ทิพย์สุรีย์

บรรณาภิรมย์ โดย หมอกมุงเมือง คอลัมน์ที่อ่านเอาขอมอบความรื่นรมย์ให้กับผู้อ่านด้วยภาพปกสวยๆ และเนื้อเรื่องในแบบต่างๆ ของนักเขียนชั้นครูที่เคยผ่านมือ ผ่านตาและผ่านใจ เพื่อให้ทุกคนได้ร่วมรำลึกถึงผลงานของนักเขียนแต่ละท่านให้พอหายคิดถึงแม้เวลาจะผ่านไปแล้วเนิ่นนาน ภาพและตัวอักษรจะปรากฏให้เห็นอีกครั้งในยุคของการอ่านออนไลน์

**************************** 

ทิพย์สุรีย์ เป็นหนังสือรวมเรื่องสั้นจำนวน 14 เรื่อง ของ สุวัฒน์ วรดิลก หรือที่รู้จักกันดีในนามปากกา ‘รพีพร’ นั่นเอง โดยมี ทิพย์สุรีย์ เป็นเรื่องสั้นขนาดยาว อยู่ในลำดับแรก และได้นำมารวมเล่มกับสำนักพิมพ์เปิดใหม่ในเวลานั้น คือนันทวัน ซึ่งเป็นสำนักพิมพ์ของ ศักดิ์เกษม หุตาคม หรือ ‘อิงอร’ นักเขียนนวนิยายรุ่นครูเช่นเดียวกัน โดยที่อิงอรเองก็ได้ให้เกียรติเขียนคำนำเอาไว้ในหนังสือเล่มนี้อีกด้วย

สุวัฒน์ วรดิลก ได้บอกเล่าที่มาอันเป็นแรงบันดาลใจของการเขียนทิพย์สุรีย์ไว้ว่า ท่านประทับใจชีวิตวัยเยาว์ที่อาศัยอยู่ ในดินแดนจังหวัดตรัง ภาคใต้ของประเทศไทย

สำหรับภาพปกนั้น คือภาพของดาราคู่ขวัญจากเรื่อง นิทรา สายัณห์ ของอิงอรนั่นเอง ก็คือ คุณรัตนาภรณ์ อินทรกำแหง และ คุณสมบัติ คงจำเนียร ในบทเอื้อมพรและสายัณห์ ตัวเอกในละครเรื่องนี้

ทิพย์สุรีย์ เป็นเรื่องราวในแนวลึกลับระทึกขวัญที่ดำเนินเรื่องผ่านเหตุการณ์สองช่วงเวลา มีความน่าสนใจ ในการนำเสนออยู่ไม่น้อยเลยทีเดียว เปิดฉากแรกด้วยการเดินทางของชายหนุ่มปริศนาคนหนึ่งที่เดินทางมายัง คฤหาสน์ทิพย์สุรีย์ และได้เผชิญหน้ากับหญิงชราผู้ดูแลคฤหาสน์แห่งนี้ แต่แรก หญิงชราไม่ยอมให้ชายแปลกหน้าเข้ามา ตราบจนกระทั่งเขาบอกว่าเขาคือลูกชายคนเดียวของ ‘แวววิมล’ และด้วยชื่อนั้นเอง ที่ทำให้ยายลำดวน ผู้ดูแลคฤหาสน์ทิพย์สุรีย์ ยอมเปิดประตูให้เขาก้าวเข้ามา

และจากนั้นเรื่องราวก็พาเราย้อนกลับไปในห้วงเวลาแห่งอดีต อันเป็นที่มาแห่งคฤหาสน์ทิพย์สุรีย์อันโอ่อ่าโอฬาร แห่งเมืองตรังแดนใต้แห่งนี้

เมื่อสุรีย์ มหาเศรษฐีแดนใต้ เชื้อสายจีน ได้เข้ามาตั้งรกรากและทำกิจการค้าต่างๆ จนร่ำรวย เขาหลงรักสาวน้อยทิพย์ โดยหวังว่าจะสู่ขอเธอมาเป็นคู่ครอง แต่แล้วทิพย์ ก็เลือกที่จะไปแต่งงานกับขุนบรรหารราชกิจ ชายหนุ่มฐานะยากจนที่เธอรัก จนกระทั่งต่างมีลูกชายด้วยกันหนึ่งคน คือ ทิว

เมื่อไม่สมรัก จึงเกิดความพยาบาทคั่งแค้น เขาจึงให้คนบุกเข้าไปทำร้ายครอบครัวของขุนบรรหาร โดยการสร้างสถานการณ์เหมือนกับเกิดการก่อจลาจลของกลุ่มอั้งยี่ในเวลานั้น

ขุนบรรหารถูกสังหารอย่างเหี้ยมโหดจนเสียชีวิต และทุกคนก็เข้าใจว่าทิพย์และลูกชาย ถูกพวกอั้งยี่จับตัวไปสังหารจนหมดสิ้นไปแล้ว

