เทพบุตรเทียม

บรรณาภิรมย์ โดย หมอกมุงเมือง คอลัมน์ที่อ่านเอาขอมอบความรื่นรมย์ให้กับผู้อ่านด้วยภาพปกสวยๆ และเนื้อเรื่องในแบบต่างๆ ของนักเขียนชั้นครูที่เคยผ่านมือ ผ่านตาและผ่านใจ เพื่อให้ทุกคนได้ร่วมรำลึกถึงผลงานของนักเขียนแต่ละท่านให้พอหายคิดถึงแม้เวลาจะผ่านไปแล้วเนิ่นนาน ภาพและตัวอักษรจะปรากฏให้เห็นอีกครั้งในยุคของการอ่านออนไลน์

จากคำนำในหนังสือ เทพบุตรเทียม บอกเล่าว่า เจญ เจตนธรรม เป็นนักเขียนหนุ่มผู้มีผลงานก่อนหน้าเป็นจำนวนมาก โดยเฉพาะในเรื่องสั้นของเขา ที่สร้างความสะเทือนใจด้วยความจริงจากชีวิต และบางเรื่องของเขาก็กังวานด้วยเสียงสาปแช่งความชั่วช้า ขณะเดียวกันก็เทิดทูนและเรียกร้องความรัก ความเห็นอกเห็นใจ และความดีงามที่ชีวิตพึงมีพึงได้ นี่กระมังคือลักษณะเด่นเป็นพิเศษของเขา?

สำหรับผมเอง เคยอ่านผลงานเรื่องสั้นชื่อ ‘บัวนาค’ ในสมัยวัยเยาว์ ซึ่งจดจำความรู้สึกประทับใจในเรื่องดังกล่าวของเจญ เจตนธรรมเป็นอย่างดี จนมีโอกาสพบนวนิยายเรื่อง เทพบุตรเทียม ซึ่งคราวนี้จัดเป็นนิยายขนาดสั้นเรื่องหนึ่งของเขา จึงไม่พลาดที่จะอ่านผลงานของนักเขียนรุ่นครูผู้นี้อีกครั้ง

++++++++++++++++++++++

ในหนังสือ เทพบุตรเทียม นี้ ประกอบไปด้วยผลงานเรื่อง เทพบุตรเทียม ซึ่งเป็นเรื่องเอก และนอกจากนี้ยังมีเรื่องสั้นอีกประมาณสามเรื่อง สำหรับ เทพบุตรเทียม เป็นเรื่องราวที่สะท้อนภาพชีวิตในสังคมคนของอีกกลุ่มหนึ่ง ในยุควัฒนธรรม ‘ร็อกแอนด์โรล’ กำลังท่วมรูจมูกแห่งวัฒนธรรมอันดีงามของไทย หนุ่มสาวไม่น้อยต่างกำลังสำลัก ‘ร็อกแอนด์โรล’ จนลืมตัวและกำลังเสียคน แม้กระนั้น เจญ เจตนธรรม ก็ยังมองเห็นว่า ท่ามกลางลมป่วนแห่งความหลงผิด หนุ่มสาวที่ยืนหยัดอยู่ในความดีงามแห่งชีวิตก็ยังมีอยู่ และความสำนึกในสิ่งที่ดีงามนี้เท่านั้นที่จักยืนยงคงอยู่ได้ไม่สึกกร่อน…

เทพบุตรเทียม เปิดฉากมาด้วยภาพการเต้นรำอย่างสุดเหวี่ยงบนฟลอร์ในอาคารรมยสถานแห่งหนึ่งแถบราชดำเนิน โดยมี “หนุ่มสาววัยรุ่น ส่ายสะโพก งอเข่าไกวแขน ทำให้ผมทรงหางม้า แกว่งสะบัดไปมา กางเกงทรง มาตาดอร์ รัดรูปช่วยให้สะโพกโยกเขยื้อนได้ว่องไว และเหวี่ยงตัวไปมาอยู่กลางห้อง…”

และหนึ่งในผู้เต้นนั้น ก็คือสาวน้อย นิรมล มาศเสถียร

นิ หรื นิรมล อดีตเด็กสาวบ้านนอกใสซื่อและความรู้เพียงมัธยมหก ที่พยายามขวนขวายหาทางเข้ามาเรียนเสริมสวยต่อที่กรุงเทพฯ และด้วยความสวย ความเยาว์วัยของเธอ ทำให้มีโอกาสได้รู้จักกับเพลย์บอยหนุ่ม หม่อมหลวงศรีธวัช อัจนพร นักเรียนนอกจากสหรัฐอเมริกา

