อาทิตย์สะบัดแสง

บรรณาภิรมย์ โดย หมอกมุงเมือง คอลัมน์ที่อ่านเอาขอมอบความรื่นรมย์ให้กับผู้อ่านด้วยภาพปกสวยๆ และเนื้อเรื่องในแบบต่างๆ ของนักเขียนชั้นครูที่เคยผ่านมือ ผ่านตาและผ่านใจ เพื่อให้ทุกคนได้ร่วมรำลึกถึงผลงานของนักเขียนแต่ละท่านให้พอหายคิดถึงแม้เวลาจะผ่านไปแล้วเนิ่นนาน ภาพและตัวอักษรจะปรากฏให้เห็นอีกครั้งในยุคของการอ่านออนไลน์

ธิตินัดดา คืออีกนามปากกาหนึ่ง ของ พร ธิติพัฒนพงศ์ หรือ ที่นักอ่านหลายท่านคุ้นเคย ในนามปากกา ภราดร ศักดา ผู้เขียนเสน่ห์นางงิ้ว กลิ่นแก้วตำหนักขาว หรือ นวนิยายอิงประวัติศาสตร์ แสงเพลิงที่เกริงทอ นั่นเอง สำหรับ นามปากกาธิตินัดดา ที่พบส่วนใหญ่จะเป็นแนวลึกลับ สยองขวัญ เช่น สองชีพวิญญาณเดียว พรายนางแก้ว ขุมทรัพย์สนธยา ปราสาทแสงจันทร์ พิณพระจันทร์ เป็นต้น หากสำหรับ อาทิตย์สะบัดแสง คือนวนิยาย ที่แกนหลักคือแนวอิงประวัติศาสตร์ สมัยกรุงศรีอยุธยา ผสมผสานกับแนวรักและเหนือธรรมชาติมาเป็นกระสาย อีกเรื่องหนึ่งที่มีความน่าสนใจ เมื่อเป็นเรื่องราวของบุคคลในประวัติศาสตร์ คือ ยามาดา นากามาซา หรือ ออกญาเสนาภิมุข

++++++++++++++++++++

นวนิยายไทย ที่เขียนเกี่ยวกับ ออกญาเสนาภิมุข เท่าที่ผมเห็น นอกจาก เรื่องนี้และสุริยาผยอง ที่เป็นเรื่องราวสืบเนื่องกันแล้ว ก็ยังมี เจ้าไล ของ อาจารย์คึกเดช กันตามระ และ ออกญา ของ กรกุณารี อีกเรื่องหนึ่ง สำหรับ อาทิตย์สะบัดแสง จะเป็นการดำเนินเรื่องผ่าน ออกหลวงมงคล และตัวละครพระเอกนางเอก ที่สมมติขึ้นในยุคสมัยนั้น ดังที่ ผู้เขียนได้อธิบายไว้ ในคำนำของเรื่อง ตอนหนึ่งว่า

การเขียนเรื่องนี้ ผู้เขียนใช้ช่วงเหตุการณ์ในพงศาวดาร โดยอาศัยจดหมายเหตุ “วันวลิต” เป็นแนวทาง แน่นอน การเขียนนิยายนั้น ย่อมทิ้งความสนุกสนานตื่นเต้นไม่ได้ เพราะความบันเทิงเหล่านี้เป็นหัวใจสำคัญ หากอ่านแล้ว ไม่มีรสชาติสนุกสนาน ใครเล่าจะมานั่งเสียเวลาอ่าน ในเรื่องนี้ จึงมีสิ่งผิดแปลกไปจากนิยายอิงพงศาวดารที่ท่านเคยอ่านมาแล้ว แต่สาระเนื้อหา ตลอดจนสถานที่สำคัญของเหตุการณ์อิงจากความเป็นจริงและสถานที่จริง

