ลูกเลี้ยง

บรรณาภิรมย์ โดย หมอกมุงเมือง คอลัมน์ที่อ่านเอาขอมอบความรื่นรมย์ให้กับผู้อ่านด้วยภาพปกสวยๆ และเนื้อเรื่องในแบบต่างๆ ของนักเขียนชั้ครูที่เคยผ่านมือ ผ่านตาและผ่านใจ เพื่อให้ทุกคนได้ร่วมรำลึกถึงผลงานของนักเขียนแต่ละท่านให้พอหายคิดถึงแม้เวลาจะผ่านไปแล้วเนิ่นนาน ภาพและตัวอักษรจะปรากฏให้เห็นอีกครั้งในยุคของการอ่านออนไลน์

****************************  

นราวดี หรือ เพ็ญศรี เคียงศิริ นักประพันธ์นวนิยายรุ่นครู ผู้มีผลงานต่างๆ มากมาย และที่หลายท่านรู้จักกันดี อย่างเรื่อง นางอาย ที่เคยสร้างเป็นละครโทรทัศน์ที่เกรียวกราวมาแล้ว นอกจากผลงานในแนวโรแมนติกสดใสแล้ว ท่านยังมีผลงาน ทั้งในแนวจิตวิทยาอย่าง หยาดพิรุณ หรือแนวลึกลับอย่าง สนสะท้าน รวมถึงนวนิยายแนวสะท้อนชีวิตเข้มข้นอย่างเรื่อง ลูกเลี้ยง นี้เช่นเดียวกัน

สำหรับประวัติคร่าวๆ ของ ‘นราวดี’ ผู้เขียนนั้น ผมนำมาจากหนังสือ ประวัตินักเขียนไทย ของกรมศิลปากร ความตอนหนึ่งว่า…

ท่านเกิดเมื่อวันที่ 9 กรกฎาคม 2474 ที่ตำบลเจ๊ะเห อำเภอตากใบ จังหวัดนราธิวาส หลังจากจบการศึกษาคอนแวนต์ที่ปีนัง จนจบชั้นซีเนียร์ เคมบริดจ์แล้ว ได้ไปศึกษาต่อสาขากายภาพบำบัดที่ประเทศออสเตรเลีย และกลับมารับราชการที่วชิรพยาบาล ในเวลาเดียวกันก็ได้แบ่งเวลาสำหรับการสร้างงานเขียนขึ้นมาอีกด้วย

นิยายเรื่องแรกๆ ที่ท่านเขียนขึ้น ด้วยลายมือในสมุดปกอ่อนหุ้มกระดาษวาดเขียนคือ กุหลาบโรย เรื่องที่สองเป็นเรื่องผี และเรื่องที่สามเป็นเรื่องเกี่ยวกับโจรสลัด ซึ่งในเวลานั้นได้นำไปแจกจ่ายให้เพื่อนๆ ในละแวกบ้านอ่านกันอย่างทั่วถึง แต่เป็นที่น่าเสียดายที่ได้ทำลายเสียเมื่อหวนกลับไปอ่านใหม่ เพราะเห็นว่าไม่ดีเท่าที่ควร

นราวดีเริ่มงานเขียนจริงจัง เมื่อได้รับคำแนะนำจาก ก.สุรางคนางค์ ซึ่งมีศักดิ์เป็นป้าสะใภ้ จึงลองเขียนเรื่องสั้น ตามีแวว และ ยูงผยอง ขึ้นและส่งไปยัง สกุลไทย เรื่อง ตามีแวว ได้ตีพิมพ์และใช้นามปากกา ‘ศิริเพ็ญ’ ต่อมา จึงเริ่มเขียนเรื่องยาว เรื่องแรกคือ ‘นุชจรินทร์’ ลงใน กุลสตรี เมื่อ พ.ศ. 2504 ต่อมาเรื่องนี้ได้เปลี่ยนชื่อเป็น ‘เพื่อเธอคนเดียว’ สำหรับเรื่อง ลูกเลี้ยง ที่นำมาเล่าสู่กันอ่านในครั้งนี้ ก็เป็นผลงานในช่วงแรกๆ ของท่านเช่นกัน นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครวิทยุในปี พ.ศ. 2511 และแสดงละครโทรทัศน์ โดยคณะเสนีย์ บุษปเกศ เมื่อ พ.ศ. 2512 อีกด้วย

ลูกเลี้ยง เป็นเรื่องราวชีวิตของเด็กหญิงที่มีชื่อว่า ชนิดาพร ยุทธศาสตร์ หรือปู ที่เกิดมาในครอบครัวของ คุณหญิงอำไพ ประมุขของบ้านยุทธศาสตร์ เด็กน้อยรู้ตัวแต่แรกว่าบิดาคือคุณชิงชัย แต่คุณรักเร่ ซึ่งเป็นภรรยาของชิงชัยนั้น หาได้เป็นแม่แท้ๆ ของเธอไม่