เขาไม่รีรอที่จะเข้าไปทำความรู้จักกับเธอ เขาให้ความหวังว่าเธอจะมีโอกาสได้เป็นดาราภาพยนตร์ที่มีอนาคตสดใส จนทำให้กลายเป็นความไว้วางใจสนิทสนมเสียยิ่งกว่า ‘แค’ เด็กหนุ่มบ้านนอกรุ่นเดียวกับนิรมล ที่เดินทางมาเรียนต่อที่กรุงเทพฯ เช่นเดียวกัน

บัดนี้หล่อนเรียนรู้การเข้าสังคม และดื่มสุรา รวมถึงการเต้นรำเพื่อให้มีโอกาสคบหา กับบรรดา คนชั้นสูงเหล่านั้น โดยมีสายตาของแค ที่แอบมองมาด้วยความห่วงใย

++++++++++++++++++

แคแอบรักนิรมล และเขาเองก็เป็นห่วงเด็กสาวที่แสนซื่อสดใส ที่นางจำเนียร มารดาของเธอ ฝากให้เขาช่วยดูแลแทนตน ด้วยความเป็นห่วง แต่สำหรับนิรมลแล้ว กลับกลายเป็นความเบื่อหน่าย รำคาญ โดยเฉพาะเวลาที่เธอกับ มล.ศรีธวัช กำลังพลอดรักกันอย่างดูดดื่ม แคก็มักจะเข้ามาขัดขวางความสำราญนั้นอยู่เสมอ

จนกระทั่งถึงเหตุการณ์สำคัญ เมื่อเธอไปร่วมงานสังสรรค์ และกินเหล้าจนเมามาย มล.ศรีธวัชมาส่งเธอกลางดึกที่บ้าน และด้วยอารมณ์ที่ปั่นป่วนผสมฤทธิ์เมรัย ทำให้ทั้งคู่ต่างมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งต่อกัน ในขณะที่แครับรู้ด้วยความเจ็บปวด แต่นิรมลกลับรู้สึกว่าหล่อนเป็นภรรยาของคุณวัช หรือ มล.ศรีธวัชแล้ว เขาช่างสมกับเป็นเทพบุตร ที่เหมาะสมทุกอย่างดังใจปรารถนา

ทั้งที่ความจริงแล้ว ศรีธวัชก็คบหากับหล่อนก็เพียงเพื่อบำเรอความสุขทางกายเท่านั้น เพราะคุณหญิงเพ็ญประไพ มารดาของเขา ต้องการให้ศรีธวัชได้แต่งงานกับดารณี ธิดานายห้างใหญ่ บุญยง มั่นสินวงศ์ ผู้มีทั้งฐานะและเกียรติยศพร้อมมูล แม้ว่าดารณีจะไม่ใช่ผู้หญิงสวยสะดุดตาเท่านิรมลก็ตาม

++++++++++++++++++++

ศรีธวัชคบหากับดารณีจนหมั้นหมายกัน ตามความเห็นดีเห็นงามของคุณหญิงเพ็ญประไพ โดยที่นิรมลไม่รู้ และในเวลาต่อมา หญิงสาวเริ่มรู้สึกว่าตัวเองตั้งครรภ์ แต่เมื่อบอกข่าวดีนี้กับศรีธวัช เขากลับแนะนำและหาทางออกให้หล่อนไปทำแท้ง…

เมื่อหล่อนปฏิเสธ เขาเริ่มหาทางบ่ายเบี่ยงที่จะพบปะเหมือนเดิม จนนิรมล เริ่มรู้สึกตัว หญิงสาวตัดสินใจบากหน้าไปหา มารดาของเขา เพื่อที่จะพบกับการปฏิเสธอย่างไม่ไยดี ศรีธวัชกลัวว่าเรื่องราวทั้งหมดจะบานปลาย จนรู้ไปถึงหูดารณีและครอบครัวของหล่อน ในเมื่อเขาและมารดามีแผนการร่วมกันที่จะจัดงานแต่งงานระหว่างเขากับดารณีในเวลาอีกไม่นาน ชายหนุ่มจึงวางแผนครั้งสำคัญ

นั่นคือการลวงนิรมลให้หลงเชื่อว่าเขาต้องหมั้นกับดารณีด้วยความจำยอม และตัดสินใจว่าเขากับเธอจะฆ่าตัวตายพิสูจน์ความรักร่วมกัน

เขาใส่ยาพิษในแก้วของเธอ ขณะที่ของเขาไม่ได้ใส่ และทำทีเป็นดื่มยาร่วมกัน!