เรื่องราวของ ออกญาเสนาภิมุข หรือ นากามาซา ยามาดา ชาวญี่ปุ่นที่เข้ามารับราชการกับสมเด็จพระเจ้าทรงธรรม จนได้ดิบได้ดี เป็นถึงขุนนางชั้นผู้ใหญ่ เป็นเรื่องจริงทั้งสิ้น มิใช่ผู้เขียนๆขึ้นมาเองลอยๆ ยุคนั้นถือว่าเป็นยุคมืดที่สุดยุคหนึ่งของกรุงศรีอยุธยา พวกญี่ปุ่น นำโดยนายนากามาซา ยามาดา ผู้นี้เข้าครอบงำ แผ่อิทธิพลเหนือคนไทย แต่ก็ยังมีคนไทยที่รักชาติอีกกลุ่มหนึ่งซึ่งมีออกหลวงมงคลเป็นหัวหน้า รวมตัวกันต่อต้าน ทว่า ไม่อาจต้านไว้อยู่ เพราะมีคนไทยด้วยกัน ซึ่งมีอำนาจวาสนาอยู่ในขณะนั้น คอยให้ท้าย และเป็นเกราะกำบัง แต่สุดท้าย คนไทยผู้นี้ก็ถูกยามาดา แว้งกัดเอาภายหลัง จนต้องหาวิธีกำจัดให้ไปเป็นเจ้าเมืองนครศรีธรรมราช…

+++++++++++++++++++++

อาทิตย์สะบัดแสง จึงเริ่มต้นขึ้น ในห้วงเวลาที่แสงแห่งอาทิตย์อุทัยอันอำมหิต กำลังแผดรังสีอันเจิดจ้าร้อนแรงอยู่เหนือแผ่นดินสยาม ในยุคผลัดแผ่นดิน เมื่อสมเด็จพระเจ้าทรงธรรมเสด็จสวรรคต ออกญาศรีวรวงศ์เสนาบดี ร่วมมือกับ ยามาดา แอบแก้ไขกฎมณเฑียรบาล แทนที่จะให้องค์พระอนุชาของพระเจ้าทรงธรรมที่มีตำแหน่งมหาอุปราช ขึ้นครองราชย์สมบัติ ก็ให้พระเชษฐาธิราช โอรสองค์ใหญ่ที่ยังเยาว์ชันษา ขึ้นครองบัลลังก์แทน เพื่อที่ตนจะสามารถชักใยอยู่เบื้องหลังได้

เหตุการณ์นี้ทำให้ องค์มหาอุปราช ต้องเสด็จหนีราชภัยไปผนวชยังวัดแห่งหนึ่งที่เมืองเพชรบุรี โดยมี ออกหลวงมงคล เป็นข้ารับใช้ฝ่ายอุปราช ที่สัตย์ซื่อและจงรักภักดี ทำให้ยามาดา ต้องส่งนินจา สมุนของตน ไปลอบสังหาร ออกหลวงมงคลยังเรือนพักที่อยุธยา

+++++++++++++++++++++

สามขวัญ เป็นเด็กสาวที่ทั้งสวยและเก่งกล้าสามารถในการสู้รบ เป็นหลานสาวเพียงคนเดียวของออกหลวงมงคล หญิงสาวมีพลังจิตพิเศษ ในการสื่อสารกับบุรุษหนุ่มผู้หนึ่ง ที่ตนเองก็ยังไม่รู้จักแม้แต่ชื่อเสียงเรียงนาม หากเธอก็สามารถติดต่อกับเขาได้ทางภาพนิมิต

ตรัย คือ ชายหนุ่มผู้นั้น เขาอาศัยอยู่ยังแถบปราสารทนครหลวงริมแม่น้ำป่าสัก กับ นางทอง มารดา และ แก้ว น้องสาวต่างสายเลือด ที่ นางทอง อุ้มชูอุปการะ จนเติบโตมาพร้อมกัน ตรัย ได้รับการฝึกฝนจากปะขาวปิ่น ในเชิงรบ จนเก่งกล้า และฝึกพลังจิต จากแท่นศิลาพระจันทร์ลอย ที่เป็นแท่นหินมหัศจรรย์ลอยมาติดริมฝั่งปราสาทนครหลวง จนมีพลังจิตแก่กล้า รวมถึง ดาบที่ได้รับมาคือ ดาบเทพศิลา ที่มีพลานุภาพในการต่อกร กลับเหล่านินจา ทั้งหลาย

