ในรอยพรหมลิขิต

บรรณาภิรมย์ โดย หมอกมุงเมือง คอลัมน์ที่อ่านเอาขอมอบความรื่นรมย์ให้กับผู้อ่านด้วยภาพปกสวยๆ และเนื้อเรื่องในแบบต่างๆ ของนักเขียนชั้นครูที่เคยผ่านมือ ผ่านตาและผ่านใจ เพื่อให้ทุกคนได้ร่วมรำลึกถึงผลงานของนักเขียนแต่ละท่านให้พอหายคิดถึงแม้เวลาจะผ่านไปแล้วเนิ่นนาน ภาพและตัวอักษรจะปรากฏให้เห็นอีกครั้งในยุคของการอ่านออนไลน์

ในรอยพรหมลิขิต เป็นนวนิยายชีวิตรักอีกเรื่องหนึ่งของ ส.คุปตาภา หรือ ฉลวย โรจนสโรช นักเขียนนวนิยายรุ่นครูผู้มีผลงานอย่าง ใต้บัญชาสวรรค์ หัวใจปรารถนา อาณาจักรใจ ฯลฯ สำหรับนวนิยายเรื่องนี้ก็เช่นกันที่ใช้ฉากหลังเป็นดินแดนภาคเหนืออันคุ้นเคย

เรื่องราวเริ่มต้น เมื่อปานใจ พยาบาลสาวผู้กำพร้ามารดา และมีป้าปราณีที่ไปทำงานใช้ชีวิตอยู่ที่ฮ่องกง ได้ถูก นายแพทย์ชัช ดาลุชา ท่านผู้อำนวยการโรงพยาบาล ติดต่อเธอมา ขอให้ไปช่วยทำงานเป็นพยาบาลดูแล เจ้าดิลก ซึ่งเป็นเด็กชายตัวน้อยและเป็นโรคไข้รูมาติกห์ ที่คุ้มของเจ้าพงษ์ลอ แห่งเมืองแพร่ ซึ่งเขาเป็นสหายและญาติห่างๆ ของท่านผู้อำนวยการ เนื่องจากเจ้าพงษ์ลอ ณ เมืองสรอง ต้องไปทำธุระต่างแดนเป็นเวลาถึงหนึ่งปี และภรรยาเขาก็เสียชีวิตไปแล้ว เหลือเพียง เจ้าดิลก ลูกชายเพียงคนเดียว ที่เจ็บป่วยด้วยโรคร้าย

ด้วยความที่เป็นเด็กกำพร้า และไม่มีใครต้องห่วงกังวล ทำให้ปานใจตัดสินใจรับปากด้วยสัญญาเป็นเวลาหนึ่งปี ที่คุ้มเจ้าพงษ์ลอนั่นเอง ที่ปานใจได้พบกับเจ้าแม่ มารดาของเจ้าพงษ์ลอ วิษณุ กับกเรนทร์ ผู้เป็นลูกพี่ลูกน้องของเจ้าพงษ์ลอ

++++++++++++++++++++

วิษณุเป็นชายหนุ่มรูปงาม อัธยาศัยดี ในขณะที่เจ้าพงษ์ลอ เป็นหนุ่มใหญ่ที่เคร่งขรึม เอาจริงเอาจังกว่า ส่วนกเรนทร์ เป็นลูกของผู้มีพระคุณต่อเจ้าแม่ และเสียชีวิตไป ทำให้ท่านต้องอุปการะกเรนทร์ ซึ่งบัดนี้เติบโตเป็นหญิงสาวที่สวยงาม หากมีท่าทีเป็นปรปักษ์ต่อเธออย่างเห็นได้ชัด

กเรนทร์พยายามจะเข้ามาดูแลเจ้าดิลก และครอบงำอีกฝ่ายให้เป็นพรรคพวกของตัวเอง แต่เจ้าพงษ์ลอไม่พอใจ โดยเฉพาะเมื่อกเรนทร์ยุยงให้เจ้าดิลกเกลียดชังปานใจตั้งแต่ยังไม่พบหน้า แต่สุดท้ายเมื่อได้เจอกันและรู้จักในอัธยาศัยของเธอ เจ้าดิลกก็กลายเป็นมาติดปานใจแทนกเรนทร์ แม้ว่าเจ้าแม่ของเจ้าพงษ์ลอจะให้ท้ายกเรนทร์สักเพียงใดก็ตาม คราวนี้ก็ไม่เป็นผลอีกต่อไป