แต่แผนการนั้นก็พลาดไปอย่างหวุดหวิด เมื่อแคมาพบเห็นเหตุการณ์นั้นเข้าพอดี เขาช่วยชีวิตนิรมลไว้ได้ทัน โดยพาไปส่งที่โรงพยาบาลหลังจากที่หล่อนดื่มยาพิษเข้าไปแล้ว ส่วนศรีธวัชหลบหนีไป

ชายหนุ่มให้ปากคำนายตำรวจที่มาสอบสวนคดี จนล่วงรู้ความจริงทั้งหมด รวมถึง นางจำเนียร ที่รับรู้ปัญหาของลูกสาวตัวเอง ด้วยความเศร้าเสียใจอย่างหนัก

เรื่อง : เทพบุตรเทียม

ผู้เขียน : เจญ เจตนธรรม

สำนักพิมพ์ : แพร่พิทยา

ปีที่พิมพ์ : 2504

เล่มเดียวจบ

ศรีธวัชเข้าพิธีแต่งงานกับดารณี ท่ามกลางความปิติยินดีของญาติพี่น้อง แม้เขาจะมีท่าทางผิดปกติไปบ้างก็ตาม แต่แล้วในงานพิธีนั้นเอง เมื่อตำรวจเข้ามาแสดงตัว และจับกุมเขาในคดีวางแผนฆ่า!

ความจริงในเรื่องนี้ ได้ฉีกหน้ากากผู้ดีของทุกคน ให้ลอกเปลือกออกจนหมดสิ้น ทั้งศรีธวัชที่พยายามหลบหนีเจ้าหน้าที่ แต่จนมุมในที่สุด คุณดวงเนตร มารดาของดารณี ที่รีบพาลูกสาวตัวเอง ออกห่างจากครอบครัวศรีธวัชในทันทีเมื่อล่วงรู้ข่าวนี้ หรือคุณหญิงเพ็ญประไพ มารดาผู้เย่อหยิ่งในเกียรติยศ ที่ต้องยอมบากหน้าไปหานิรมล ผู้หญิงที่เธอเคยไล่ออกจากบ้านอย่างดูแคลน เพื่อขอให้ช่วยเหลือศรีธวัช ลูกชายของเธอที่กำลังถูกดำเนินคดี

แต่นิรมล ตาสว่างแล้ว ตอนนี้เทพบุตรรูปงามที่เธอเคยมองเห็นในตัวศรีธวัช เป็นเพียงเทพบุตรเทียม ที่ไม่ใช่ความจริงในชีวิตของเธออีกต่อไป

มีเพียงแค ที่คอยให้กำลังใจ ผู้ชายซื่อๆ ที่มีแต่ความจริงใจคนนี้ อาจจะไม่ใช่บุรุษรูปงาม ด้วยชาติตระกูลเหมือนหม่อมหลวงศรีธวัช แต่หัวใจของเขาคือเทพบุตรที่แท้จริง

“น้ำตามีแต่จะบั่นทอนกำลังใจ ต่อไปนี้จงเลิกร้องไห้เถอะนะ เริ่มต้นชีวิตใหม่เสียแต่บัดนี้ ทำให้ชีวิตของเรามีค่าขึ้นมา การสร้างคุณงามความดีให้แก่ชีวิตย่อมเป็นสิ่งที่น่าบูชาสรรเสริญ และมักจะทำให้ชีวิตมีค่าขึ้นด้วย จงจำไว้เถิดว่าธรรมชาติไม่เคยสร้างความดีให้แก่คน เช่นเดียวกัน พระเจ้าก็ไม่อาจบันดาลความดีให้แก่เรา ตัวของเราเองเท่านั้นที่จะสร้างมันขึ้นมาได้ ไม่ว่าจะเป็นคนดี หรือความดี!”

+++++++++++++++++++

สำหรับชะตากรรมของหม่อมหลวงศรีธวัช นั้น เจญ เจตนธรรมได้เขียนไว้ในหน้าสุดท้ายของเรื่อง บรรยายว่า เมื่อเขาต้องเข้าไปอยู่ในคุก ด้วยความรู้สึกอับอายอดสู และสำนึกในความผิดที่ตนเคยทำไว้ก่อนหน้า ทำให้เขาตัดสินใจครั้งสุดท้าย

ศรีธวัชเขียนจดหมายทิ้งไว้ให้กับคุณหญิงเพ็ญประไพ และเมื่อเธอได้อ่านมันจนจบ พร้อมกับที่นายตำรวจหนุ่มเจ้าของคดี นำเข็มขัดเส้นหนึ่งของศรีธวัชมาวางไว้เบื้องหน้า…

“หมายความว่ายังไงกันคะนี่ อิฉันงงไปหมดแล้ว”

ร.ต.ต. อัมพร ชี้ไปที่เข็มขัดก่อนกล่าวว่า

“หม่อมธวัชแขวนคอตายด้วยเข็มขัดเส้นนั้นเมื่อคืนนี้ ศพยังอยู่ที่โรงพยาบาล…”

“โธ่! วัชของแม่!”

และ เทพบุตรเทียม ในภาพของ เจญ เจตนธรรม ก็ปิดฉากลงด้วยบรรทัดสุดท้ายนี้เอง!