รักประหาร

บรรณาภิรมย์ โดย หมอกมุงเมือง คอลัมน์ที่อ่านเอาขอมอบความรื่นรมย์ให้กับผู้อ่านด้วยภาพปกสวยๆ และเนื้อเรื่องในแบบต่างๆ ของนักเขียนชั้นครูที่เคยผ่านมือ ผ่านตาและผ่านใจ เพื่อให้ทุกคนได้ร่วมรำลึกถึงผลงานของนักเขียนแต่ละท่านให้พอหายคิดถึงแม้เวลาจะผ่านไปแล้วเนิ่นนาน ภาพและตัวอักษรจะปรากฏให้เห็นอีกครั้งในยุคของการอ่านออนไลน์

…รูป รอย ปาง หลัง ฝังฝากใจ
มาไร้ความจริงทิ้งให้ลำเค็ญ
มองเดือนครั้งใด หมองใจไม่เว้น
ค่ำคืนรักเคยเชยเช่น
แสงแห่งเดือนเพ็ญเชยฟ้าราตรี
…รัก จาก พราก ไป หาเพียงรอยอาลัย ไม่มี
(จากเพลง ธาราระทม)

เพราะความแค้นความพยาบาทของคนในรุ่นพ่อ ทำให้ ชีวิตของรุ่นลูกอย่าง อาวุธ ธำรงสวัสดิ์ และ ฤดีสรวง พิทักษ์ธำรง ต้องแปรเปลี่ยนจากรักมาเป็นแค้น และต่างก็มุ่งประหัตประหารหัวใจของกันและกัน ทั้งที่หัวใจทั้งสองดวง ต่างก็โหยหาในความรัก จนนำไปสู่บทสรุปแห่งนาฎกรรมที่ยากจะลืมเลือน

จากอุบัติเหตุรถสปอร์ตคันงามเฉี่ยวชนกับรถเก๋งคันหนึ่ง ทำให้ ฤดีสรวง พิทักษ์ธำรง หรือจี๊ด หญิงสาวแสนสวยผู้เป็นธิดาคนเดียวของ นายพลเรือสงคราม พิทักษ์ธำรง เจ้าของรถสปอร์ตสุดหรู ต้องเสียเวลาลงมาเสวนากับชายหนุ่มหน้าทะเล้นที่เขาบอกกับหล่อนว่าเป็นเพียงคนขับรถให้เจ้านายเท่านั้น การต่อล้อต่อเถียงทำให้หล่อนหัวเสียไม่น้อย แต่ก็อดนึกประหลาดใจกับท่าทีเชื่อมั่นของอีกฝ่ายไม่ได้ ตราบจนเมื่อเขารู้จักชื่อและนามสกุลของเธอเท่านั้น ฤดีสรวงก็รู้สึกว่า บุคลิกขี้เล่นสนุกสนานแต่แรกนั้นเปลี่ยนไปราวกับคนละคนโดยที่หล่อนไม่เข้าใจสาเหตุ ก่อนที่ต่างจะแยกย้ายกันไปและเขายินดีรับผิดชอบต่อความเสียหายทั้งหมด หล่อนทราบแต่เพียงว่า เขาชื่อนายหรั่ง

อาวุธ ธำรงสวัสดิ์ หรือเล็กคือลูกชายคนเดียวของ พลเรือตรีรุ่ง ธำรงสวัสดิ์ ผู้ล่วงลับ ชายหนุ่มไปเรียนต่อที่เมืองนอกมานานและหลังจากเรียนจบ เขาก็ไม่มีโอกาสได้กลับมาเมืองไทยเลย เพราะบิดาต้องลี้ภัยไปอยู่เมืองนอกในข้อหากบฏ จนท้ายที่สุดท่านก็ต้องตรอมใจตายภายในอ้อมแขนลูกชายคนเดียวอย่างเขา ที่ถูกตราหน้าอย่างเจ็บปวดว่า… ลูกกบฏ!