ในอดีต ชิงชัยเคยรักใคร่ชอบพอกับพิกุล หญิงสาวในบ้านของเขา จนมีชนิดาพรขึ้นมา คุณหญิงเองแม้จะให้ความเอ็นดูต่อพิกุลและชนิดาพรมากเพียงใด แต่ก็อดตะขิดตะขวงใจมิได้ เมื่อมองไม่เห็นความเหมาะสม ดังนั้น เมื่อคุณจรวย เพื่อนสนิทของเธอมาปรึกษาเพื่อทาบทามคุณรักเร่ ธิดาของเธอ ที่ใช้ชีวิตอยู่เมืองนอก คุณหญิงอำไพจึงวางแผนให้ลูกชายเดินทางไปเรียนต่อต่างประเทศ เพื่อให้ทั้งคู่ได้รู้จักและแต่งงานกันที่นั่น โดยที่พิกุลไม่ล่วงรู้เรื่องนี้มาก่อน

รักเร่เป็นหญิงสาวที่ใช้ชีวิตอย่างเสเพล หล่อนเคยมีสามีมาก่อน และมีลูกสาววัยเดียวกับ ชนิดาพร คือรื่นเริง หรืออุ้ม เมื่อได้รู้จักกับชิงชัย หล่อนก็หว่านเสน่ห์จนชิงชัยลุ่มหลง และใช้ชีวิตอยู่ร่วมกัน จนมีลูกชายคืออั๋น หรือ รักชาติ ก่อนที่ทั้งคู่จะตัดสินใจเดินทางกลับมาเมืองไทย แต่พิกุลมารู้ความจริงภายหลังว่าชิงชัยจดทะเบียนสมรสกับรักเร่ ทำให้หญิงสาวเสียใจมาก และตัดสินใจหนีหายสาบสูญออกจากบ้านไป ทิ้งให้ชนิดาพรอยู่กับคุณย่าของเธอ ด้วยความเศร้าโศก

คุณหญิงอำไพเองก็อดสงสารเด็กหญิงกำพร้าอย่างชนิดาพรไม่ได้ ยิ่งเมื่อรักเร่และชิงชัย ลูกชายของเธอกลับมาถึงเมืองไทย และมาอาศัยอยู่ร่วมบ้าน ทำให้เธอได้เห็นนิสัยเห็นแก่ตัว เอารัดเอาเปรียบของรักเร่มากยิ่งขึ้น จนมีเรื่องกระทบกระทั่งกับเธออยู่เนืองๆ รักเร่เองเกลียดชังชนิดาพร มาก เพราะมองว่าชิงชัยยังรักและเอ็นดูเด็กหญิงผู้นี้มาก เธอจึงพยายามหาทางกลั่นแกล้ง เพื่อให้เด็กหญิงเจ็บช้ำน้ำใจ มากขึ้น โดยที่ชนิดาพร ก็อดกลั้น ฝืนทน อยู่ด้วยความทุกข์ทรมานใจ เห็นจะมีเพียง “พี่อ๋อง” เพียงคนเดียวเท่านั้น ที่คอยให้กำลังใจช่วยเหลือเธออยู่ตลอด

พสุธา พรหมธเนศ หรืออ๋อง เป็นเด็กชายวัยรุ่นที่เป็นบุตรของทนายความพีระ และคุณเสาวธาร เพื่อนบ้านของคุณหญิงอำไพ และสนิทสนมกับครอบครัวของชิงชัยเป็นอย่างมาก พีระเป็นชายหนุ่มหน้าตาดี จึงเป็นที่ถูกใจของรักเร่ ซึ่งเป็นหญิงสาวเจ้าชู้และมักมากในกามารมณ์ แต่พีระก็รักครอบครัวเกินกว่าจะทรยศต่อครอบครัวของเขาได้ อ๋องลูกชายคนเดียวของเขา สนิทกับชนิดาพรเพราะชอบพอนิสัยอ่อนโยนและเฉลียวฉลาดของเธอ เขาเป็นคนเดียวที่เรียกชื่อของเธอว่า “ปูลม” ด้วยความเอ็นดู ในขณะที่อุ้มหรือรื่นเริง เป็นเด็กหญิงที่ค่อนข้างขี้อิจฉา และนิสัยไม่ต่างกับมารดาของตัวเอง ทำให้อ๋องไม่ค่อยให้ความสนิทสนมด้วย

แต่น่าเสียดายที่ภายหลัง ครอบครัวของเขาจำเป็นต้องย้ายไปตั้งรกรากที่เชียงใหม่ และทำให้ ความผูกพันระหว่างเด็กน้อยทั้งสองคนเหินห่างไป ตราบจนเวลาล่วงไป…