เจ้าพงษ์ลอเดินทางไปจากคุ้มเวียงสรอง และฝากฝังปานใจให้ช่วยดูแลเจ้าดิลกด้วยความห่วงใยยิ่ง

++++++++++++++++++++++

วิษณุประทับใจความอ่อนโยนความน่ารักของปานใจ จนเกิดเป็นความรักขึ้นมา เขาตั้งใจจะแต่งงานกับหญิงสาว แต่ถูกเจ้าแม่และกเรนทร์ขัดขวาง ปานใจจึงรู้ว่าแท้จริงแล้วกเรนทร์แอบรักวิษณุมาตั้งแต่แรก ในขณะเดียวกันก็ไม่ต้องการให้เจ้าพงษ์ลอแต่งงานใหม่ เพราะตนเองก็หวังในมรดกของเจ้าพงษ์ลอ และรู้ว่าเจ้าดิลก ทายาทเจ้าพงษ์ลอ อ่อนแอ จึงพยายามจะกลั่นแกล้งอีกฝ่ายให้เจ็บป่วย ด้วยการพาไปเล่นขี่ม้าโลดโผนอยู่เสมอ ภายหลังปานใจเข้ามาทำหน้าที่พยาบาลและห้ามปราม ทำให้เธอไม่พอใจ และแกล้งผลักปานใจจนตกธารน้ำแม่กาหลงจนแทบเสียชีวิต แต่โชคดีที่วิษณุมาช่วยไว้ได้ทัน

กเรนทร์พยายามใส่ไฟยุแยงให้วิษณุกับปานใจแตกกัน เมื่อหมอวัฒนา หมอจากกรุงเทพฯ เดินทางมาเมืองแพร่ และคุ้นเคยกับปานใจ หญิงสาวจึงพาหมอหนุ่มเที่ยวด้วยอัธยาศัยไมตรี ทำให้ วิษณุหึงหวงโดยปราศจากเหตุผล และดื่มเหล้าเมามาย ท้ายสุด ด้วยแผนการของกเรนทร์ ทำให้ เขาพลาดท่าเสียที มีความสัมพันธ์กับหล่อน และท้ายที่สุดเมื่อเรื่องปรากฏออกมา ก็ทำให้วิษณุจำต้องแต่งงานกับกเรนทร์ไปในที่สุด

เรื่อง : ในรอยพรหมลิขิต

ผู้เขียน : ส.คุปตาภา

สำนักพิมพ์ : รวมสาส์น

ปีที่พิมพ์ : 2509

เล่มเดียวจบ

ปานใจเสียใจมาก แต่ก็หักห้ามความรู้สึกนั้น ครบหนึ่งปีที่หล่อนทำงานที่คุ้มเวียงสรอง พอดี และเจ้าพงษ์ลอก็กลับมา หล่อนลาออก และกลับมาทำงานที่กรุงเทพฯ อีกครั้ง โดยมีจิตตี เพื่อนรัก คอยปลอบใจและเตือนสติ

เขาโตพอที่จะตัดสินใจด้วยตัวเองแล้ว คนอื่นจะมีความหมายสำหรับเขาได้อย่างไร ปานใจ เมื่อเขาจะเป็นอ้อมอกที่เธอต้องพึ่งพิงในวันข้างหน้า เขาควรจะต้องเป็นคนแข็งแกร่งสักหน่อย ไม่ใช่คนที่จะโอนอ่อนยอมเชื่อฟังคนอื่นมากนัก มิฉะนั้นชีวิตของครอบครัวจะมีความสุขได้อย่างไร เขาจะเป็นใครก็ตามปานใจ ถ้าเขารักเธอจริง เขาไม่ควรจะเป็นคนอย่างนั้น เราตัดสินใจได้เลยว่า คนคนนั้นเป็นคนที่ใช้ไม่ได้อย่างยิ่ง เพราะเขาอาจจะไม่รักเธอพอ หรือเขาอาจจะเป็นคนอ่อนแอเกินไป

ที่กรุงเทพฯ ปานใจได้พบกับเจ้าพงษ์ลอ เขามาตามเธอให้กลับไปยังคุ้มเวียงสรองอีกครั้ง และให้บังเอิญ เมื่อป้าปราณีเดินทางกลับจากฮ่องกงเพื่อมาอยู่กับเธอเกิดรู้จักกับเจ้าพงษ์ลอพอดี เขาชวนเธอและป้าให้ขึ้นไปยังคุ้มเวียงสรองที่แพร่ ก่อนจะเดินทางกลับ

