมีปัญหากับสามีเก่าที่ติดการพนันจนต้องเลิกรากันไป ด้วยความสวยน่ารักและยังพูดจาอ่อนหวาน ยิ่งทำให้ปรียากมลคลั่งไคล้ลุ่มหลง เมื่อเสาวพรรณแสร้งออกปากว่ามีปัญหาเรื่องหนี้สิน ปรียากมลก็พยายามหาเงินมาช่วยเหลือครูเสาวพรรณ โดยไม่คิดถึงเหตุผลใดๆ ทั้งสิ้น แม้ว่าทั้งแม่และพี่สาวจะพยายามทัดทานสักเพียงใดก็ตาม

เสาวพรรณเองไม่ได้รักใคร่ปรียากมลอย่างคนชอบเพศเดียวกันเลย แต่หล่อนพยายามหว่านเสน่ห์เพื่อหลอกใช้เด็กสาวให้ช่วยเหลือด้านการเงินให้ตัวเอง ในขณะเดียวกันก็รู้มาว่า สันธาน น้องชายตัวแสบที่เพิ่งมาอาศัยกับหล่อน มีท่าทีชอบพอปรียากมลอยู่ จึงพาพยายามหาทางยุยงให้เขาจีบปรียากมล เพราะรู้ว่าอีกฝ่ายมีฐานะดี จะได้ทำให้สันธานสบายไปตลอดชาติ

สันธานพยายาทำทุกวิถีทาง ทั้งเอาอกเอาใจ หรือแม้แต่บอกรักหล่อน ด้วยความร่วมมือของครูเสาวพรรณ แต่ปรียากมลก็ไม่สนใจ เด็กสาวหลงคิดแต่ว่าตนเองรักครูเสาวพรรณเพียงคนเดียว แต่ก็ยอมทำดีกับสันธาน เพราะเห็นว่าเขาเป็นน้องชายของครูสาวที่หล่อนหลงรัก

ข้างบ้านของปรียากมลมีหนุ่มนักศึกษาสี่คนมาพักรวมกัน หนึ่งในนั้นคือระเด่น ลูกชายผู้พิพากษาจังหวัดทางใต้ เขาประทับใจปรียากมลตั้งแต่แรกเห็น เปรมจิตเองรู้จักชายหนุ่มทั้งสี่คนและเห็นว่านิสัยดี เมื่อตอนที่มารดาเธอป่วยและจำเป็นต้องไปโรงพยาบาล จึงขอให้ระเด่นมาช่วยดูแลบ้านแทน เขาจึงรู้ความจริงว่าปรียากมลแอบชอบครูสาวของตัวเอง แต่กระนั้นก็ไม่ได้ทำให้ความรู้สึกดีๆ ที่มีต่อปรียากมลเปลี่ยนไป ในขณะที่อัศวินี นักศึกษาสาวอีกคนหนึ่ง ก็แอบชอบระเด่นอยู่เช่นเดียวกัน

ที่มหาวิทยาลัยของปรียากมล มีการแสดงละครการกุศล และติดต่อให้โชติช่วง เดือนคณะ มาแสดงละครเป็นพระเอก ความหล่อเหลาของโชติช่วงกระทบใจของครูเสาวพรรณที่แวะมาหาปรียากมลโดยบังเอิญ หล่อนเองก็ผ่านผู้ชายมาอย่างโชกโชนตั้งแต่วัยสาว จนกระทั่งมาพบสำเริง และแต่งงานกัน ก่อนที่จะแยกทางในภายหลัง และปรียากมลเข้ามาติดพัน แต่เสาวพรรณก็รู้ตัวเองดีว่าหล่อนชอบผู้ชาย ไม่ได้ชอบผู้หญิงด้วยกัน เพียงแต่แสดงความรักเพื่อให้ความหวังและหลอกใช้ปรียากมลเท่านั้น

