จอมขวัญ

บรรณาภิรมย์ โดย หมอกมุงเมือง คอลัมน์ที่อ่านเอาขอมอบความรื่นรมย์ให้กับผู้อ่านด้วยภาพปกสวยๆ และเนื้อเรื่องในแบบต่างๆ ของนักเขียนชั้นครูที่เคยผ่านมือ ผ่านตาและผ่านใจ เพื่อให้ทุกคนได้ร่วมรำลึกถึงผลงานของนักเขียนแต่ละท่านให้พอหายคิดถึงแม้เวลาจะผ่านไปแล้วเนิ่นนาน ภาพและตัวอักษรจะปรากฏให้เห็นอีกครั้งในยุคของการอ่านออนไลน์

รื่นรมย์ ฤดี เป็นอีกนามปากกาหนึ่ง ของอุปถัมภ์ กองแก้ว สำหรับในนามปากกานี้ เท่าที่ผมเห็น น่าจะมีผลงานออกมาเพียงสองเรื่อง คือ วิหคเหิร และ จอมขวัญ นอกจากนี้ท่านยังมีนามปากกาอื่น เช่น วลี รัตนา สำหรับเขียนแนวสารนิยายจากบุคคลในประวัติศาสตร์จีน เช่น หยางกุ้ยเฟย เป็นต้น

อุปถัมภ์ กองแก้ว หรือชื่อจริงคือ คุณอุปถัมภ์ จันทรศกุนต์ ท่านเป็นนักเขียนรุ่นครู และได้รับรางวัลนราธิป จากสมาคมนักเขียนแห่งประเทศไทยในปี พ.ศ.2552 โดยเริ่มต้นผลงานจากเรื่องสั้นเมื่ออายุเพียงยี่สิบเศษ สมัยที่ท่านเป็นครูอยู่ที่จังหวัดตาก ในช่วงปี พ.ศ.2501 ก่อนจะมาเริ่มต้นเขียนนวนิยาย โดยมีผลงานเรื่องแรกคือ ขวัญคืน ในนิตยสารดรุณี ตามมาด้วย วิมานชีวิต และ เจ้าการะเวก ที่ผมเคยเขียนถึงในบรรณาภิรมย์ ไปก่อนหน้านี้เป็นผลงานลำดับที่สาม ก่อนที่ท่านจะมีผลงานนวนิยายอันโดดเด่นเป็นที่รู้จักกันดีอย่าง ระเบียงรัก มงกุฎฟาง (เป็นเรื่องที่ท่านรักมากที่สุด) ตลาดอารมณ์ และ มัจจุราชสีน้ำผึ้งเป็นต้น

จากบทความในคอลัมน์ ลิ้นชักความทรงจำ ของคุณยูร กมลเสรีรัตน์ ได้เขียนเล่ารายละเอียดไว้อย่างน่าสนใจยิ่งว่า

ยิ่งเมื่อนวนิยายเรื่อง “มัจจุราชสีน้ำผึ้ง” ได้รับการสร้างเป็นภาพยนตร์ครั้งแรก ประชันบทบาทระหว่างคู่พระ-คู่นางคือ สมบัติ เมทะนี กับพิสมัย วิไลศักดิ์ เข้าฉายที่โรงภาพยนตร์ที่มีชื่อเสียงในสมัยนั้นคือ แมคเคนน่า ส่งให้นวนิยายเรื่องนี้โด่งดังยิ่งขึ้น ทำให้นวนิยายเรื่องนี้ขจรขจายในหมู่คนอ่าน

 “เรื่องมันไม่ได้มีอะไรมากหรอก  พี่เขียนตอนนั้นอายุยังน้อยมาก ซักยี่สิบกว่า ๆ  เขียนตามประสาเด็ก  คนสมัยนั้นเขาก็ชอบเรื่องหวานแหววกัน  ก็เลยดังขึ้นมา”อุปถัมภ์ กองแก้วพูดประโยคนี้กับผมกว่า 10 มาแล้ว

 แม้เธอจะออกตัวว่าเขียนตามวัยและยุคสมัย  แต่ความดังของนวนิยายเรื่องนี้ ทำให้คนอ่านจำชื่อนางเอกของเรื่องด้วยความตราตรึงใจ  จนกระทั่งนำไปตั้งชื่อลูกสาวว่า “รจนาไฉน”