แต่ความจริงแล้ว หญิงสาวยังมีชีวิตอยู่ แต่ถูกนำตัวมาขังไว้ที่คฤหาสน์ที่สุรีย์สร้างขึ้นเป็นอนุสรณ์ของความรักของเขากับทิพย์ และตั้งชื่อไว้ว่า ‘ทิพย์สุรีย์’ แต่ทว่า ท้ายที่สุดเขาก็หาได้รับความรักจากเธอไม่ ทิพย์เสียชีวิตไปหลังจากนั้น ทิ้งไว้แต่เพียงบุตรชายกำพร้าคือทิว ที่ต้องอาศัยอยู่ภายใต้ร่มเงาคฤหาสน์แห่งนี้อย่างทุกข์ระทม

ด้วยความรักต่อทิพย์ ทำให้สุรีย์นำศพของหญิงสาวไปบรรจุไว้ในโลงแก้ว แล้วนำไปไว้ในห้องบนยอดหอคอยของคฤหาสน์ทิพย์สุรีย์ โดยที่เขาจะขึ้นไปอยู่เคียงข้างศพของเธอบนนั้นอยู่เสมอ

ทิวไม่เคยรู้เรื่องที่สุรีย์เป็นคนสังหารพ่อของเขามาก่อน เขาจึงให้ความเคารพนับถือและเกรงใจต่อสุรีย์เป็นอย่างยิ่งแม้ว่าอีกฝ่ายจะไม่เคยเลี้ยงดูเขาอย่างรักใคร่ไยดี  มีแต่เพียงนางเจิด คนรับใช้ที่คอยดูแลทิวมาตั้งแต่เด็กแทนแม่ทิพย์ที่เสียชีวิตไปแล้ว

แต่อย่างใดก็ตาม ภายหลังสุรีย์เองก็ได้แต่งงานใหม่กับนางอัมพวัน และมีลูกสองคน เป็นชายและหญิงคือสุรัตน์และสีชมภู ภายหลังอัมพวันก็เสียชีวิตลง และสุรีย์ก็ครองตัวเป็นพ่อม่ายเช่นนั้นมาโดยตลอด ทุกวันเขาจะขึ้นไปยังยอดหอคอยที่บรรจุศพของทิพย์ในโลงแก้ว และตั้งความหวังว่า เมื่อเสียชีวิตลง ก็จะสร้างโลงแก้วสำหรับตัวเองเอาไว้เคียงข้างเธอเช่นกัน

แม้ว่าในโลกนี้ เขาจะไม่สมหวังในรักกับทิพย์ แต่หวังว่าชาติภพหน้าเขาจะได้สมปรารถนาในความรักกับเธอ!

สำหรับทิวและสีชมภูนั้น ด้วยความใกล้ชิดแต่วัยเยาว์ ทำให้เมื่อเติบโตเป็นหนุ่มสาวจึงเกิดความรักต่อกัน และตั้งความปรารถนาที่จะไปใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันในอนาคต

หากในเวลาต่อมา ทิวก็ฝันเห็นมารดาของตนลุกจากโลงแก้วออกมาหา และเต็มไปด้วยความทุกข์ระทม จนทำให้เขานำเรื่องนี้ไปบอกนางเจิด หญิงรับใช้คนเก่าแก่ภายในบ้านทิพย์สุรีย์ ที่รู้เรื่องในอดีตทั้งหมด ความกลัวว่าวิญญาณของทิพย์ยังไม่ไปผุดไปเกิด จึงเผลอปริปากเล่าความจริงทั้งหมดออกมา และนั่นเองทำให้ทิวโกรธแค้นสุรีย์อย่างหนัก เขาบุกขึ้นไปถึงยอดหอคอยที่สุรีย์อยู่กับศพแม่ทิพย์ในครอบแก้ว และมีเรื่องปะทะกันรุนแรง สุรีย์ตัดสินใจยิงไหล่ของทิวจนบาดเจ็บ โชคดีที่นางเจิดมาห้ามไว้ได้ทัน และพาทิวไปรักษาตัว ทิวผูกพยาบาททั้งสีชมภู ที่เขาพาลคิดว่าเป็นสายเลือดของชายที่สังหารบิดาของเขาด้วย จนทำให้ความรักที่หวานชื่นของสองหนุ่มสาวต้องหักสะบั้นลง

เรื่อง : ทิพย์สุรีย์

ผู้เขียน : สุวัฒน์ วรดิลก

สำนักพิมพ์ : นันทวัน

ปีที่พิมพ์ : 2492

เล่มเดียวจบ

เมื่อสีชมภูมาปลอบใจ เพราะไม่รู้เรื่องมาก่อน ทำให้ทิวพลั้งมือทำร้ายหล่อน ด้วยความรู้สึกผิดในใจเขาจุ่มมือตัวเองลงในกองไฟ จนกลายเป็นมือพิการไปในที่สุด ก่อนจะหายตัวออกไปจากบ้านทิพย์สุรีย์