เมื่อได้มาพบกับโชติช่วงที่ถูกตาถูกใจ ในขณะที่โชติช่วงเองแม้จะนึกว่าเสาวพรรณอายุมากกว่าหลายปี แต่หล่อนก็ยังมีรูปร่างยั่วยวน ซ้ำยังพร้อมจะเปิดโอกาสให้กับเขาอย่างไม่มีเงื่อนไข ทั้งสองแอบคบหากันเงียบๆ โดยปรียากมลไม่รู้ และเมื่อทั้งกลุ่มมีโอกาสเดินทางไปเที่ยวมาเลเซียด้วยกัน โดยมีระเด่นนำเที่ยวในคณะนั้นเอง ทำให้หญิงชายทั้งสองคนได้โอกาสที่จะพลอดรักและมีความสัมพันธ์สวาทกันขึ้น ครั้งนี้เองที่ปรียากมลได้มาแอบเห็น และรับรู้ว่าครูเสาวพรรณคิดกับตนเพียงแค่ไหน

ปรียากมลเสียใจ และเดินตากฝนที่กระหน่ำลงมาอย่างหนักจนกระทั่งไม่สบาย โชคดีที่ระเด่นรีบตามมาพบและช่วยปฐมพยาบาลเด็กสาวจนกระทั่งอาการดีขึ้น โดยที่ทั้งโชติช่วงและเสาวพรรณไม่รู้สาเหตุนั้น ปรียากมลเริ่มมองระเด่นด้วยความซาบซึ้งใจ และมองเห็นความรักที่เขามีให้หล่อน เป็นครั้งแรกที่เด็กสาวพยายามถามตนเองว่าความรู้สึกคลั่งใคล้ต่อครูเสาวพรรณนั้นเป็นความรักอย่างหญิงรักหญิง หรือเป็นแค่ความลุ่มหลง ไม่ต่างกับเด็กน้อยที่ติดผู้ใหญ่สักคนที่คอยตามใจและพะเน้าพะนอตัวเอง มาตั้งแต่เป็นสาวน้อยแรกรุ่น?

ภาพครูเสาวพรรณเริงรักกับโชติช่วงติดตาปรียากมลอยู่จนทุกวันนี้ หล่อนเกิดความรู้สึกขยะแขยงรังเกียจ และสะพรึงกลัวอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

หล่อนตาบอดเสียนาน หลงคิดว่าครูเสาวพรรณมอบความรักที่แท้จริงให้หล่อน ดังนั้นจึงทุ่มเทความรักทั้งหมดให้กับครู ประกอบทั้งครูเสาวพรรณช่างเอาอกเอาใจ พะเน้าพะนอ คอยป้อยอแต่คำหวาน ทำให้ปรียากมลหลงรักครูเสาวพรรณมาก ในทำนองตรงกันข้าม หล่อนรักครูมากแค่ไหน ก็ให้นึกรังเกียจเพื่อนต่างเพศมากขึ้นเพียงนั้น เพราะหล่อนคิดเข้าใจเอาเองว่า ผู้ชายทุกคนคงเลวร้ายเหมือนกันทั้งหมดดังที่ครูเสาวพรรณเคยบอก

ครั้นบัดนี้ ฟ้าเริ่มใสสำหรับหล่อน มโนนึกทั้งปวงได้สว่างวาบขึ้นในความรู้สึก หล่อนจะยังต้องพึ่งพาความรักความเอาอกเอาใจจากผู้หญิงที่เสแสร้งอย่างเสาวพรรณอีกต่อไปทำไมกันเล่า

เรื่อง : รักที่หลุดลอย

ผู้เขียน : ลักษณ์ โรจนา

สำนักพิมพ์ : รวมสาส์น

ปีที่พิมพ์ : 2515

สองเล่มจบ

และความรู้สึกเช่นนั้นเอง ยิ่งทำให้หล่อนเพิ่มความนับถือน้ำใจชายหนุ่มอย่างระเด่นมากขึ้น จนกลายเป็นความเข้าอกเข้าใจกัน ในเวลาต่อมา