ก่อนสิ้นลมหายใจ ท่านได้ระบายถึงความโกรธแค้น ขมขื่นชิงชัง ที่ถูกเพื่อนทรยศหักหลังอย่างเจ็บปวดให้ลูกชายเพียงคนเดียวฟัง และมันได้ปลูกฝังให้เด็กหนุ่มได้ซึมซับความเจ็บแค้นเอาไว้โดยไม่รู้ตัว ยิ่งเมื่อเขาได้รับรู้ความจริงนั้น จึงเกิดเป็นแรงผลักดันให้เดินทางกลับมาเมืองไทยอีกครั้ง และคราวนี้เป้าหมายสำคัญของการล้างแค้นก็คือสหายรักของบิดา พลเรือโทสงคราม พิทักษ์ธำรง ผู้ที่ก่อการกบฏแท้จริง และเป็นฝ่ายโยนความผิดทั้งหมดมาให้บิดาของเขาจนต้องจบชีวิตลงที่ต่างแดนอย่างน่าอนาถนั่นเอง

+++++++++++++++++++++

ที่กรุงเทพฯนั่นเอง เขาจึงรู้ว่า บัดนี้ นายพลสงคราม กลับกลายเป็นวีรบุรุษ ซึ่งเป็นที่เชิดหน้าชูตาในสังคมไปแล้ว!!

อาวุธสาบานกับตัวเองว่าจะต้องล้างแค้นครอบครัวของศัตรูผู้นี้ให้พังพินาศและทุกข์ทรมานด้วยความอัปยศเช่นเดียวกับที่ครอบครัวของเขาได้รับ!!
และฤดีสรวงก็คือเป้าหมายสำคัญที่อาวุธพุ่งเจตนารมณ์มาที่หล่อนโดยเฉพาะ…

เมื่อโอกาสมาถึง เขาจึงตัดสินใจหลอกพาหล่อนมากักขังไว้ที่ไร่กลางป่า ในเขตปากช่อง ที่เต็มไปด้วยสภาพแวดล้อมอันตราย รวมถึง ‘เสือโขมด’ โจรร้ายที่เคยเป็นสหายของเขามาก่อน แต่บัดนี้มันเปลี่ยนชีวิตเป็นโจรป่า และเป็นศัตรูคู่อาฆาตกับอาวุธเช่นเดียวกัน นั่นยิ่งทำให้ฤดีสรวงเหมือนถูกกักขังโดยไม่มีทางรอด และเขาก็ได้ติดต่อไปยังนายพลสงคราม เพื่อบอกกับครอบครัวของท่านว่าธิดาคนเดียว หนีตามไอ้หรั่ง คนขับรถของเขาไปแล้วอย่างน่าอดสู

เรื่อง : รักประหาร

ผู้เขียน : นิติกุล

สำนักพิมพ์ : ศิลปาบรรณาคาร

ปีที่พิมพ์ : 2527 (พิมพ์ครั้งที่สอง)

เล่มเดียวจบ

ดิลก ชายหนุ่มที่เป็นหัวหน้างานของฤดีสรวง จดจำชายหนุ่มที่มารับตัวฤดีสรวงไปในวันที่เกิดเหตุได้ แต่เขาไม่รู้ว่าคือใคร จนมีโอกาสเดินทางไปที่ปากช่องเพื่อหาเพื่อนรักคือนายแพทย์สมชัย แพทย์ประจำตัวของอาวุธนั่นเอง และพบอาวุธโดยบังเอิญ ทำให้เขาคิดว่าฤดีสรวงน่าจะถูกจับตัวมาไว้ที่นี่

นายแพทย์สมชัยถูกตามตัวมาที่ไร่ของอาวุธ เมื่อฤดีสรวงเกิดเป็นไข้อย่างหนัก หญิงสาวเสียใจเพราะเกิดเข้าใจผิดว่าตนเองตกเป็นภรรยาของอาวุธไปแล้ว ระหว่างที่ตนเองไม่ได้สติ หมอสมชัยรักษาพยาบาลจนหล่อนหายดี และพยายามหาทางช่วยเหลือ เมื่อรู้ว่าดิลกเองก็พยายามตามหาตัวฤดีสรวงอยู่ด้วยเช่นกัน

