ทางเสือผ่าน

ทางเสือผ่าน

โดย : หมอกมุงเมือง

Loading

บรรณาภิรมย์ โดย หมอกมุงเมือง คอลัมน์ที่อ่านเอาขอมอบความรื่นรมย์ให้กับผู้อ่านด้วยภาพปกสวยๆ และเนื้อเรื่องในแบบต่างๆ ของนักเขียนชั้นครูที่เคยผ่านมือ ผ่านตาและผ่านใจ เพื่อให้ทุกคนได้ร่วมรำลึกถึงผลงานของนักเขียนแต่ละท่านให้พอหายคิดถึงแม้เวลาจะผ่านไปแล้วเนิ่นนาน ภาพและตัวอักษรจะปรากฏให้เห็นอีกครั้งในยุคของการอ่านออนไลน์

นักอ่านหลายท่านรู้จักพนมเทียน จากผลงานลือลั่นอย่าง เพชรพระอุมา อาชญนิยายอย่าง เล็บครุฑ หรือในแนวจินตนิยายสุดคลาสสิกอย่าง จุฬาตรีคูณ ศิวาราตรี ปฐพีเพลิง รวมถึง ชุดนวนิยายรักโรแมนติคอย่าง ละอองดาว สกาวเดือน รัศมีแข มัสยา เป็นต้น

ทางเสือผ่าน จัดเป็นนวนิยายแนวแอ็กชันขนาดสั้นอีกเรื่องหนึ่งของท่าน ที่อ่านสนุกให้ความรู้สึกและบรรยากาศของนวนิยายแนวชีวิตลูกผู้ชายลูกทุ่งในดินแดนบ้านป่าเมืองเถื่อน เช่น ห้วยเสือร้องแห่งนี้

 

ครอบครัวของเฒ่าก้องผู้ชรา มีลูกชายถึงสามคน คือกาญจน์ เกรียง และไกร และน้องสาวคนเล็กที่เป็นดังแก้วตาดวงใจผู้เริ่มเติบโตเป็นสาวน้อยแสนสวย มีนามว่าแก้ว ทั้งหมดอาศัยอย่างสันโดษอยู่บนพื้นที่ไร่ห่างไกลชุมชน ด้วยเรือนไม้หลังคามุงแฝก แม้ว่าลูกชายทั้งสามจะพยายามขอให้บิดาย้ายไปหาที่ทำกินที่อื่นก็ตาม เพราะชุมชนแถบนี้ชุกชุมไปด้วยโจรที่ปล้นฆ่า เจ้าของแผ่นดินทั้งหลาย โดยเฉพาะเสืออินทร์ที่ร่ำลือกันว่ามีความโหดเหี้ยมไม่น้อย

และไกร น้องชายคนสุดท้องที่ออกไปเอาน้ำในตลาด พร้อมวัวสองตัวก็ต้องเผชิญหน้ากับโจรใจทมิฬเข้ามาบุกปล้นและสังหารบ้านของนายอ่วม ทั้งหมดไปแจ้งเรื่องกับกำนันเหิม ซึ่งมีไอ้หาญเป็นลูกชายอันธพาลและไม่ชอบหน้าสามพี่น้องเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว แต่ครูสารภีน้องสาวหาญ มีนิสัยตรงกันข้ามกับพี่ชาย เป็นฝ่ายเข้ามาห้ามเอาไว้ได้ทัน

สารภีชอบพอกับเกรียงมาก่อน แต่ก็ไอ้หาญก็พยายามขัดขวาง ขณะที่กำนันเหิมก็เดินทางมาพร้อมกับผู้กองยิ่งศักดิ์ นายตำรวจมือปราบที่มีนิสัยซื่อตรง ชายหนุ่มรู้สึกถูกชะตากับสองพี่น้อง และช่วยร่วมสืบคดีให้อย่างเต็มอกเต็มใจ

ในดินแดนห้วยเสือร้องแห่งนี้มีผู้มีอิทธิพลสองคน คือกำนันเหิม กับเถ้าแก่บุญทอง ฝ่ายแรกมีอำนาจ ฝ่ายหลังมีเงินทุนเป็นทั้งราชาที่ดินและนายทุนที่ ครอบครัวเฒ่าก้องกู้หนี้ยืมสินอยู่ เถ้าแก่บุญทองมีลูกสาวคนเดียวคืออังกาบ และเพื่อนสนิทกับสารภี จนทำให้อังกาบได้รู้จักกับสามหนุ่มพี่น้องไปด้วย อังกาบกับไกรน้องชายคนเล็กจึงแอบคบหากันเงียบๆ โดยเถ้าแก่บุญทองเองก็ไม่ได้ล่วงรู้