+++++++++++++++++++++

ที่เวียงสรองนั่นเอง วิษณุกำลังดื่มเหล้าจนเมามายด้วยความโศกเศร้า ทำให้กเรนทร์ยิ่งรู้สึกผิดหวัง เธอขับรถมารับเจ้าพงษ์ลอที่สถานีเด่นชัยแทนวิษณุ ในเวลาที่ฝนตกหนักจนประสบอุบัติเหตุ ต้องไปนอนโรงพยาบาล วิษณุทราบเรื่องและรีบไปเยี่ยม ด้วยความสำนึกผิดของทั้งคู่ ทำให้สามารถปรับความเข้าใจกันได้ในที่สุด วิษณุและกเรนทร์แต่งงานกัน ในขณะที่เจ้าพงษ์ลอเองก็เริ่มรู้สึกว่าตัวเขาผูกพันและประทับใจในตัวปานใจ จนต้องเดินทางกลับไปยังกรุงเทพฯ เพื่อพบเธออีก แต่เขาก็พบว่าเธอสนิทสนมกับหมอวัฒนามาก จนทำให้เจ้าพงษ์ลอไม่แน่ใจว่าปานใจรู้สึกอย่างไร

ในงานดนตรีลีลาศของโรงพยาบาล เมื่อเธอและเขาได้ลีลาศร่วมกัน เจ้าพงษ์ลอเผยความรู้สึกแท้จริงออกมา และรับรู้ว่าปานใจเองรู้สึกกับหมอวัฒนาเป็นเพียงแค่เพื่อนเช่นเดียวกับวิษณุ ทำให้เจ้าพงษ์ลอรู้สึกมีความหวังเกิดขึ้น แม้ว่าเขาจะรู้สึกผิดที่ก่อนหน้าเคยขัดขวางความรักระหว่างวิษณุกับปานใจ หากแต่ในตอนนั้นเขาเองก็ยังไม่มีความรู้สึกรักเธอเหมือนกับในเวลานี้

เจ้าดิลกช่วยเป็นเหมือนสื่อที่เชื่อมความผูกพันระหว่างเธอกับเจ้าพงษ์ลอ เมื่อเด็กชายเดินทางมาเยี่ยมปานใจด้วยความคิดถึง

++++++++++++++++++++

ป้าปราณีของปานใจเกิดเจ็บป่วยขึ้นมากะทันหัน ทำให้ปานใจหวั่นกลัว ในเวลานั้น ที่เจ้าพงษ์ลอและหมอชัชมาช่วยเหลือป้าของเธอเอาไว้ เจ้าพงษ์ลอยิ่งสงสารปานใจ จนทำให้เขาเผลอตัวสารภาพรัก และแสดงความรักความปรารถนาจากหัวใจออกมาต่อเธอ ในที่สุด ปานใจเองกำลังสับสนกับความรู้สึกของตัวเองที่มีต่อเจ้าพงษ์ลอ ในขณะที่ป้าปราณีเข้าใจความรักที่พงษ์ลอมีต่อหลานสาวของเธอ และสัญญากับเขาว่าจะช่วยปรับความเข้าใจให้กับทั้งสองหนุ่มสาว

++++++++++++++++++++

“เรื่องของชีวิตมันเป็นเรื่องพระพรหมลิขิต ฉันไม่ชอบที่จะใฝ่ฝัน”

“ไม่มีทางที่เราจะลิขิตตนเองหรือปานใจ ฉันเห็นจะไม่ยอมเป็นทาสพระพรหม” จิตตีพึมพำ

“ฉันว่าไม่มีทาง บางทีเราหวังจะให้เป็นอย่างนั้น มันก็กลับมาเป็นอย่างนี้ เธอนึกไปถึงเรื่องของเธอ ใครจะนึกว่าเธอจะไปพบวิษณุ และรักเขา และลงท้ายที่สุด ก็ทำให้เธอระหกระเหินจากเขามาจนได้…”

และแล้ว ในที่สุด ทั้งปานใจและเจ้าพงษ์ลอก็สามารถปรับความเข้าใจกัน และต่างก็รู้ว่ามีกันและกันอยู่ในหัวใจมาตั้งแต่แรก ในรอยแห่งพรหมลิขิตที่เธอไม่อาจฝืนรอยนั้นได้สำเร็จ

เพราะมีเจ้าพงษ์ลอ รอคอยเธออยู่ที่นั่น!