ภายใต้เหตุการณ์ในไร่กลางป่า ระหว่างพายุของความแค้นที่อาวุธพยายามจะกระทำต่อฤดีสรวงให้เจ็บปวดทั้งร่างกายและจิตใจ เขาเองกลับพบว่าตนเองก็เจ็บปวดไม่ด้อยไปกว่ากันเลย ความผูกพันที่เริ่มก่อตัวขึ้นทุกขณะของสองหนุ่มสาว เมื่อเงื้อมเงาของบิดาที่คอยกระตุ้นเตือนให้แก้แค้นเลื่อนผ่านออกไป ทำให้ฤดีสรวงมองเห็นจิตใจอ่อนโยน เอื้ออาทรของเขา และอาวุธเองก็มองเห็นความซื่อบริสุทธิ์และความน่ารักของฤดีสรวงด้วยเช่นกัน หญิงสาวล่วงรู้ถึงสาเหตุที่เขาจับหล่อนมาแล้ว แม้ว่าจะเป็นความแค้นที่เกิดขึ้นจากคนรุ่นพ่อ แต่หล่อนก็ไม่เชื่อว่าบิดาตัวเองจะเลวร้ายได้ถึงเพียงนั้น…

ดิลกกลับมาเล่าเรื่องทั้งหมดให้นายพลสงครามฟังจนรู้ความจริง และทั้งคู่ก็ร่วมกันวางแผนกับหมอสมชัย เพื่อหาทางพาฤดีสรวงกลับมากรุงเทพฯ อีกครั้ง นายพลสงครามสำนึกผิด เมื่อรู้ว่าอาวุธเป็นใคร เขาขอขมาต่อดวงวิญญาณของพลตรีรุ่ง สหายรัก และตัดสินใจทำพินัยกรรมใหม่ ยกสมบัติทั้งหมดให้กับอาวุธ เป็นการชดใช้

ระหว่างที่อาวุธ กำลังยุ่งกับงานในไร่ และฤดีสรวงออกไปที่น้ำตกกับนางพวง หญิงรับใช้นั่นเอง เสือโขมดก็บุกเข้ามามันทำร้ายนางพวงจนสลบ แล้วฉุดตัวฤดีสรวงไป อาวุธแทบคลั่ง เขารู้ตัวเองแล้วว่ารักเธอมากเพียงใด และชีวิตของเขาไม่อาจขาดเธอได้ แค่คิดว่าต้องตกอยู่ในมือโจรโฉดอย่างเสือโขมดที่มีข่าวปล้นฆ่าและข่มขืน ยิ่งทำให้เขาทุกข์ใจมากขึ้น ชายหนุ่มลืมสิ้นถึงความแค้นที่ต้องประหัตประหารหัวใจคนในครอบครัวพิทักษ์ธำรงให้พินาศ แต่ตอนนี้หัวใจของเขากำลังถูกประหารจนแทบด่าวดิ้นไปเสียแล้ว

++++++++++++++++++++++

อาวุธออกบุกป่าฝ่าดง เพื่อตามหาฤดีสรวงสุดชีวิต แต่ก็คว้าน้ำเหลว เขากลับมาและจ่อมจมอยู่กับเหล้าเพื่อดับความทุกข์และทัณฑ์แห่งมโนธรรมของตัวเองที่กำลังลงโทษอย่างแสนสาหัส ดื่มเพื่อให้ลืมภาพของบิดาที่ตายในอ้อมแขน ดื่มเพื่อให้ลืมภาพฤดีสรวงที่เขารักแสนรัก… และดื่มเพื่อให้ลืมความขัดแย้งทั้งหมด ทั้งรักและทั้งแค้นให้จบสิ้นไปเสียที…

ความจริงแล้วเสือโขมดถูกจับและถูกวิสามัญฆาตกรรมไปก่อนหน้านี้แล้ว โดยอาวุธไม่ได้ล่วงรู้มาก่อน เสือโขมดตัวปลอมก็คือนายแพทย์สมชัยที่วางแผนร่วมกับดิลก เพื่อสร้างสถานการณ์ พาฤดีสรวงกลับมากรุงเทพฯ ได้สำเร็จนั่นเอง