 เรื่องบังเอิญอย่างเหลือเชื่อก็คือ รจนาไฉนในชีวิตจริง เป็นเลขาฯของบริษัททีวีซีนที่ไปติดต่อขอเช่าลิขสิทธิ์นวนิยายเรื่องนี้กับอุปถัมภ์   กองแก้ว เพื่อนำไปสร้างเป็นละครโทรทัศน์ช่อง 3

 “แม่ของเขาชอบนวนิยายเรื่องนี้มาก ก็เลยเอาไปตั้งชื่อลูกสาวว่า รจนาไฉน”อุปถัมภ์ กองแก้วเฉลยให้ฟังระคนยิ้ม

คุณอุปถัมภ์ กองแก้วมีผลงานนวนิยายต่อเนื่องยาวนาน หลายเรื่องนำไปสร้างเป็นละครโทรทัศน์ และภาพยนตร์ที่ประสบความสำเร็จเป็นจำนวนมาก สำหรับ จอมขวัญ จัดเป็นนวนิยายรักในแนวพ่อแง่ แม่งอน ซึ่งเป็นแนวที่นักอ่านหลายท่านคุ้นเคยกันเป็นอย่างดี

เรื่อง : จอมขวัญ

ผู้เขียน : รื่นรมย์ ฤดี

สำนักพิมพ์ : รวมสาส์น

ปีที่พิมพ์ : 2524

เล่มเดียวจบ

เรื่องราวบอกเล่าถึงชีวิตของสาวน้อยนำพรหรือวุ้น เด็กสาวแสนสวยจากนครสวรรค์ ที่ตัดสินใจหนีออกจากบ้าน มายังกรุงเทพ เมืองฟ้าอมร แห่งนี้ เพื่อมาหา ธนิต ชายหนุ่มผู้เป็นลูกผู้พี่ที่คุ้นเคยกันมาก่อน

นำพรเพิ่งรู้ความจริงว่า เธอไม่ใช่ลูกที่แท้จริงของครอบครัว หากเป็นเด็กที่ถูกเก็บมาเลี้ยงตั้งแต่ยังแบเบาะ และเมื่อได้รับการดูถูกจากคนในบ้าน อารมณ์เด็กสาวที่อ่อนไหว คับแค้นใจ ทำให้ถือโอกาส หนีออกมา และที่พึ่งเดียว ที่เด็กสาวนึกถึงก็ธนิต นั่นเอง

ธนิต แยกตัวออกมาจากบ้านของเขาเอง มาอาศัยเช่าบ้านพักอยู่ร่วมกับเพื่อนสนิทคือ ลาน เพราะอึดอัดกับการอยู่ร่วมกับพี่สาว คือนวลน้อย ที่ทำร้านเสริมสวย และมีเบื้องหลังเป็นเอเยนต์ส่งผู้หญิงออกขายบริการ เขากับลาน เป็นเพื่อนสนิท ที่ใช้ชีวิตหนุ่มเสเพล อย่างเต็มที่ แต่เมื่อสาวน้อยนำพร เข้ามาอาศัยอยู่ด้วย ก็ทำให้สองหนุ่มโสดต้องเปลี่ยนแปลงตัวเองใหม่  โดยเฉพาะลาน ที่แอบพึงพอใจต่อสาวน้อยนำพร โดยที่เธอเองก็ไม่รู้ตัว

++++++++++++++++++++++

ความรู้สึกดีๆของลาน ที่มีต่อวุ้น หรือนำพร ตกอยู่ในสายตาริษยา ของ นวลน้อย เมื่อหล่อนแวะมาหา น้องชาย นวลน้อย เอง เคยมีความสัมพันธ์กับลานมาก่อน แต่ทุกอย่างก็เป็นไปด้วยความสนุกทางเพศรส เช่นเดียวกับที่เธอเอง ก็ยังมีความสัมพันธ์กับชายคนอื่นๆ โดยเฉพาะประสิทธิ์ศักดิ์ชู้รักของหล่อน ที่ไม่ต่างกับเป็นหุ้นส่วนทางธุรกิจ ในการจัดหาผู้หญิงไปบำเรอกาม ผู้ซื้อบริการทั้งหลาย