ครูเสาวพรรณเข้าใจว่าเสน่ห์ทางเพศของหล่อนจะสามารถปรนเปรอโชติช่วงจนเขาตัดสินใจขอหล่อนแต่งงานในที่สุดได้ โดยเฉพาะเมื่อเวลาอยู่ด้วยกัน เขาจะพร่ำเพ้อว่าปรารถนาหล่อนมากเหลือเกิน แต่แล้วเมื่อกลับมากรุงเทพฯ มารดาของเขาก็ได้จัดหาผู้หญิงที่เหมาะสมเอาไว้ให้แต่แรก โชติช่วงก็ต่อต้าน แต่เมื่อเขามีโอกาสได้พบกับรุ้งเพชร สาวน้อยในวัยเดียวกัน ที่มีเสน่ห์และความสาวเหนือกว่าครูเสาวพรรณ รวมถึงสภาพแวดล้อมของบ้านในชุมชนแออัดที่เขามีโอกาสไปพบกับหล่อน ทำให้โชติช่วงสลัดเสาวพรรณทิ้งไปได้อย่างไม่ไยดีอีกต่อไป

สันธาน น้องชายของเสาวพรรณ โดนจับติดคุกจากการเล่นพนัน และหนี สุดท้ายถูกฆ่าตาย หล่อนต้องการเงินมาใช้ ทำให้เสาวพรรณบากหน้าไปหาปรียากมลอีกครั้ง ด้วยความหวังว่า เสน่ห์ของหล่อนจะมัดใจเด็กสาวอ่อนต่อโลกย์คนนี้ได้อีกครั้ง หากบัดนี้ ปรียากมลตาสว่างแล้ว หล่อนมองเห็นเสาวพรรณในอีกแบบหนึ่ง ที่ไม่ใช่ความรักความศรัทธาเหมือนเดิม โดยเฉพาะเมื่อหล่อนมีระเด่นอยู่เคียงข้างปรียากมล ตัดครูเสาวพรรณออกไปจากชีวิตอย่างง่ายดาย โดยไม่มีอะไรมาติดค้างใจอีกต่อไป

ปนัดดาคุยกับเปรมจิต เพื่อขอร้องให้เขาแต่งงานกับสินาด สามีหล่อน และมาดูแลเด็กๆแทนในอนาคต แต่เปรมจิตปฏิเสธ และเมื่อหมอสุพจน์มาดูแลคุณปรุงมารดาของเธอ ความจริงทั้งหมดจึงเปิดเผยว่าปนัดดาเข้าใจผิดไปเอง หล่อนแอบได้ยินหมอสุพจน์คุยกับผู้ช่วยของเขา แต่คนไข้ที่เป็นมะเร็งปอดคนนั้นคือผู้ป่วยอีกเคสหนึ่ง ซึ่งไม่ใช่หล่อนแม้แต่น้อย ความเข้าใจที่ปรากฏชัดเจน ทำให้ปนัดดาคลายความทุกข์ใจ และยิ่งรักกับสินาดมากขึ้น ความรักที่คิดว่าจะหลุดลอยไปพร้อมกับความตายของหล่อนได้กลับคืนมาอีกครั้ง อย่างหวานชื่นยิ่งกว่าเดิม

ในขณะที่ระเด่นเองก็วางแผนจะเดินทางไปเรียนต่อต่างประเทศ และได้สัญญากับปรียากมลว่าเขาจะรอหล่อนเสมอ จะคอยซึ่งกันและกัน

“นะไปเมืองนอกด้วยกัน”

“ไม่”

“ไปเถอะ ไปแต่งงานกันที่โน่น ผมจะได้หายหนาว”

เขาจบประโยคด้วยนัยน์ตาเป็นประกาย

“เด่นไปเถอะค่ะ”

หล่อนกล่าวน้ำเสียงอ่อนหวาน ขณะตาประสานตา ปรียากมลยื่นมือทั้งสองของหล่อนออกไปให้เขา ระเด่นรับมือมาจับไว้ แล้วไม่ยอมปล่อย

“ไปเถอะค่ะเด่น เพื่ออนาคต มลจะรอ รักของเราจะ “หลุดลอย” ไปเพียงแต่กายเท่านั้น ส่วนใจของมล… จะมีแต่เด่น ตลอดปรียากมลกล่าว น้ำเสียงมั่นคงจนระเด่นเกิดความสบายใจ เขาก้มลงจุมพิตนิ้วมือของปรียากมลทีละนิ้ว อย่างทะนุถนอม

 จบบริบูรณ์…