ตรัย รับรู้ว่า หญิงสาวในนิมิตกำลังตกอยู่ในอันตราย และนางทองเองก็เป็นหมอดูที่มองเห็นเหตุการณ์ทั้งในอดีตและอนาคต นางรับรู้ว่า หญิงสาวในนิมิตนั้นคือคู่ครองในอดีตชาติของเขา จึงขอให้ตรัยเดินทาง เพื่อไปช่วยเหลือเธอ ยังกรุงศรีอยุธยา และแล้ว การผจญภัยครั้งสำคัญในชีวิต ก็เริ่มต้นขึ้น!

+++++++++++++++++++++

ตรัย ได้รู้จักกับสหายนามคชา ที่แอบหลงรักสามขวัญ และเขาก็ได้ช่วยชีวิตเธอไว้ได้ทัน ในเวลาที่กลุ่มนินจาจากออกญาเสนาภิมุข บุกเข้าไปจับตัวเธอเป็นตัวประกัน ขณะที่ออกหลวงมงคล หลบหนีไปก่อน ทั้งคู่หนีการจับกุมของ ยามาดา มาได้อย่างหวุดหวิด และเดินทางไปยังเมืองเพชรบุรี สถานที่นัดหมายกับออกหลวงมงคล เพื่อพบกับ องค์อุปราช ที่บัดนี้ได้ทรงผนวชเป็นพระภิกษุอยู่ที่วัดแห่งหนึ่ง

การเดินทางฝ่าภยันตราย จากการตามล่าของ เหล่านินจา ทั้งนินจาลมที่สามารถล่องหนกาย นินจาไฟ ที่มีพลังอำนาจในพระเพลิง หรือนินจาหน้ากากทองคำอันเป็นตำแหน่งนินจาสูงสุดของออกญาเสนาภิมุข โดยมี หลวงจีนต้าเทียน ไต้ซือผู้มีอิทธิฤทธิ์ได้ช่วยเหลือเอาไว้อย่างหวุดหวิด รวมถึงเด็กหนุ่มจีนปริศนา ที่มีนามว่าลี่ ผู้ร่วมเดินทางไปพร้อมกับเขา และคชา

ท่ามกลางอำนาจแห่งดวงอาทิตย์ ที่กำลังสะบัดแสงแรงกล้า เกินใครจักต้านทาน หากพวกเขาผู้จงรักภักดี ต่อแผ่นดิน ต่างก็ต้องยอมสละชีวิตของตัวเอง สังเวยต่ออำนาจล้นฟ้า ของยามาดา ในเวลานั้น

ไม่ว่าจะเป็น นางทอง แก้ว น้องสาวของ ตรัยเอง รวมถึงคนอื่นๆ และองค์อุปราช ที่ถูกเล่ห์กลของ ยามาดา หลอกให้ลาสิกขาออกมา และจับพระองค์ไปทรมาน เพื่อให้สิ้นพระชนม์

และท้ายที่สุดคือออกหลวงมงคล ผู้สัตย์ซื่อ ที่ต้องสูญเสียทั้งภรรยา และชีวิตของตนเองไปพร้อมกัน เหลือเพียง ตรัย และ สามขวัญ ซึ่งบัดนี้ คนทั้งคู่ต่างผูกพันกันทั้งร่างกายและจิตวิญญาณ ที่จะรวมมือกัน ต่อสู้ เพื่อต้านทานพลังแห่งอำนาจดวงตะวัน อันแรงกล้า เหนือน่านฟ้าแผ่นดินกรุงศรีอยุธยา

เรื่อง : อาทิตย์สะบัดแสง

ผู้เขียน : ธิตินัดดา

สำนักพิมพ์ : วังอักษร

ปีที่พิมพ์ : 2532

สองเล่มจบ

มือแข็งแรงของตรัย จับมือของสามขวัญเอาไว้ เสียงที่เขาพูดยังดังก้องในหัวใจ

“เราตัดสินใจแล้ว เราสองคนจะไม่ไปไหน จะสู้กับพวกมันอยู่ที่นี่… วิสัยของคนไทยนั้น รักบ้านเกิดเมืองนอน เมื่อจะตาย ต้องตายบนแผ่นดินบ้านเกิดเมืองนอน!”