ฤดีสรวงกลับสู่บ้านและอ้อมกอดอันอบอุ่นแล้วอย่างที่เธอเคยปรารถนาและร่ำร้องทุกวันคืน แต่เหตุไฉน หัวใจของเธอจึงเฝ้าแต่คิดถึงชายหนุ่มหน้าเข้ม ดวงตาคมกล้าดุดันที่คอยพูดจาทำร้ายจิตใจเธอตลอดเวลาเช่นนั้นหนอ? เขาคนที่ยามอารมณ์ดีก็แย้มยิ้ม ช่างยั่ว ช่างแกล้ง ให้เธอมีความสุข แต่ในยามเคียดแค้น ก็เหมือนมีใครอีกคนคอยบงการบังคับให้เขาต้องพูดจากถากถางให้เธออับอาย อดสู…

หญิงสาวไม่อาจลืมอาวุธ ธำรงสวัสดิ์ได้เลย… และดูเหมือนว่าทั้งบิดาและหมอสมชัยต่างก็ล่วงรู้เช่นกันทั้งสองไม่เอ่ยอะไรเพราะหวังว่า เวลาจะทำให้ฤดีสรวงลืมอาวุธไปได้ในที่สุด และก็ให้บังเอิญเหลือเกินที่ท่านได้ทุนไปดูงานที่เยอรมันจึงตัดสินใจพาครอบครัวรวมทั้งฤดีสรวงไปด้วยกัน ในห้วงเวลานั้นหล่อนจึงไม่อาจล่วงรู้ว่า อาวุธกำลังนอนจมกองเหล้าและเจ็บหนักด้วยไข้ป่า เหนืออื่นใดคือเขากำลังตรอมใจกับบาปผิดของตนเองที่มีต่อฤดีสรวง ผู้ที่เขารักสุดหัวใจ แต่ก็ต้องทำร้ายหล่อนด้วยภาระหน้าที่ของความกตัญญูต่อบิดา!!

ความรักที่เกิดขึ้นย้อนกลับมาประหัตประหารเขาจนวิญญาณใกล้แตกดับลงทุกขณะ เขาเพ้อถึงฤดีสรวงด้วยหัวใจแหลกสลาย และหมอสมชัยก็รู้ว่ามันเป็นโอกาสสุดท้ายแล้วที่ฤดีสรวงจะได้กลับมาที่บ้านไร่แห่งนี้อีกครั้ง นายแพทย์หนุ่มรู้สึกผิดที่มีส่วนทำให้เกิดเหตุการณ์นี้ เขาลงมากรุงเทพฯ ในจังหวะที่ฤดีสรวงกลับมาจากเยอรมนีพอดี หล่อนหัวใจแทบสลาย และรีบตามหมอสมชัยกลับไปที่บ้านไร่นั้นอีกครั้งด้วยความหวังที่จะได้บอกความรู้สึกของตนเองที่มีต่ออาวุธ…

หญิงสาวมาถึงในจังหวะเวลาสุดท้ายพอดี ทิฐิหรือความแค้นทั้งหลายทั้งปวงปลาสนาการไปหมดสิ้นแล้ว เหลือแต่ความรักที่กำลังจะหลุดลอยไปจากร่างของชายหนุ่มในดวงใจผู้นี้

อ้อมแขนของคนทั้งสองที่โอบเข้าหากัน ดูเหมือนว่าต่างฝ่ายต่างกระชับแน่นขึ้นอีก แล้วนาทีต่อมาฤดีสรวงก็ต้องร้องกรีดออกมาจนสุดเสียง ในเมื่อเธอรู้สึกว่าอ้อมแขนที่รัดร่างของเธอเสียจนแน่นนั้น ได้ค่อยๆ คลายลง พร้อมๆ กับที่ลมหายใจอุ่นๆ ที่เป่ารดซอกคอของเธออยู่ตลอดเวลานั้นได้ขาดหายไป หายไปทั้งๆ ที่ใบหน้าในอ้อมแขนของเธอนั้นยังคงยิ้มอยู่อย่างเดิม

“คุณอาวุธ!”