นวลน้อยรู้มาตลอดว่า วุ้น ไม่ได้เป็นลูกแท้ๆ ของญาติเธอ และยิ่งเห็นลาน ให้ความสนใจวุ้นเป็นพิเศษ เธอจึงพยายามหาทาง ให้วุ้นออกจากบ้านเช่าของธนิต มาอยู่ที่ร้านเสริมสวยของตัวเอง ด้วยเหตุผลและข้อชักชวนต่างๆ วุ้นเองเป็นเด็กฉลาด รู้เท่าทันเจตนาของ นวลน้อย แต่ปมด้อยของเด็กสาวที่ขาดความรัก และน้อยใจต่อท่าทีของลาน ทำให้เธอตัดสินใจ ออกมาที่ร้านแห่งนั้น

ที่นั่น วุ้นมีโอกาสพบ เพื่อนใหม่ อย่างนงเยาว์ เด็กสาวรุ่นน้อง และความสวยของวุ้นนั่นเอง ที่ทำให้ประสิทธิ์ศักดิ์ สนใจ แต่ก็ติดขัดเพราะมีนวลน้อยอยู่ด้วย ขณะที่นวลน้อยเอง ก็หมายสูงไปกว่านั้น หล่อนอยากจะ “ขาย” วุ้น ให้ไปกับ ผู้การองอาจ นายทหารหนุ่มใหญ่ที่ไม่เคยลงเอยกับผู้หญิงคนไหนสักคนเดียว

++++++++++++++++++++++

องอาจ เองผ่านอิสตรีมามากหน้าหลายตา และหลายคน เขาก็ติดต่อผ่านบริการของนวลน้อย ตราบจนเมื่อพบวุ้นครั้งแรก ทำให้เขาทึ่งในความสวย และความฉลาดของเด็กสาว ที่สามารถเอาตัวรอดจากเล่ห์กลของเขาได้ จนเขาเกิดความประทับใจ และกลายเป็นความรัก ที่ต้องการจะแต่งงานกับวุ้น ขณะที่วุ้นเอง ก็พยายามปฏิเสธ เด็กสาวเริ่มรู้หัวใจตัวเองดีแล้ว ว่าตนมีความรักให้กับ ลาน เพียงคนเดียว แต่ลานเองนั่นต่างหาก ที่ไม่ยอมแสดงความรู้สึกจากหัวใจออกมา

เหตุการณ์ยิ่งเลวร้ายมากขึ้น เมื่อนวลน้อย วางแผนมอมเหล้าและใส่ยาลงไป ให้วุ้นกิน เพื่อให้ตกเป็นของ ประสิทธิ์ชัย แต่ลาน และธนิต เข้ามาช่วยเอาไว้ ในขณะที่เด็กสาวกำลังจะพลาดท่าเสียที ประสิทธิ์ชัย ลานพาวุ้นมาพักที่บ้านของเขา และด้วยจังหวะเวลานั้นเอง ที่เขาลืมตัว เขาและวุ้นตกเป็นของกันและกันในที่สุด

แต่วุ้น และลานก็หาได้ลงเอยด้วยกันไม่ เพราะต่างยังมีทิฐิ และความรู้สึกแห่งอคติเป็นปราการขนาดใหญ่ขวางกั้นเอาไว้ ลานไม่กล้าแสดงความรู้สึกที่แท้จริงที่มีต่อเด็กสาวที่เขาหลงรัก ขณะที่วุ้นเองก็น้อยใจ ต่อท่าทีของลาน สิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างเขาและเธอ เหมือนกับไม่ใช่ความรัก แต่เป็นเพียงแค่ความผิดพลาด!

+++++++++++++++++++

จนธนิต และเพื่อนๆของเขานั่นแหละ ต้องหาทางช่วยเหลือ ปรับความเข้าใจและทำให้ความรักของสองหนุ่มสาว ได้ลงเอยกันอย่างมีความสุขในที่สุด

นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายในแนวชีวิตรัก เล่มเล็กๆไม่กี่ตอนจบ และเป็นอีกหนึ่งในผลงานของอุปถัมภ์ กองแก้ว ที่เขียนขึ้นในนามปากกาใหม่ของท่าน รื่นรมย์ ฤดี สมกับเนื้อเรื่องในนิยายเล่มนี้เลยทีเดียวครับ