เฒ่าก้องเองก่อนมาอาศัยที่ห้วยเสือร้องแห่งนี้ ก็คือบุรุษหนุ่มที่เคยใช้ชีวิตในเมืองกรุงมาก่อน แต่ภายหลังเมื่อสิ้นภรรยา จึงพาลูกทั้งสี่มาเริ่มต้นชีวิตใหม่ยังดินแดนแห่งนี้

ในชีวิตพ่อ ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่เคยผ่านการต่อสู้ อดีตพ่อเป็นอย่างไร ลูกๆ ก็ย่อมจะรู้ดีอยู่แล้ว เลือดอันเข้มข้นของพ่อ ถ่ายทอดไปยังลูกๆ ทุกคน แต่นั่นแหละ เดี๋ยวนี้พ่อยึดมั่นอยู่ในอีกอย่างหนึ่งเสียแล้ว จงเอาความดีชนะความชั่ว”

ไกรลุกขึ้น พูดเสียงหัวเราะแค่นๆ ว่า

“ก็ถ้าเราเอาความดีชนะ แต่เป็นชัยชนะภายหลังจากที่เราถูกมันเหยียบราบลงไปแล้วล่ะ”

“พ่อไม่รู้จะพูดยังไง พ่อพูดได้อย่างเดียวเท่านั้น พ่อไม่ต้องการมีเรื่อง”

และแล้วเรื่องราวก็มาถึงจุดแตกหัก เมื่อไอ้เสืออินทร์บุกเข้ามาระหว่างสามพี่น้องออกไปทำไร่ เหลือเพียงเฒ่าก้องกับแก้วเพียงสองคน เฒ่าก้องถูกสังหารอย่างโหดเหี้ยม ขณะที่แก้วก็ถูกข่มขืนและสังหารไปพร้อมกัน สร้างความแค้นให้กับสามคนพี่น้อง โดยเฉพาะเมื่อรู้ว่าแท้จริงแล้ว ไอ้เสืออินทร์ก็คือไอ้หาญและสมุนของพวกมันนั้นเอง

นั่นคือจุดเริ่มต้นของไอ้สามเสือ ที่พร้อมจะบุกตะลุยอย่างไม่กลัวความตาย เพื่อล้างแค้นเอาคืนกลุ่มของไอ้หาญให้ราบเป็นหน้ากลอง!

อังกาบเองก็เห็นความลับของบิดา เถ้าแก่บุญทอง ที่ร่วมมือกับไอ้หาญเพื่อผลประโยชน์ในการค้ายาเสพติดอีกด้วย หญิงสาวพยายามห้ามปรามบิดาด้วยความรักและห่วงใย เมื่อรู้ว่าผู้กองยิ่งศักดิ์เองก็กำลังสงสัยและตามสืบอยู่เช่นกัน

ไอ้หาญออกอาละวาดปล้นชิงทรัพย์และทำร้ายคนในหมู่บ้านเป็นจำนวนมาก แม้แต่ไอ้เกต ลูกน้องที่เคยซื่อสัตย์ แต่ไม่เห็นด้วยกับวิธีการโหดเหี้ยมของมันก็ถูกไอ้หาญทำร้ายเมียจนเสียชีวิต เกตเจ็บแค้นใจจึงหันมาร่วมมือกับอังกาบเพื่อกระชากหน้ากากไอ้เสืออินทร์หรือไอ้หาญเพื่อให้ตำรวจจับ

ระหว่างนั้น เถ้าแก่บุญทองกับหาญก็มีเรื่องขัดแย้งกันเอง สุดท้ายหาญและสมุนหักหลัง ฆ่าเถ้าแก่บุญทองและจับตัวอังกาบไป โดยไอ้เกตรีบไปรายงานให้สามเสือกาญจน์ เกรียง ไกร ได้รู้ ทั้งหมดจึงร่วมมือกันเพื่อช่วยเหลืออังกาบ

เรื่อง : ทางเสือผ่าน

ผู้เขียน : พนมเทียน

สำนักพิมพ์ : ผ่านฟ้าพิทยา

ปีที่พิมพ์ : 2510

เล่มเดียวจบ

กำนันเหิมเพิ่งรับรู้ความจริงด้วยความปวดร้าวว่าเสืออินทร์ที่เป็นข่าวทั้งหมดก็คือไอ้หาญลูกชายของแกนั่นเอง และได้ขอร้องกับผู้กองยิ่งศักดิ์ เมื่อรู้ว่าไอ้เสืออินทร์หนีเข้าไปซ่อนตัวอยู่ในโรงนาร้างที่กำลังติดไฟ