บัดนี้ ชนิดาพร เติบโตเป็นสาวน้อยแสนสวย และอาศัยอยู่ร่วมบ้านกับคุณหญิงอำไพ ที่แยกตัวออกมาจากบ้านยุทธศาสตร์เพราะปัญหาทะเลาะเบาะแว้งที่เกิดจากรักเร่ ในขณะที่ อั๋น หรือ รักชาติ กลับสนิทสนมกับ “พี่ปู” ของเขามากกว่า และแวะเวียนมาหาชนิดาพรด้วยความสนิทสนม ท่ามกลางความไม่พอใจของรักเร่และรื่นเริง ไม่มีใครรู้ว่าเด็กชายอั๋นเติบโตมาด้วยความเหงา ความว้าเหว่ และขาดความรัก เพราะมารดาของตนมัวแต่ไปสนใจเรื่องอื่นๆ โดยเฉพาะเรื่องผู้ชาย!

รักเร่แอบคบหากับพิศาล เด็กหนุ่มคราวลูก เพื่อบำเรอความสุขทางเพศ ในขณะที่รื่นเริงก็ใช้ชีวิตอย่างสนุกสนาน จนมีโอกาสได้พบกับ “พี่อ๋อง” อีกครั้ง คราวนี้ พสุธาคือนายตำรวจหนุ่มรูปหล่อ ที่เพิ่งเดินทางกลับมาจากต่างประเทศ ทำให้รื่นเริงปรารถนาที่จะเป็นหญิงคนรักของเขา แต่ทว่าอ๋องกลับหวนคิดถึงแต่เด็กสาวที่เคยเป็นเพื่อนสนิทในวัยเยาว์ของเขา ก็คือปูลม หรือชนิดาพรนั่นเอง

เขามีโอกาสเจอเธออีกครั้ง แต่ชนิดาพรกลับคิดว่าเขาจำเธอไม่ได้ จนเมื่อพสุธาเรียกชื่อเล่นของเธออีกครั้งนั่นเอง ที่ทำให้ความรักความผูกพันในอดีตของทั้งคู่ได้เริ่มต้นขึ้นอีกครั้งหนึ่ง และคราวนี้มันได้งอกงามเป็นความรักอันแสนหวานของสองหนุ่มสาว โดยคุณหญิงอำไพเองก็คอยเอาใจช่วย

เมื่อเห็นว่าโปรยเสน่ห์ให้ร้อยตำรวจตรีพสุธาไม่สำเร็จ รื่นเริงจึงเบนเป้าหมายไปยังประทีป เพื่อนในกลุ่มของพสุธา ที่มีท่าทางอ่อนต่อโลกและหลงใหลในตัวหล่อน ปัญหาสำคัญอีกประการหนึ่งของรื่นเริงคือ หล่อนเกิดตั้งครรภ์ขึ้นมาจากการคบหากับชายหนุ่มมากหน้าหลายตาก่อนหน้า และคุณรักเร่เองก็รับไม่ได้ที่ให้บรรดาจิ๊กโก๋เหล่านั้นมาเป็นลูกเขยของหล่อน จึงวางแผนเพื่อให้รื่นเริงหาทางจับผู้ชายสักคนหนึ่ง ซึ่งเป้าหมายแรกก็คือพสุธา และเป้าหมายถัดมาก็คือประทีบ สหายของเขานั่นเอง

เรื่อง : ลูกเลี้ยง

ผู้เขียน : นราวดี

สำนักพิมพ์ : โชคชัยเทเวศร์

ปีที่พิมพ์ : 2511

สองเล่มจบ

และประทีปก็ตกหลุมพรางจนได้ เขาเผลอตัวมีความสัมพันธ์สวาทกับรื่นเริง และติดอกติดใจรสสวาทของหล่อน จนไปอ้อนวอนนายเทพผู้เป็นบิดาให้ช่วยสู่ขอรื่นเริงตามความประสงค์ของหล่อน แต่เทพรู้ทัน เพราะรู้จักนิสัยของรักเร่และรื่นเริงดี จึงไม่ยอมทำตามลูกชาย รื่นเริงแค้นใจที่ทุกอย่างไม่เป็นไปตามแผน และเผลอตัวออกฤทธิ์อาละวาดรุนแรงจนพลัดตกบันไดลงมา ก่อนที่จะแท้งลูก

ความจริงทั้งหมดจึงเปิดเผย และทำให้ประทีปตาสว่างขึ้นมาว่าแท้จริงแล้วเขากำลังถูกรื่นเริง หลอกให้รับเป็นพ่อของเด็ก!