เรื่องราวในอาทิตย์สะบัดแสง จบลงที่ความตายของ ออกหลวงมงคล และพระชะตากรรมในภายหลังของ องค์พระเชษฐาธิราช ซึ่งธิตินัดดา ได้เขียนไว้ ในหมายเหตุ ว่า

สมเด็จพระเชษฐาธิราช เห็นว่าพระองค์หมดสิ้นศัตรูคนสำคัญคือออกหลวงมงคล แล้ว ก็ทรงปล่อยพระองค์ให้หลงระเริงกับของมึนเมาทุกชนิด ความจงรักภักดีของไพร่ฟ้าประชาราษฏร์จึงไม่มีเลย พระองค์แทบจะไม่มีส่วนในการบริหารกิจการบ้านเมือง ปล่อยให้เป็นไปตามคำแนะนำของออกญากลาโหม

ออกญากลาโหม สบโอกาสเหมาะที่วางแผนมานาน จึงพร่ำบรรยายในสภาขุนนางถึงพฤติการณ์อันไม่ชอบมาพากลของพระองค์

เมื่อดำเนินการถึงที่สุดแล้ว ออกญากลาโหมก็มีเหตุผลเพียงพอที่จะจับตัวสมเด็จพระเชษฐาธิราช ปลงพระชนม์ จากนั้นก็แต่งตั้ง พระอนุชาอีกองค์หนึ่งขึ้นครองแทน แต่ไม่นานนักพระอนุชาเยาว์วัยผู้นี้ก็ถูกสำเร็จโทษในลักษณะเดียวกันอีก แล้วจึงตั้งตัวขึ้นเป็นผู้สำเร็จราชการ และเพื่อจะไม่ให้มีสิ่งใดขวางหนทางก้าวขึ้นเป็นกษัตริย์ ออกญากลาโหม รู้ดีว่า ออกญาเสนาภิมุข เป็นก้างชิ้นใหญ่ ที่จะขวางลำคอ เพราะขุนนางชาวญี่ปุ่นผู้นี้มักใหญ่ใฝ่สูง ทั้งทราบถึงเบื้องหลังทั้งหมดของตน จึงหาทางส่งเอาไปเป็นเจ้าเมืองนครศรีธรรมราชเสีย ทั้งๆที่รู้สึกไม่พอใจกับการที่ตัวเอง ถูกย้ายมาไกลเสียเช่นนี้ แต่ออกญาเสนาภิมุขก็ไม่วายยินดีกับตำแหน่งเจ้าเมือง

นี่เอง ที่แม่กองอาสาญี่ปุ่นคิดฮึกเหิม ตั้งตนเป็นเจ้าของแผ่นดิน โดยเข้าใจว่า ออกญากลาโหมตัดแผ่นดินส่วนนี้ ให้กับตนเพื่อครอบเป็นเจ้าของสืบไป

+++++++++++++++++++++

เรื่องราวใน อาทิตย์สะบัดแสง ได้จบลงเพียงเท่านี้ หากในเวลาต่อมา ธิตินัดดา ก็ได้จรดปากกา เขียนภาคต่อของอาทิตย์สะบัดแสงขึ้น ในนาม “สุริยาผยอง” หรือ “ออกญาเสนาภิมุข” อันเป็นเสมือนเรื่องราวที่ต่อเนื่องกัน และนับเป็นบทอวสานของนิยายอิงประวัติศาสตร์เรื่องนี้ครับ