กำนันเฒ่าหลับตาลง พึมพาอย่างขมขื่นกับตนเอง

“ผู้หมวดครับ ผม ผมขอร้องอะไรผู้หมวดสักอย่าง”

“อะไร”

“ผมเพิ่งจะรู้เดี๋ยวนี้เองว่า หาญลูกผมที่แท้ก็คือไอ้เสืออินทร์ แต่ไหนแต่ไรมา ผมไม่เคยเฉลียวคิดมาก่อนเลย เพราะความรักและไว้วางใจลูก ไม่เคยคิดมาก่อนว่า ลูกของผมมันจะชั่วช้าสารเลว ผ่าเหล่าผ่ากอ ผมเป็นพ่อของมัน เป็นมือกฎหมาย ขอให้ผมเข้าไปจับมันด้วยตัวผมเองเถอะ”

และด้วยการตัดสินใจของกำนันนี่เอง ทำให้กำนันเหิมต้องลงมือสังหารลูกชายด้วยตัวเอง เมื่อหาญขัดขืน และกำลังจะยิงปืนเข้าใส่ ผู้กองยิ่งศักดิ์ที่ตามมาด้วยกัน

เป็นการจบชีวิตของไอ้เสือร้ายแห่งบ้านห้วยเสือร้อง ด้วยน้ำมือพ่อของมันเอง!

และชีวิตทุกชีวิตในดินแดนบ้านป่าเมืองเถื่อนแห่งนี้ ก็กลับคืนมาสู่ความสงบสุขอีกครั้ง

 

นอกจากนี้ ภายในเล่มทางเสือผ่าน ยังมีเรื่องสั้น ‘เยาวดี’ ของแก้ว กัลยา ต่อท้ายอีกหนึ่งเรื่อง ผมไม่ทราบว่าแก้ว กัลยา เป็นนามปากกาของนักเขียนท่านใด สำหรับเนื้อเรื่อง เยาวดี เป็นเรื่องสั้นสะท้อนชีวิตเด็กสาวนามเยาวดีที่กำพร้าพ่อมาตั้งแต่สองขวบ และนงนุชผู้เป็นมารดาก็แต่งงานใหม่กับวิทย์ โดยมีลูกสาวคนใหม่ชื่อวิภาวดี (ตอนท้ายชื่อเปลี่ยนเป็นสุภาวดี) ทำให้เธอได้รับความรักความเอ็นดูจากพ่อเลี้ยงและแม่ลดน้อยลงไป

จนกระทั่งเยาวดีอายุได้ยี่สิบปี เด็กสาวต้องลาออกจากโรงเรียนมาช่วยที่บ้าน ขณะที่ผู้เป็นพ่อเลี้ยงก็ถูกให้ออกจากงาน ทำให้เขาพาลมาลงที่เธอกับแม่ โดยมีวิภาวดีคอยให้ท้ายพ่อ เพราะเกลียดชังพี่สาวเป็นทุนเดิม ในที่สุดเมื่อพ่อทำร้ายเธอและแม่ ทำให้นงนุชตัดสินใจพาเยาวดีออกจากบ้าน และไปพึ่งใบบุญหลวงราชกิจบริรักษ์ที่เป็นพ่อม่าย มีบุตรชายที่กำลังเรียนอยู่ต่างประเทศชื่อนิเวศ

ชีวิตในใบบุญของหลวงราชกิจบริรักษ์ ทำให้เยาวดี เริ่มมีความสุขมากขึ้น จนกระทั่งได้พบกับนิเวศ และเขากับเธอก็รักกัน ตั้งใจว่าจะใช้ชิตร่วมกัน ถ้าหากว่าเรื่องราวไม่ล่วงรู้ไปถึงหูของวิภาวดี น้องสาวที่มีความอิจฉาริษยา วิภาวดีจึงร่วมมือกับเพื่อนอีกสองคน สร้างเรื่องให้เยาวดีเข้าใจผิดในนิเวศ จนท้ายสุดเรื่องราวก็จบลงด้วยโศกนาฏกรรม ของหญิงสาวผู้น่าสงสาร ในขณะที่นิเวศกับบิดา เมื่อรู้ความจริงว่าทุกอย่างเป็นแผนการของวิภาวดีจึงดำเนินการเอาเรื่องเธอและเพื่อนจนได้รับกรรม เข้าคุกไปในที่สุด

 

Don`t copy text!