ในขณะที่ความสัมพันธ์ภายในบ้าน ยิ่งแย่ลงเรื่อยๆ เมื่อรักเร่ไปมีความสัมพันธ์กับพิศาล เด็กหนุ่ม ทั้งคู่พร่ำพลอดรักกันที่บ้านยุทธศาสตร์ ในขณะที่ชิงชัยเจ้าของบ้านเองไปราชการที่ต่างประเทศ และรักชาติมาเห็นเหตุการณ์นั้นเข้าพอดี ด้วยความเสียใจและแค้นใจ เมื่อได้ยิน มารดาของตนวางแผนกับชายชู้ที่จะสังหารชิงชัยเพื่อเอาเงินประกัน ทำให้เขาขาดสติ คว้าปืนออกมายิงพิศาลจนเสียชีวิต

ด้วยความรักและสงสารน้องชายร่วมบิดา ชนิดาพรจึงตัดสินใจออกรับแทนว่าเป็นคนสังหารพิศาล ในขณะที่รักเร่เองก็พลอยตามน้ำไปด้วย เพราะไม่ต้องการให้ลูกชายติดคุก แต่แล้ว รักชาติ ที่มองเห็นความเสียสละของพี่ปู ทำให้เขาเปิดเผยความจริง ระหว่างรอการดำเนินคดีนั้นเอง เมื่อชิงชัยกลับมาถึงบ้านและขับไล่หล่อนให้กลับไปหาคุณนายจรวย

ด้วยความอัปยศอดสูต่อสิ่งที่เกิดขึ้น ทำให้คุณนายจรวยช็อกจนเสียชีวิต ส่วนรักเร่เองก็ยิ่งรู้สึกแย่ที่ถูกสังคมตราหน้าในความแพศยาของตัวเองรวมถึงการเสียชีวิตของคุณนายจรวยผู้เป็นมารดา สาวใหญ่ตัดสินใจกินยานอนหลับเกินขนาด และสิ้นใจในเวลาต่อมา

ในเวลาเดียวกันนั้นชนิดาพรเองก็ต้องพบกับความสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ เมื่อคุณหญิงอำไพ ผู้เป็นย่า และไม่ต่างกับร่มโพธิ์ร่มไทรของเธอมาโดยตลอดล้มเจ็บลงด้วยโรคตับ และต่อมาท่านก็เสียชีวิตลงอย่างสงบ โดยมีพสุธาคอยปลอบประโลมใจเธอให้คลายความทุกข์

ลูกเลี้ยงอย่างเธอที่ไม่เคยได้รับความรักจากผู้เป็นพ่ออย่างเต็มที่ ขาดทั้งแม่ที่ทิ้งไปตั้งแต่ยังเด็ก และยังมีแม่เลี้ยงอย่างรักเร่คอยรังแกข่มเหงตลอดเวลา มีเพียงคุณย่าเท่านั้นที่คอยปกป้อง และเช็ดน้ำตา บัดนี้ทุกอย่างหมดสิ้นลงแล้ว

หญิงสาวเดินทางไปเคารพศพคุณย่าเป็นครั้งสุดท้าย และโดยไม่คาดฝัน ที่นั่นเองที่เธอได้เผชิญหน้ากับหญิงสูงวัยผู้หนึ่ง ที่รับทราบข่าวการเสียชีวิตของคุณหญิงอำไพเช่นเดียวกัน

แม่พิกุล!

พิกุลกลับมาด้วยความรู้สึกเสียใจต่อการเสียชีวิตของผู้มีพระคุณต่อเธอ และไม่คาดฝันว่าจะได้พบกับลูกสาวที่เธอฝากฝังคุณหญิงอำไพไว้ตั้งแต่แบเบาะ เวลาผ่านไป ได้หล่อหลอมให้ปู หรือชนิดาพร กลายเป็นสาวน้อยที่งดงาม ทั้งร่างกายและจิตใจ ชนิดาพรและชิงชัยขอร้องให้เธอกลับมาใช้ชีวิตร่วมกัน เป็นครอบครัวเดียวกันอีกครั้ง รวมถึงรักชาติที่เติบโตเป็นเด็กหนุ่ม ที่บัดนี้ พิกุลก็สามารถเอาชนะใจเขาได้ และรักชาติก็เคารพนับถือเธอ ไม่ต่างกับมารดาแท้ๆ ของตนเอง

บัดนี้ชีวิตลูกเลี้ยงของ ชนิดาพร ยุทธศาสตร์ ได้ดำเนินมาถึงบทอวสานแล้ว เมื่อเธอได้อยู่พร้อมหน้ากับครอบครัว ทั้งพ่อและแม่ของตัวเองอีกครั้งหนึ่ง โดยมี ร้อยตำรวจโทพสุธา พรหมธเนศ หรือพี่อ๋อง ผู้คอยให้กำลังใจและความรักอยู่เคียงข้างอย่างผาสุกตลอดไป…