สีชมภูเศร้าโศกเสียใจจนล้มป่วยลง และโชคดีที่รอดชีวิตมาได้ สุรีย์จึงเปลี่ยนชื่อเธอใหม่ว่า ‘แวววิมล’ และหลังจากนั้นแวววิมลก็ได้แต่งงานไปกับหลวงฤทธารักษ์ และออกจากทิพย์สุรีย์ ไปใช้ชีวิตอยู่ที่พระนคร จนมีลูกชายหนึ่งคน ด้วยความรักที่เธอมีต่อทิวผู้สาบสูญ เธอจึงตั้งชื่อลูกชายคนนี้ว่าทิวเช่นเดียวกัน

และทิวหนุ่มน้อยผู้นี้นั่นเองที่เดินทางกลับมายังทิพย์สุรีย์ในวันนี้ เมื่อได้รับโทรเลขจากนางเจิดที่ส่งไปให้แวววิมลเรื่องจดหมายของทิวที่ส่งมายังนางเจิด ภายหลังจากสุรีย์และสุรัตน์ได้เสียชีวิตลงแล้ว และสุรีย์ได้มอบมรดก คือคฤหาสน์ทิพย์สุรีย์แห่งนี้ให้กับลูกสาวคนเดียวของเขา คือสีชมภู หรือแวววิมลนั่นเอง

ทิวหนุ่มน้อยจึงมีโอกาสได้อ่านจดหมาย แสดงความรู้สึกที่ทิวมีต่อแม่ของเขาอย่างดูดดื่มลึกซึ้ง และความรู้สึกผิดที่ได้ทำร้ายสีชมภูจนตัดสินใจเดินทางจากทิพย์สุรีย์ไป ทั้งที่ยังรักเธออยู่ไม่เสื่อมคลาย และเมื่อจดหมายฉบับนี้มาถึงมือนางเจิด นางก็ได้รับรู้ข่าวร้ายว่าทิวเสียชีวิตไปแล้ว เช่นเดียวกับที่ทิวน้อยก็ได้บอกกับนางเจิดเช่นกัน ว่ามารดาของเขา… แวววิมล ก็จากโลกนี้ไปแล้วเช่นกัน

เขาจึงเป็นทายาทคนเดียวที่จะมารับช่วงต่อของคฤหาสน์ทิพย์สุรีย์แห่งนี้

“แม่ทิพย์จากโลกไปด้วยความรัก ศพของแม่ทิพย์ ประเดิมทิพย์สุรีย์ เพื่อเป็นภาพหมายว่า เคหาสน์แห่งนี้ก่อตั้งขึ้นเพื่อความรักที่ไม่สมหวัง ถัดมาพ่อทิวของแม่สีชมภูก็ได้ยึดเอาทิพย์สุรีย์ เป็นที่ดำรงและตายของความมีชีวิต แต่ความรักของพ่อทิวไม่มีวันจะตายจากสีชมภูและทิพย์สุรีย์ แม้ทิวคนนี้จะยังเยาว์วัยปานใดก็ดี ยังไม่รู้แจ้งชัดถึงความรักและพิษร้ายของมัน แต่ทิวคนใหม่ มีเลือดของสีชมภู และมีวิญญาณของพ่อทิวคนแรก

จึงขอประกันแก่หัวใจของสองวิญญาณนักรักว่า ทิวคนนี้จะมีความรักครั้งใด กับผู้ใดขึ้นแล้วในชีวิต พึงรู้เถิดว่าทิวจะรักษารักนั้นให้มั่นคง ยืนยง และอมตะ เฉกเช่นรักที่แม่ทิพย์มีต่อพ่อขุนบรรหารฯ และเสมือนรักที่พ่อทิวและแม่สีชมภูมีต่อกัน

หากว่าเจตนาของทิวน้อยบริสุทธิ์และจริงดังคำปฏิญาณนั้นไซร้ ขอวิญญาณของแม่ทิพย์ และพ่อทิว บันดาลให้ทิวน้อยได้รับความรักที่สมหวัง หากว่ารักนั้นจะให้ความตายแก่ชีวิตเราก็ขอให้ความตายนั้นเกิดขึ้นพร้อมกัน เคียงกันอยู่ บนหอสูงแห่งทิพย์สุรีย์อย่าให้เหมือนการตายที่พลัดพราก ดังที่แม่ทิพย์กับพ่อขุนบรรหารฯ และพ่อทิว กับแม่สีชมภู…”

และแล้วจากบานหน้าต่างของหอคอยแห่งทิพย์สุรีย์นั้นเอง ที่มีสายลมพัดผ่านเข้ามา ผ่านกระทบเปลวเทียนจนวูบไหว จนมาสัมผัสกับผิวกายชายหนุ่มและนางเจิดหญิงชรา ราวกับการรับรู้ถึงแรงอธิษฐานของเขาแล้วในเวลานั้น!

ทิพย์สุรีย์ จึงเป็นนิยายแนวลึกลับในยุคนั้นที่น่าจะเป็นผลงานเรื่องแรกๆ ของ สุวัฒน์ วรดิลก ก่อนที่ท่านจะมีผลงานชิ้นเอกเกิดขึ้นในบรรณพิภพตามมา อย่าง ภูตพิศวาส ลูกทาส และเรื่องอื่นๆ อีกมากมาย