หมอสมชัยก้าวตรงมาที่ร่างคนทั้งสองอย่างรวดเร็ว เขาก้มตัวลงพิจารณาร่างที่อยู่ในอ้อมแขนของหญิงสาวอย่างละเอียดอยู่อึดใจหนึ่งก็เงยหน้าขึ้นบอกกับหญิงสาวด้วยเสียงแหบๆ

“เขาสิ้นใจเสียแล้วล่ะครับ คุณจี๊ด!”

+++++++++++++++++++++++++

ความรักของอาวุธและฤดีสรวง เดินทางมาถึงปลายทางด้วยโศกนาฏกรรม ที่ทั้งสองไม่ได้เป็นผู้ก่อเอาไว้เลย ความแค้นของคนรุ่นพ่อที่ส่งต่อมายังรุ่นลูกนั้นต่างหาก ที่ทำให้ความรักของสองหนุ่มสาวต้องกลับกลายมาเป็นรักประหาร ที่ท้ายที่สุดแล้ว ก็ไม่มีผู้ใดเลยที่ประสบชัยชนะ!

หมายเหตุ ในการเขียนบอกเล่าเกี่ยวกับนวนิยายเรื่องนี้ ผมต้องขอขอบคุณครอบครัว ‘กุลนิติ’ ทายาทของคุณ ‘นิติกุล’ ผู้ล่วงลับ ที่ได้กรุณาให้ข้อมูลการสัมภาษณ์ประกอบการเขียนจนเสร็จสมบูรณ์อย่างที่ตั้งใจเอาไว้ ผมมีโอกาสทราบจากคุณบอม ทายาทคนหนึ่งของ คุณอรัญ กุลนิติ ว่าท่านเองได้เสียชีวิตไปแล้ว ในวัยเพียง 67 ปีเท่านั้นเอง นับเป็นความสูญเสียที่น่าเสียดายเป็นอย่างยิ่ง

ประวัติคร่าวๆของ ‘นิติกุล’ นั้น พื้นเพของท่านเป็นคนจังหวัดกาฬสินธุ์ ภรรยาคู่ชีวิตก็เป็นนักเขียนนวนิยาย ในนามปากกา ‘นิรชา’ ที่ผมคุ้นเคยและเห็นผ่านตา ก็คือนวนิยายเรื่อง สะใภ้ผมทอง ส่วนตัวของท่านนั้นก็มีหลากหลายนามปากกานอกเหนือจากนิติกุลแล้ว ก็ยังมี พุธ โพงพาง ที่ใช้ในการเขียนนิยายแนวลึกลับ ผจญภัย อย่างเรื่อง คนดวงเหล็ก หรือ ป่ามหาโหด นามปากกา จริญญา ที่เขียนเรื่อง หอพักเบอร์สี่ เป็นต้น นอกจากนี้ ในอดีตท่านยังเคยเป็นนักมวยอาชีพ และต่อมาก็ได้เป็นบรรณาธิการนิตยสาร แชมป์ ซึ่งเป็นนิตยสารเกี่ยวกับวงการหมัดมวยอีกด้วย

สำหรับผลงานเรื่องเอกที่มีการนำไปสร้างภาพยนตร์ก็คือ รักประหาร เรื่องนี้นั่นเอง ซึ่งออกฉายเมื่อวันที่ 24 กุมภาพันธ์ 2522 กำกับการแสดงโดย คุณวินิจ ภักดีวิจิตร นำแสดงโดย คุณสรพงศ์ ชาตรี และ คุณเนาวรัตน์ ยุกตะนันท์ ซึ่งภาพโปสเตอร์ที่นำมาจัดแสดงร่วมด้วยนี้ ผมนำมาจาก เพจ Thaifilm reviews ซึ่งต้องขอขอบพระคุณมา ณ ที่นี้ด้วยครับ

นิยาย รักประหาร มีการพิมพ์ออกมาสามครั้ง แต่ที่ผมมีรูปปกเพียงสองเวอร์ชัน คือปี 2516 และล่าสุดก็คือปี 2527 นี่เองครับ ส่วนผลงานเรื่องสุดท้ายในชีวิตของท่านก็คือ แก้วมัลลิกา ซึ่งตั้งใจว่าจะต้องหามาอ่านให้ได้ในโอกาสต่อไปครับ